Wydana w roku 1994 książka to jedna z najważniejszych pozycji w dorobku Gabriela Liiceanu. Jak napisał w przedmowie sam autor, nie jest to książka trudna, lecz ambitna – nie specjalistyczna rozprawa z dziedziny filozofii, ale autentyczny filozoficzny traktat, w którym rumuński myśliciel, nie rezygnując z profesjonalnej perspektywy filozofa, czyni gest nieczęsto spotykany w dzisiejszej literaturze filozoficznej. Porusza, w niebanalny sposób, fundamentalne problemy egzystencji, przede wszystkim wolności jej granic, a także odpowiedzialności, lęku, ludzkich projektów i ich ograniczeń.

W roku 1997 książka ukazała się w przekładzie na język francuski pod tytułem De la limite. Petit traité à l’usage des orgueilleux.

Gabriel Liiceanu (ur. 1942) – jeden z najbardziej znanych rumuńskich filozofów i eseistów, uczeń Constantina Noiki, któremu poświęcił tłumaczoną także na Polski książkę Dziennik z Pălţinişu, emerytowany profesor Uniwersytetu w Bukareszcie, założyciel i dyrektor czołowego rumuńskiego wydawnictwa Humanitas, tłumacz i komentator tekstów m.in. Platona, Schellinga i Heideggera, publicysta i działacz kulturalny, współautor filmów o Cioranie i Ionesco. Autor kilkudziesięciu pozycji książkowych. Do jego najważniejszych osiągnięć z ostatnich lat należą choćby rozprawy Om şi simbol (Człowiek i symbol, 2005),Despre minciună (O kłamstwie, 2006),Despre ură (O nienawiści, 2007) czy Continentele insomnei (Kontynenty bezsenności, 2017).