Kolejna pozycja – dlaczego lewica jest w tym miejscu w którym jest?
I przyznam jedna z ciekawszych.

Walzer jest zdecydowany przywrócić ludziom lewicy wiarę w to co czynią, ale wskazuje wiele, wiele popełnionych błędów. Ważne jednak, że przywraca także nadzieje i przekonanie jak wiele narzędzi ma właśnie lewica, by przywrócić współczesne państwa – społeczeństwu

Zadanie którego się podejmuje nie jest proste, gdyż obecnie trudno nawet mówić o jednej lewicy. Ugrupowania te jednak łączy głębokie przekonanie o konieczności emancypacji ludzi, o możliwości realnego samostanowienia przez wolne jednostki, wyposażone w wszelkie ku temu narzędzia, a zatem także samodzielność ekonomiczną i społeczną. Diabeł jak zwykle tkwi w szczegółach.

Co ciekawe, Walzer poniekąd skupia się głównie na realizowanej przez lewicę polityki zagranicznej i w tym jednym aspekcie dostrzega jądro wielu problemów w jakich dzisiejsza lewica jest uwikłana. Problem jest bowiem wielowymiarowy. Clou książki to teza, ż lewica skutecznie budowała socjaldemokratyczne państwo wtedy, gdy spór o Państwo rozgrywał się właśnie na tym poziomie. Zbudowanie narzędzi oddziaływania na kraj i rząd w postaci związków zawodowych i emancypacji jednostek – gdy spór rozgrywał się na poziomie państw narodowych – był skuteczny. Rynki finansowe czy wielkie korporacje grały w tę samą grę i lewica mogła uzyskać względną równowagę. Od jakiegoś czasu jednak rynki finansowe podbiły stawkę – po stworzeniu ponadnarodowych instytucji niejako wywróciły stołek. Dotychczasowe reguły przestały się sprawdzać, gdyż lewica ciągle działa na poziomie narodowym/państwowym i zwyczajnie przestały mieć narzędzia by skutecznie oddziaływać na Społeczeństwo. Równowaga została zakłócona, a strukturalna przewaga jaką zbudowały rynki finansowe – trudna do obejścia. Rynki finansowe nie są potężniejsze od Państw, ale mogą skutecznie rozgrywać wewnętrzne animozje między nimi.

Lewica zaś pozostała ze starą polityką budowania socjaldemokracji i solidarności na poziomie Państwa. Stając się jednocześnie nieskuteczna – przegrywa grę o sumienia. Jedną z dróg jest oczywiście budowanie ponadnarodowej wspólnoty – jest to jednak szalenie trudne, gdyż oznacza to konieczność wykorzystania ku temu wartości lewicowych – a więc solidarność z innymi społeczeństwami, walka o prawa także w innych miejscach. O godne warunki pracy nie tylko w ramach swojego kraju, ale szerzej. Walka o demokratyzację społeczeństw, ale nie przez narzucone wyzwolenie, a samodzielną emancypację. Ludzie po prostu muszą wyzwolić się sami, na swoich warunkach. To oznacza oczywiście bardzo mozolny proces budowania mostów z innymi społeczeństwami i zwyczajnymi ludźmi, a nie przez odgórnie narzucona instytucje.

Walzer jest tu bezlitosny, pokazuje jak często łatwo jest walczyć o prawa innych, nie słuchając ich. Łatwo wiedzieć lepiej czego potrzebuje drugi człowiek, stojąc na swoich pozycjach ideowych. Łatwo zamknąć się także na wsparcie sojuszników, np. właśnie liberałów – którzy także bardzo często widzą konieczność walki z niesprawiedliwością i nierównościami. Takim sojusznikiem może też dziś być właśnie państwo narodowe – dziś jest to ciągle najskuteczniejszy podmiot prawa międzynarodowego i na pewno oddziałując na jego politykę, łatwiej cokolwiek zmienić. Na pewno łatwiej i skuteczniej niż przez ONZ. To oznacza czasem poparcie inicjatywy interwencji, ale czasem zdecydowany sprzeciw, to trudne gdy w grę wchodzą wartości patriotyczne. Busolą powinny być oczywiście lewicowe wartości i podkreślanie ich wagi, zmiana reguł gry, zamiast licytację na umiłowanie ojczyzny.

Jest to zatem książka o poszukiwaniu kompromisów. Łatwo lewicy – która w wielu miejscach nie rządzi od wielu lat – okopywać się na ideowych barykadach. Tymczasem czasem naprawdę warto zmienić coś, w duchu własnych wartości, niż skupiać się na krytyce. To oczywiście jest jednocześnie łatwe ale i najtrudniejsze.

To książka o konieczności słuchania innych, szukania sojuszy, a także o skuteczności. Lewica budowała socjaldemokracje w wielu miejscach, ludzie na nią głosowali bo była skuteczna.

Czas tą skuteczność przywrócić

Kolejna pozycja – dlaczego lewica jest w tym miejscu w którym jest?
I przyznam jedna z ciekawszych.

Walzer jest zdecydowany przywrócić ludziom lewicy wiarę w to co czynią, ale wskazuje wiele, wiele popełnionych błędów. Ważne jednak, że przywraca także nadzieje i przekonanie jak wiele narzędzi ma właśnie lewica, by przywrócić współczesne państwa – społeczeństwu

Zadanie...

