Ogólnie to niezła, ale nie podoba mi się to, że można wybrać samemu zakończenie.

Ogólnie to niezła, ale nie podoba mi się to, że można wybrać samemu zakończenie.

Jakiś czas temu dzięki uprzejmości Wydawnictwa Debit otrzymałem dla mojego siostrzeńca Calvina komplet bajek z serii o Meli i Ignacym na tropie złodzieja autorstwa Zofii Staniszewskiej. Tutaj bardzo ważną rolę odegrały ilustracje na które jak wiemy dziecko zwraca największą uwagę. W przypadku tej serii za ilustrację odpowiedzialny jest Artur Nowicki. Sam przyznam, że ilustracje podobały mi się bardzo, a dziecko było zadowolone na tyle, że sam młody starał się czasami odwzorować dane dzieło. Jednak nie oszukujmy się, talentu do malowania / rysowania to on na pewno nie ma (w końcu coś co odziedziczył po mnie, ha!). Nie wiem jak to jest w przypadku innych dzieci, ponieważ u mnie w rodzinie jest to pierwsze dziecko, które pozwala sobie czytać, ALE! Mam ogromny problem z doborem bajek dla niego podczas zakupów. Tego nie lubi, to mu się nie podoba, a tego nie będzie czytać = BO NIE! Pomysł na bajkę w której dziecko musi się zastanowić, pomyśleć, a przede wszystkim skupić to strzał w dziesiątkę. Nigdy nie wiemy, czy dziecko rzeczywiście słucha jak czytamy, ale w tym przypadku co chwile słyszałem jego "Dlaczego?" , "Ja wiem kto to zrobił" potwierdza, że skupia się na tym i chce więcej.




Jak na bajki w których znajduje się dużo ilustracji jest sporo samego tekstu. Co w moim przypadku jest rzadkością. Zazwyczaj skupia się książka albo na tekście albo na ilustracjach. Tutaj fajnie to jest zbilansowane. Nie jest to bajeczka na 10 minut. Tutaj dziecko jest angażowane w na prawdę poważne śledztwa, a ty rodzicu, opiekunie nastaw się na milion pytań. Takie bajki to idealny pomysł na prezent. Spodobają się nawet tym wybrednym. Jeżeli chodzi o przedział wiekowy to powiedziałbym od 3-4 lat do momentu kiedy dziecko czyta samo. Pamiętajcie, że to jest zagadka, więc sama ciekawość skłania młodego czytelnika do skończenia lektury.

ZAGADKA TEATRU
Za kilka godzin ma odbyć się przedstawienie w którym główną rolę grać ma harfa. Jednak 4 godziny przed wystąpieniem okazuje się, że harfa zniknęła. Aktorzy potrzebują pomocy w rozwiązaniu tej sprawy. Na pomoc przybywa nasz niesamowity duet!

ZAGADKA BIBLIOTEKI
Tutaj było wiele śmiechów przez historię, którą wymyślił Calvin, a wszystko za sprawą fabuły tej konkretnej zagadki. Z biblioteki zniknął bardzo ważny dokument. Oczywiście mój Calvin zapytał mnie co bym zrobił gdyby złodzieje ukradli wszystkie moje książki. Niczym on..... zacząłem opowiadać mu miliony możliwości. Tak go to rozbawiło, że następnego dnia opowiedział swojej wychowawczyni w przedszkolu, że wujek Bartek ma kostium Spidermena i nocami wisi nad swoją biblioteczką pilnując książek. Aż musiała mnie o to zapytać :)

ZAGADKA KRÓLOWEJ PARKU
Leśny Dziad, Królowa Parku i inni. W tym przypadku rozwiązanie było niczym z thrillera, gdzie nie pomyślałbyś, że to właśnie ta osoba. Mój młody czytelnik stwierdził, że "ta co pisała to na pewno miała złe informacje" - sami sobie to możecie zinterpretować.

