Świetnie się bawiłam podczas czytania Godziny pąsowej róży:)
Wróciły wspomnienia z dzieciństwa kiedy usiłowałam u babci cofnąć wskazówki starego, jednak nie takiego samego, zegara. Byłam rozczarowana, że nie przeniosłam się tak jak Anda do dawnych czasów.
Wspaniała lektura, podróż współczesnej bohaterki do roku 1880, gdzie panowały inne obyczaje, noszono "dziwne" stroje oraz inaczej wyglądała szkoła. W dawnej stolic też trudno było odnaleźć znajome miejsca. Wiele zabawnych sytuacji, z którymi musiała się zmierzyć niesforna nastolatka w nowej rzeczywistości, powodowały, że śmiałam się do łez.

Polecam!
Kiedyś na pewno sięgnę jeszcze po książkę o Małgosia contra Małgosia Ewy Nowackiej, w której bohaterka przenosi się do czasów szlacheckiej Polski

Świetnie się bawiłam podczas czytania Godziny pąsowej róży:)
Wróciły wspomnienia z dzieciństwa kiedy usiłowałam u babci cofnąć wskazówki starego, jednak nie takiego samego, zegara. Byłam rozczarowana, że nie przeniosłam się tak jak Anda do dawnych czasów.
Wspaniała lektura, podróż współczesnej bohaterki do roku 1880, gdzie panowały inne obyczaje, noszono "dziwne" stroje...

Lubię te fantastyczno-realistyczne opowieści Marii Kruger. Do Karolci podchodzę może z nieco większą rezerwą, za to Godzinę pąsowej róży uwielbiam. Bardzo ciekawy pomysł na książkę. Główna bohaterka, Anda, dostaje niezłą szkołę życia od ciotki Eleonory, przenosząc się kilkadziesiąt lat wstecz, choć przyznać należy, że ta nauczka chyba była jej potrzebna.

Lubię te fantastyczno-realistyczne opowieści Marii Kruger. Do Karolci podchodzę może z nieco większą rezerwą, za to Godzinę pąsowej róży uwielbiam. Bardzo ciekawy pomysł na książkę. Główna bohaterka, Anda, dostaje niezłą szkołę życia od ciotki Eleonory, przenosząc się kilkadziesiąt lat wstecz, choć przyznać należy, że ta nauczka chyba była jej potrzebna.

Da się czytać. Sięgnęłam po tę książkę ponownie, widziałam też wiele razy film. Nie było niespodzianek, ale miło było wrócić do tej historii. Nomen omen, powroty to główny motyw tej opowieści.

Da się czytać. Sięgnęłam po tę książkę ponownie, widziałam też wiele razy film. Nie było niespodzianek, ale miło było wrócić do tej historii. Nomen omen, powroty to główny motyw tej opowieści.

Znalazłam tę książkę chyba w szóstej klasie gdy po raz pierwszy jeden z jej fragmentów czytałam na głos w klasie z podręcznika. Bardzo spodobał mi się koncept książki, więc po szkole poprosiłam mamę by zamówiła mi ją online.

W tamtym czasie pamiętam jak bardzo nie lubiłam Andy. Sama obecnie jestem czternastolatką, więc zupełnie nie rozumiem dlaczego Anda zachowywała się w tak dziwny sposób. Dialogi czasami były niezwykle nienaturalne, ale ogólnie dobra lektura przed snem.

Ale przynajmniej dostałam plusa od pani uczącej Polskiego za przeczytanie jej :3

Znalazłam tę książkę chyba w szóstej klasie gdy po raz pierwszy jeden z jej fragmentów czytałam na głos w klasie z podręcznika. Bardzo spodobał mi się koncept książki, więc po szkole poprosiłam mamę by zamówiła mi ją online.

W tamtym czasie pamiętam jak bardzo nie lubiłam Andy. Sama obecnie jestem czternastolatką, więc zupełnie nie rozumiem dlaczego Anda zachowywała się w...

Są dwie rzeczy, które najbardziej mnie rażą:
po pierwsze, nieznośna główna bohaterka,
a po drugie - ulubione słowa autorki, które powtarza co chwilę. Między innymi "rok 1880" i wariacje, a także kwestie dziewiętnastowiecznej mamy, która za każdym razem gdy zwraca się do potomstwa mówi "dziecię moje".
Za to Anda, która już jest w innej epoce (kolejne słowo, jakiego czytelnik nie zapomni) nie jest w stanie zrozumieć swojego położenia i zachowuje się co najmniej nieodpowiednio (chociaż to i tak mało powiedziane). Ma czternaście lat, więc mogłaby się na tyle zachowywać. Tymczasem poznajemy ją jako rozwydrzoną, niewdzięczną, średnio inteligentną i rozwrzeszczaną dziewuchę, co zniosłam z największym wysiłkiem.

Dopiero po około stu dwudziestu stronach tego "dzieła" Anda orientuje się, że powinna zamknąć jadaczkę i jakoś się dostosować, co też jej nie wychodzi.
Zwróciłam też uwagę na dialogi Andy ze współczesną Teresą, a były one zbyt suche i nierealistyczne jak na kogokolwiek, nie tylko młodzież.

Podsumowując - bo mogłabym wylać tu więcej żalu niż warto - nie dałabym tej książki dziecku. Nie uczy ona absolutnie niczego wartościowego. Dodatkowe gwiazdki zostawiam tylko za pomysł, który miał spory potencjał.

Są dwie rzeczy, które najbardziej mnie rażą:
po pierwsze, nieznośna główna bohaterka,
a po drugie - ulubione słowa autorki, które powtarza co chwilę. Między innymi "rok 1880" i wariacje, a także kwestie dziewiętnastowiecznej mamy, która za każdym razem gdy zwraca się do potomstwa mówi "dziecię moje".
Za to Anda, która już jest w innej epoce (kolejne słowo, jakiego czytelnik...

piękna książka dla młodszych, pokazuje jak się zyło dawniej

piękna książka dla młodszych, pokazuje jak się zyło dawniej

Książka, która głownie opiera się na ciągłym dziwieniu się i nachalnym porównywaniu życia w dwóch różnych epokach. Za długa jak na taką formę.

Książka, która głownie opiera się na ciągłym dziwieniu się i nachalnym porównywaniu życia w dwóch różnych epokach. Za długa jak na taką formę.

Kiedy miałam naście lat bardzo podobała mi się ta książka. Bohaterką jest Anda, szesnastolatka, która za sprawą ciotki Eleonory i starego zegara, przenosi się w czasie do XIX wieku. Niepokorna nastolatka nie odnajduje się w świecie konwenansów, wciąż popełnia gafy i wywołuje skandale. Dziewczyna usiłuje wrócić do XX wieku, ale nie jest to takie łatwe.
Fajna książka, pełna humoru, wprawdzie dzisiaj ma już swoje lata, ale nie wpływa to negatywne na jej odbiór.

Kiedy miałam naście lat bardzo podobała mi się ta książka. Bohaterką jest Anda, szesnastolatka, która za sprawą ciotki Eleonory i starego zegara, przenosi się w czasie do XIX wieku. Niepokorna nastolatka nie odnajduje się w świecie konwenansów, wciąż popełnia gafy i wywołuje skandale. Dziewczyna usiłuje wrócić do XX wieku, ale nie jest to takie łatwe.
Fajna książka, pełna...

Ciekawa, muszę przyznać miło się czytało

Ciekawa, muszę przyznać miło się czytało

Bardzo fajna książka :)
Świetny pomysł na fabułę.

Bardzo fajna książka :)
Świetny pomysł na fabułę.