Osinskipoludzku.blogspot.com


"Laickie oświecenie, prawa człowieka i demokratyczny rząd. Lewicowa polityka zaczyna się od obrony tych trzech idei". Podążając za tymi słowami Walzera, pozostaje mieć nadzieję że naprawdę będzie komu bronić lewicowej polityki gdyż na chwilę obecną znamiennym pozostaje fakt, iż miesiąc po premierze po tę książkę nie sięgnęło zbyt wiele osób. Pierwszą opinią o niej jest ta przeze mnie właśnie publikowana. Chciałbym wierzyć, że brak opinii na lubimyczytac.pl nie odzwierciedla rzeczywistego zainteresowania tą publikacją jednakże trudno oprzeć się wrażeniu, że lewicowcy są od dłuższego czasu w odwrocie i nie są realnie obecni w publicznej dyskusji.

"Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania" powstała zapewne po to by pokusić się o diagnozę tego jak kształtuje się potencjalne miejsce ludzi z tej opcji politycznej, a że nie wygląda to najlepiej, to autor pokusił się o pewne propozycje jak wyjść z podziemia i realnie wpływać na politykę jeśli twoje serce wciąż pozostaje po lewej stronie. Zacznę od tego, iż niejednokrotnie nie zgadzałem się z refleksjami Michaela Walzera, aczkolwiek trzeba mu przyznać że potrafił nie tylko zainteresować mnie swymi wywodami, a również zachęcić do rewizji własnych poglądów. Diagnozując przyczyny marginalizacji lewicy i wzrost popularności ultraprawicowych, populistycznych partii Walzer zwraca przede wszystkim uwagę na to, że wielu polityków lewicy jakby odseparowało się od problemów poprzez krytykę poczynań własnych rządów bez jednoczesnego realnego pomysłu na to jak mogą doprowadzić do zmiany tejże polityki. Odnosi się również do takich kwestii jak demonizacja Stanów Zjednoczonych Ameryki jako imperium zła, któremu przypisuje się odpowiedzialność za światową niesprawiedliwość, a każda międzynarodowa reakcja tego mocarstwa jest z założenia zła. Potępia też wprost Walzer tych lewicowców, którzy romansują z ruchami wspierającymi terroryzm jako metodę walki z uciskiem i imperializmem ( przykład choćby Algierii, Palestyny i Iraku). Wreszcie odnosi się do przestarzałych myśli po stronie lewicy czego przykładem ma być marksizm.

Wydźwięk wszystkich zawartych w tej książce esejów jest taki, iż lewica jest bardzo potrzebna w kontekście walki o sprawiedliwość i ład nie tylko na przestrzeni poszczególnych krajów, ale również jeśli chodzi o porządek i redystrybucję potrzeb i dóbr na świecie. Właśnie z uwagi na potrzebę kształtowania instrumentów służących eliminowaniu tyranii, wyzysku i łamaniu podstawowych praw człowieka, lewica zwraca uwagę na potrzebę wyjścia ludzi lewicy ze swego kokonu i dostosowania się do głosu ludu. Chociaż zgadzam się z Walzerem jeżeli chodzi o kształtowanie ruchów służących zapobiegających chociażby skutkom globalnego ocieplenia czy działań na rzecz pokoju na świecie to nie uważam iż lewica powinna iść na ustępstwa jakie on w swej książce proponuje. W tym względzie chodzi mi chociażby o kwestie upaństwowienia. Myślę, że idea świata bez granic jest akurat ideą do której powinniśmy zmierzać i powinna istnieć realna przeciwwaga dla ultraprawicy i nacjonalistycznych ugrupowań bazujących na populizmie. Jest wiele kwestii w których lewica ma przestrzeń do ewaluowania, ale myślę sobie że bliżej mi jednak do krytykowanych przez Walzera myślicieli jak choćby Noam Chomsky. Uważam też, że trochę się autor pogubił w rozważaniach na temat islamu, ale może to też może zbyt jestem przywiązany do mojego punktu widzenia w tej kwestii.

Podsumowując, "Lewica. Stare błędy, nowe wyzwania" to książka nie łatwa w odbiorze, ale pozycja ważna dla każdego kto bardziej niż trochę interesuje się polityką i kto wieży że nie jest ona do krzty zepsuta. To również pozycja dla każdego kto w lewicowym sposobie myślenia na temat świata dopatruje się obrony słabszych, uciśnionych i widzi potrzebę laickiego oświecenia. Jeżeli cokolwiek ma zmieniać świat to myśl oparta na potrzebie współpracy na rzecz tego by było nam wszystkim lepiej i sprawiedliwiej, a nie byśmy okopywali się w szowinistycznych enklawach jak dzieje się to coraz częściej obecnie. Z tego też powodu książki takie jak ta Michaela Walzera są ważne.

Osinskipoludzku.blogspot.com


"Laickie oświecenie, prawa człowieka i demokratyczny rząd. Lewicowa polityka zaczyna się od obrony tych trzech idei". Podążając za tymi słowami Walzera, pozostaje mieć nadzieję że naprawdę będzie komu bronić lewicowej polityki gdyż na chwilę obecną znamiennym pozostaje fakt, iż miesiąc po premierze po tę książkę nie sięgnęło zbyt wiele osób....