ZAGADKA JASKINI
Osobiście moja ulubiona z tej serii bajka, a to za sprawą kła tygrysa szablozębnego. Od razu przypomniało mi się dzieciństwo. Wtedy za sprawą w.w kła było wiele zabaw. Jednak zabijcie mnie, ale nie przypomnę sobie o co z tym chodziło. Mela i Ignacy wyjeżdżają na wycieczkę do Gór Złotych, gdzie czeka na nich kolejna zagadka do rozwiązania. Dowiecie się też czym różni się nocek od nocnika. Ta bajka była naprawdę zabawna, chociaż mojemu małemu, sześcioletniemu testerowi podobała się średnio. (Mały się p;o prostu nie zna! Ha)

ZAGADKA DĘBÓW ROGALIŃSKICH
W tym przypadku musimy się zastanowić czy można ukraść słynne dęby rogalińskie? Ta zagadka dotyczy pięknego Rogalina, w którym znajdują się niekwestionowane ikony wielkopolskiego krajobrazu, czyli Lech, Czech i Rus. Wiecie o czym mowa? Oczywiście o dębach. Jak sami widzicie na karty takiej bajki zostały przelane ciekawe informacje o naszej pięknej Polsce. Bajki, które uczą, a zarazem gwarantują dziecku ciekawą zabawę i przede wszystkim ciekawą zagadkę do rozwiązania.

Jakiś czas temu dzięki uprzejmości Wydawnictwa Debit otrzymałem dla mojego siostrzeńca Calvina komplet bajek z serii o Meli i Ignacym na tropie złodzieja autorstwa Zofii Staniszewskiej. Tutaj bardzo ważną rolę odegrały ilustracje na które jak wiemy dziecko zwraca największą uwagę. W przypadku tej serii za ilustrację odpowiedzialny jest Artur Nowicki. Sam przyznam, że...

Wychowałam się na klasyce typu "Dzieci z Bullerbyn" czy też "Chatka Puchatka" i jest mi niezmiernie miło, że mam co raz częściej tę okazję, aby zaczytywać się w obecnych pozycjach książkowych dla dzieci, które pojawiają się na naszym rodzimym rynku wydawniczym. Z każdą kolejną pozycją, przekonuję się, że książki te są tworzone z pasji, natomiast historie zawarte w środku nakreślają interesujące opowieści, które mogą nie tylko nas - dorosłych czytelników cofnąć do przepięknych czasów dzieciństwa, ale też dać pociechom atrakcyjny impuls do zabaw.

Choć najnowsza książka z serii "Ignacy i Mela na tropie" jest już piątym tomem, to w żadnym wypadku nie należy się obawiać, że coś przeoczyliśmy w poprzednich częściach. Każda powieść to nowa historia i całkiem inna zagadka. Bardzo fajne w każdej z książek jest to, że mamy wybór odnośnie zakończenia, z których możemy zadecydować jaki będzie finał historii. Podoba mi się to, kiedy książka wchodzi w interakcję z czytelnikiem i porywa w świat zabawy dzięki słowu pisanemu.

Historia opisana w środku wciąga nas w wir niespodziewanych i zaskakujących sytuacji. Z każdą kolejną stroną zbliżamy się wraz z bohaterami do rozwiązania zagadki i powiem Wam, że strasznie to było angażujące. Przeczytałam oczywiście dwa zakończenia, dzięki czemu miałam wgląd na totalnie różne zakończenia, których kompletnie się nie spodziewałam :)

Od strony graficzno - technicznej jestem zaskoczona, że książka została wydana w twardej oprawie, posiadała ładną wklejkę z kluczami, której kolorystyka mnie urzekła, natomiast duża czcionka z pewnością zachęci do spędzenia kilku wieczorów niejeden duet rodzicielsko - dziecięcy na czytaniu i uwierzcie mi, zabawa będzie przednia.

