-Słyszysz? To harfa traw, zawsze snuje jakąś opowieść... Zna dzieje wszystkich ludzi leżących na tym wzgórzu, wszystkich, co kiedykolwiek żyli, a jak pomrzemy opowie także i nasze.

-Słyszysz? To harfa traw, zawsze snuje jakąś opowieść... Zna dzieje wszystkich ludzi leżących na tym wzgórzu, wszystkich, co kiedykolwiek ży...

Nadal tuliła do siebie kota. - Biedny pokraka - rzekła drapiąc go po głowie. - Biedny bezimienny pokraka. To trochę niewygodne, że nie ma imienia. Ale nie mam prawa mu go nadawać. Musi poczekać, aż będzie na prawdę czyjś. Myśmy się tylko właściwie skumali któregoś dnia nad rzeką, nie należymy do siebie, on jest niezależny i ja też. Nie chcę mieć niczyjego na własność, dopóki nie będę wiedziała, że znalazłam miejsce właściwe dla mnie i moich rzeczy." (s.28)

Nadal tuliła do siebie kota. - Biedny pokraka - rzekła drapiąc go po głowie. - Biedny bezimienny pokraka. To trochę niewygodne, że nie ma im...

Jakże mogłeś polubić tylko jedną dziewczynę? Czy lubiłeś kiedyś tylko jeden liść? (...) Mówimy tu o miłości. Liść czy garść ziarna... zacznij od tego, naucz się się trochę, co to znaczy kochać. Najpierw liść, krople deszczu, a potem kogoś, kto przyjmie to, czego liść cię nauczył, co dojrzało od kropel deszczu.

Jakże mogłeś polubić tylko jedną dziewczynę? Czy lubiłeś kiedyś tylko jeden liść? (...) Mówimy tu o miłości. Liść czy garść ziarna... zaczni...