Książka Conleya, nazwana pamiętnikiem, jest w rzeczywistości pamiętnikiem z odzysku, tzn. autor rekonstruuje w niej swoje zachowania, myśli i stan emocjonalny w czasie sprzed i w trakcie terapii konwersyjnej (inaczej reparatywnej, a tutaj nazywanej eksgejowską). Pokazuje jak bardzo ta „terapia” związana jest z religią i jak pustoszy ona człowieka i doprowadza do poważnych zaburzeń, separując w jego osobowości coś, co odseparowane być nie powinno, czyli jego tożsamość seksualną („Przyszedłem na terapię z przekonaniem, że moja seksualność jest bez znaczenia, ale okazało się, że każdy fragment osobowości pozostawał w intymnym związku z pozostałymi”). To, co mnie uderzyło najbardziej w tej lekturze, to w dużej mierze akceptacja bohatera dla „terapii”, poddanie się chęciom rodziny, aby skłonności homoseksualne wyrugować oraz nagłe załamanie, które jakby było przekroczeniem granicy życia i śmierci, ujawniając, że silne manipulowanie przy konstrukcji „ja” ma tragiczne skutki. Jeśli chodzi o język autora, to jest bardzo literacki, bystry, zapowiadający spory talent. Mam nadzieję, że wraz z tą książką, która dla Conleya na pewno była formą autoterapii, a także swoistym wygadaniem się przed jego rodzicami (czyli sprawcami jego prywatnego piekła zafundowanego wraz z terapią eksgejowską, która przecież jest oczywistą bujdą), autor wypowiedział to, co wypowiedzieć musiał, żeby zamknąć pewne tematy i teraz będzie mógł rozwinąć swój niewątpliwy talent. Trzymam kciuki za krótkie formy, o których sam Conley w Wymazać siebie wspomina. Myślę, że byłby w nich świetny, bo - jak pokazuje jego autobiografia - duży format, jakim jest powieść, może być dla niego na początek zbyt dużym wyzwaniem - otóż najsłabszym elementem jego debiutu jest niestety bałagan, który w trakcie lektury czasami mi nieznośnie przeszkadzał.

Książka Conleya, nazwana pamiętnikiem, jest w rzeczywistości pamiętnikiem z odzysku, tzn. autor rekonstruuje w niej swoje zachowania, myśli i stan emocjonalny w czasie sprzed i w trakcie terapii konwersyjnej (inaczej reparatywnej, a tutaj nazywanej eksgejowską). Pokazuje jak bardzo ta „terapia” związana jest z religią i jak pustoszy ona człowieka i doprowadza do poważnych...