Dodatkowym atutem "Zagadki teatru" Zofii Staniszewskiej są ilustracje autorstwa Artura Nowickiego. Z jednej strony zaskakują prostotą oraz stonowaną paletą barwną - szarościami, ale z drugiej są trafione w punkt. Niekiedy jest to pełna strona, innym razem tylko drobny element. Bardzo mi się podobały i chyba zostanę fanką tego ilustratora.

więcej: czytamiogladam.pl

Wychowałam się na klasyce typu "Dzieci z Bullerbyn" czy też "Chatka Puchatka" i jest mi niezmiernie miło, że mam co raz częściej tę okazję, aby zaczytywać się w obecnych pozycjach książkowych dla dzieci, które pojawiają się na naszym rodzimym rynku wydawniczym. Z każdą kolejną pozycją, przekonuję się, że książki te są tworzone z pasji, natomiast historie zawarte w środku...

Do sięgnięcia po "Zagadkę teatru" zachęcił mnie krótki opis znajdujący się na okładce książki. Oprócz tego poczułam się zaintrygowana obietnicą na okładce, że będę mogła... wybrać zakończenie.

Dzieci uwielbiają opowiadania detektywistyczne i rozwiązywanie zagadek. Jeśli przy okazji trafi się jeszcze dreszcz emocji i gęsia skórka - tym lepiej!
Wprawdzie nie czytałam wcześniejszych tomów z tej serii, ale to wcale nie przeszkadza w lekturze, ponieważ w każdej książeczce dzieciaki rozwiązują inną zagadkę.

Tym razem bliźniaki Mela i Ignacy mają przed sobą nie lada wyzwanie. W domu kultury, gdzie mama dzieciaków jest dyrektorką biblioteki, podczas próby generalnej amatorskiego teatru, na 4 godziny przed spektaklem (!) znika harfa, najcenniejszy z rekwizytów. Wezwana podkomisarz Klara rozpoczyna śledztwo. Bliźniaki nie pozostają w tyle. Zachęcone przez policjantkę również ruszają na poszukiwania zagubionego instrumentu. W końcu czas płynie, a premiera już za chwilę. Czy uda im się zdążyć i przedstawienie się odbędzie? Kto ukradł bezcenną harfę?

Historia, opisana prostym, przystępnym językiem, jest bardzo wciągająca. Ani się spostrzegłam, kiedy wraz z młodymi detektywami zastanawiałam się nad kolejnymi podejrzanymi i badałam poszlaki. Podejrzane zachowania pracowników domu kultury, dziwne sytuacje i zastanawiające rozmowy - to woda na detektywistyczny młyn Meli i Ignacego. Świetnym zabiegiem porządkującym fakty są rozmowy rodzeństwa oraz ich dialogi z policjantką. To pomaga wczuć się w rolę detektywa, by wraz z nimi próbować rozwiązać tajemnicę.

Ciekawa była możliwość wybrania alternatywnego zakończenia, która ukazała mi się w trakcie lektury. Muszę się jednak przyznać, że przeczytałam obydwa zakończenia :D Nie mogłam się powstrzymać ;-)

Książeczka jest pełna humoru, a bliźniaki bardzo sympatyczne, więc z pewnością zapewnią młodym czytelnikom świetną rozrywkę. Choć historia ta przeznaczona jest dla dzieci w wieku od 6 do 9 lat, to czcionka jest zbliżona do książek dla starszych czytelników, a tekstu jest sporo, więc ci, którzy sięgną po tę serię, powinni mieć już pewne doświadczenie w czytaniu.

K@sia

Do sięgnięcia po "Zagadkę teatru" zachęcił mnie krótki opis znajdujący się na okładce książki. Oprócz tego poczułam się zaintrygowana obietnicą na okładce, że będę mogła... wybrać zakończenie.

Dzieci uwielbiają opowiadania detektywistyczne i rozwiązywanie zagadek. Jeśli przy okazji trafi się jeszcze dreszcz emocji i gęsia skórka - tym lepiej!
Wprawdzie nie czytałam...