Nie ma to jak robić kasę na tym, na czym inni zbijają kokosy :) W sumie nie wiem, po co ta książka powstała. Filozoficzne wynurzenia autorów na temat psychologicznych aspektów zachowania bohaterów i widzów serialu "Dr House" są bezustannie wałkowane od początku jego istnienia. Po co powoływać się na Sherlocka Holmesa, Nietschego, Sartre'a i teorie innych filozofów? Nie mam pojęcia... Jest oczywiste, że wszyscy kochają House'a, mimo jego wad (jest tylko człowiekiem). Pisanie książki o teoriach jakoby towarzyszących sposobowi, w jaki House postrzega swoją pracę wydaje mi się bezsensowne i służy tylko zrobieniu na tym kasy (ludzie kupią książkę o swoim ulubionym serialu). "Dr House" był i jest moim ulubionym serialem nawet bez wiedzy, dlaczego Chase popełnił w którymś odcinku błąd i co to dokładnie oznacza według filozofii, albo co czuł Foreman jak umarła mu pacjentka. Serial sam w sobie dużo wyjaśniał a widzowie instynktownie czuli to, co powinni. Książka do bólu te zjawiska rozwleka, tak że stają się czymś wręcz nie do ogarnięcia. I po co komplikować? Zdecydowanie nie polecam. Chyba, że ktoś cierpi na bezsenność - to skutecznie go uśpi. To pierwsza książka, której nie dałam rady przeczytać do końca. Skończyłam gdzieś w połowie, dalej po prostu nie miałam cierpliwości.

Nie ma to jak robić kasę na tym, na czym inni zbijają kokosy :) W sumie nie wiem, po co ta książka powstała. Filozoficzne wynurzenia autorów na temat psychologicznych aspektów zachowania bohaterów i widzów serialu "Dr House" są bezustannie wałkowane od początku jego istnienia. Po co powoływać się na Sherlocka Holmesa, Nietschego, Sartre'a i teorie innych filozofów? Nie mam...