Niekiedy tylko to pozory, którymi karmimy też siebie nawzajem. Niekiedy uczucie, po wielu latach może zniknąć. Ale takich rzeczy nie da się przewidzieć, ale one wyjdą w końcu na jaw.

Życie Kingi, wydaje się bajką, w której uczestniczy razem z mężem. Ale ta bajka, to złudzenie, zwłaszcza, gdy przyjdzie zmierzyć się z problemami. Rzeczywistość daje o sobie znać i wtedy wychodzi co wart jest związek, uczucie. Pokaże też, znaczenie rodziny, czy to właśnie w rodzinie można znaleźć oparcie? Czy da go osoba, od której się go oczekuje? Przekonajcie się, co zachwiało życiem Kingi i jakie przez to zmiany w nim zaszły.

„Słońce za horyzontem” jest to powieść, która naprawdę mnie urzekła swym realizmem. Bardzo łatwo było mi się wczuć w sytuację bohaterów, wyobrazić sobie przez co muszą przejść. Kinga, jako bohaterka, bardzo mi się podobała. Pokazała, że walka o swoje, to jest coś co jest istotne. Nie można cały czas myśleć o innych, przecież my sami też się liczymy. Książka pokazuje, że nikt nie jest wykluczony z problemów, na każdego gdzieś czyhają, ale nie każdy da radę nim sprostać, nie raz okazuje się, że coś jest ponad siły, innym razem okazuje się, że nasze problemy są mniej istotne dla innych. Priorytety w życiu zmieniają się. Ważne jest, by nie zatracić siebie i nawet gdy przyjdzie nam upaść, wstaniemy z podniesioną głową. Chociaż to wymaga siły i determinacji, trzeba pamiętać, że warto, bo gdzieś tam czeka szczęście.

Polecam, a ja czekam na losy sióstr Kingi.

Niekiedy tylko to pozory, którymi karmimy też siebie nawzajem. Niekiedy uczucie, po wielu latach może zniknąć. Ale takich rzeczy nie da się przewidzieć, ale one wyjdą w końcu na jaw.

Życie Kingi, wydaje się bajką, w której uczestniczy razem z mężem. Ale ta bajka, to złudzenie, zwłaszcza, gdy przyjdzie zmierzyć się z problemami. Rzeczywistość daje o sobie znać i wtedy...