Bardzo średnia. Z początku zagmatwana, nudna. Nie byłam w stanie die nawet połapać o co chodzi. Styl pisania strasznie mi nie podszedł. Nie odłożyłam jej tylko dlatego, że nie robię tego z żadną nawet najbardziej męczącą książką. Dopiero prawie w połowie akcja się rozwija. I wtedy najlepsza postać z książki ginie.. Nie lubię takich zwrotów akcji.
To było moje pierwsze spotkanie z autorem, nie wiem czy reszta książek jest utrzymywana w takim stylu i nie wiem czy to sprawdzę.

Bardzo średnia. Z początku zagmatwana, nudna. Nie byłam w stanie die nawet połapać o co chodzi. Styl pisania strasznie mi nie podszedł. Nie odłożyłam jej tylko dlatego, że nie robię tego z żadną nawet najbardziej męczącą książką. Dopiero prawie w połowie akcja się rozwija. I wtedy najlepsza postać z książki ginie.. Nie lubię takich zwrotów akcji.
To było moje pierwsze...

Książka oparta na historii małego chłopca. Tajemnice, rabunki, tęsknota. A przede wszystkim pamięć małego chłopca w tak młodym wieku o swojej prawdziwej mamie. Polecam z czystym sumieniem.
Ktoś jeszcze oprócz mnie czytał tą książkę i też mu się podoba czy może jednak ma inne zdanie na ten temat ? Czekam na wasze komentarze i wiadomości.

Książka oparta na historii małego chłopca. Tajemnice, rabunki, tęsknota. A przede wszystkim pamięć małego chłopca w tak młodym wieku o swojej prawdziwej mamie. Polecam z czystym sumieniem.
Ktoś jeszcze oprócz mnie czytał tą książkę i też mu się podoba czy może jednak ma inne zdanie na ten temat ? Czekam na wasze komentarze i wiadomości.

Bussi raz jeszcze...

No coż, "Mama kłamie" udała się autorowi francuskich szlagierów kryminalnych średnio.

Owszem, to ten sam Bussi, kreatywny i zaskakujący w poszukiwaniu oryginalnych rozwiązań. Ale...
- przesadził z psychologizowaniem; cytowane z podręczników psychologii refleksje nad zachowaniem dziecka i formowaniem jego pamięci trochę nużą, trochę są naciągane;
- postaci tym razem nazbyt szablonowe i, co tu kryć, nieprzekonujące;
a i fabuła robi wrażenie co nieco sztucznie zakręconej.

A jeszcze język. Zazwyczaj Bussi pisze inaczej. W tej natomiast powieści emocjonalne wzdychania, równoważniki zdań i pojedyncze słowa, ktore mają zdynamizować narrację i stanowić jej kontrapunkty, robią wrażenie pewnej jednak nieporadności albo niechlujstwa literackiego.

Bussi raz jeszcze...

No coż, "Mama kłamie" udała się autorowi francuskich szlagierów kryminalnych średnio.

Owszem, to ten sam Bussi, kreatywny i zaskakujący w poszukiwaniu oryginalnych rozwiązań. Ale...
- przesadził z psychologizowaniem; cytowane z podręczników psychologii refleksje nad zachowaniem dziecka i formowaniem jego pamięci trochę nużą, trochę są naciągane;
-...

Niektóre wątki z lekka męczące, podobało mi się zakończenie, dla mnie zaskakujące, ale trochę poplątane. Książka pisana trochę chaotycznie, raz wciąga raz nudzi.

Niektóre wątki z lekka męczące, podobało mi się zakończenie, dla mnie zaskakujące, ale trochę poplątane. Książka pisana trochę chaotycznie, raz wciąga raz nudzi.

Nic specjalnego. Dość przewidywalna fabuła, brak napięcia, nieprzekonujące postaci. Styl mi nie leży, zwłaszcza w dialogach. I jeszcze jedno - w życiu nie czytałam tak beznadziejnie napisanych przez mężczyznę kobiecych postaci, zwłaszcza komendantki.

Nic specjalnego. Dość przewidywalna fabuła, brak napięcia, nieprzekonujące postaci. Styl mi nie leży, zwłaszcza w dialogach. I jeszcze jedno - w życiu nie czytałam tak beznadziejnie napisanych przez mężczyznę kobiecych postaci, zwłaszcza komendantki.

Ciekawy pomysł na fabułę, fatalne wykonanie. Źle się czytało tę książkę, za dużo niepotrzebnych fragmentów, miałam ja już kilka razy odłożyć i zapomnieć... Skończyłam.

Ciekawy pomysł na fabułę, fatalne wykonanie. Źle się czytało tę książkę, za dużo niepotrzebnych fragmentów, miałam ja już kilka razy odłożyć i zapomnieć... Skończyłam.

Historia małego chłopca mnie zainteresowała, lecz sposób opisania jej mógł być trochę inny. Szczególnie na początku wszystko jest mocno zagmatwane.

Historia małego chłopca mnie zainteresowała, lecz sposób opisania jej mógł być trochę inny. Szczególnie na początku wszystko jest mocno zagmatwane.

Bardzo ciekawa i wciągająca książka, koniec zaskakujący

Bardzo ciekawa i wciągająca książka, koniec zaskakujący

Rewelacyjna powieść trzymająca w napięciu i, co najważniejsze, zaskakuje. Przez całą książkę nie mogłam się zorientować kto tu jest czarnym charakterem i kto miesza w głowie małemu Malone.
Jest to moja pierwsza powieść tego autora, ale z pewnością sięgnę po kolejne.

Rewelacyjna powieść trzymająca w napięciu i, co najważniejsze, zaskakuje. Przez całą książkę nie mogłam się zorientować kto tu jest czarnym charakterem i kto miesza w głowie małemu Malone.
Jest to moja pierwsza powieść tego autora, ale z pewnością sięgnę po kolejne.

Książka bardzo nierówna. Pierwsza połowa strasznie pokomplikowana, aż za bardzo. Druga nadrabia, bo wszystko skleja się w całość. Trochę przekombinowana. Da się ją czytać, jest to nawet przyjemna lektura.

Książka bardzo nierówna. Pierwsza połowa strasznie pokomplikowana, aż za bardzo. Druga nadrabia, bo wszystko skleja się w całość. Trochę przekombinowana. Da się ją czytać, jest to nawet przyjemna lektura.