Nie jest to najbardziej wciągająca książka, z powodu że to żywa rozmowa, ciekawsze wydały mi się inne jego książki, które mocniej ukazują jego styl pisarski i charakterystyczny styl homiletyczny: 1. "Okruchy wartości" - piękne rozważania biblijne, spostrzegawczość biskupa, przenikliwość psychologiczna i co można jeszcze zauważyć w tekście biblijnym - biskup potrafił wydobywać treści, które nieuważnym pewnie uszłyby z horyzontu 2. "Znaleźliśmy Jezusa" - ukazujące doskonale osobowość biskupa i "prawdziwy", "naturalny" Kościół od wewnątrz, bez wykoślawiającej sensacyjnej otoczki, 3. "Listy do Nikodema i teksty wojenne" - proza apokryficzna-epistolarna - z ładunkiem aluzyjnym i filozoficznym - trudna, wymagająca, trudna w ocenie, chyba niejednoznaczna, ale poruszająca intelektualne struny i sumienia oraz 4. "Pożegnanie z Nazaretem", z której wszystkiego dziś nie rozumiem, bo pisana była w kontekście innego okresu - przełomu wieku. Biskup pewnie dziś miałby inne zdanie, w niektórych sprawach - nie wiem jakich -ale huraoptymizm "o wstąpienie w struktury Uni Europejskiej", chyba wtedy się udzielił większości Polakom, więc jest ona trochę przestarzała, jednak stanowi ucztę literacką. Jego książki naukowe są zreguły ciężkie - "ciężkim językiem pisane", jak "Teizm i filozofia analityczna", ale te duszpasterskie, są bardzo wciągające, przemyślane i przyjemne w czytaniu. Ksiądz biskup miał szczególną wrażliwość na słowo poetyckie, piękno polskiej mowy, ale nie tylko na słowo, ale i na drugiego człowieka, widać to w książkach duszpasterskich, bo był przede wszystkim kapłanem, dopiero na drugim miejscu naukowcem. W ebooku "Świat musi mieć sens" z ebookpointu brakuje posłowia - więc nie wiem co w nim jest zawarte. Czy przeczytać warto - chyba tak. Przejmująco czytałem 2 ostatnie rozdziały o SB i tym, że biskup przeczuwał, że może odejść do wieczności. Warto dodać, że biskup nie autoryzował treści, ponieważ zmarł.

Nie jest to najbardziej wciągająca książka, z powodu że to żywa rozmowa, ciekawsze wydały mi się inne jego książki, które mocniej ukazują jego styl pisarski i charakterystyczny styl homiletyczny: 1. "Okruchy wartości" - piękne rozważania biblijne, spostrzegawczość biskupa, przenikliwość psychologiczna i co można jeszcze zauważyć w tekście biblijnym - biskup potrafił...

Opinia także na moim IG: @dariusz_0k

O Arcybiskupie Józefie Życińskim wiedziałem tylko tyle, że był ważną postacią polskiego Kościoła. Gdy przyjechałem do Lublina w 2012, księdza arcybiskupa już nie było z nami od roku. Ale mimo tego czułem, że jest z nami w kulturze, są jego słowa. To dlatego kilka lat temu kupiłem wywiad książkowy dziennikarki Aleksandry Klich. Fascynujące spotkanie z tym niezwykłym człowiekiem - biologiem, erudytą, niezwykle pokornym człowiekiem ale potrafiącym opowiedzieć się za prawdą. Ten wywiad to ocena świata ale z pewną mądrością dotyczącą tego, że właśnie tego świata zatrzymać się nie da, bo on idzie swoim torem. Mnóstwo tematów, prawie każdemu z nich możnaby poświęcić dłuższą rozmowę. To wywiad wydany po śmierci Arcybiskupa, przepełniony mądrością, Ewangelią. Na pytanie, czy Kościół sobie nie radzi z problemami, Arcybiskup odpowiedział, że skoro dziennikarka sobie radzi i on sobie radzi, to znaczy że Kościół sobie radzi, bo oni oboje są Kościołem. To książka o tym, że Kościół to i wierni, że ten Kościół powinien być wolny od choćby polityki, antysemityzmu, oceniania i potępiania człowieka, a jednocześnie że musi być wierny swojej nauce, choć prawdy się nie posiada - do prawdy się dochodzi. Oprócz postaci księdza arcybiskupa pojawia się i Tischner, i Kołakowski, i Michał Heller. Dzięki tym postaciom ta książka była miodem na moje serce. To ważne postaci od lat fascynującego mnie "humanizmu chrześcijańskiego" - personalistycznej wizji człowieka w ujęciu chrześcijańskim. To też opowieść o PRL. Arcyciekawy wywiad z Arcybiskupem.

Opinia także na moim IG: @dariusz_0k

O Arcybiskupie Józefie Życińskim wiedziałem tylko tyle, że był ważną postacią polskiego Kościoła. Gdy przyjechałem do Lublina w 2012, księdza arcybiskupa już nie było z nami od roku. Ale mimo tego czułem, że jest z nami w kulturze, są jego słowa. To dlatego kilka lat temu kupiłem wywiad książkowy dziennikarki Aleksandry Klich....

Muszę się przyznać, że jak miałem trochę mniej lat to arcybiskup wydawał mi się trochę za delikatny do roli którą pełnił. Później dowiedziałem się więcej na jego temat i teraz wydaje mi się że ta delikatoność to było dobro. To był bardzo mądry przedstawiciel kościoła katolickiego co nie jest niestety u nas normą. Dobry naśladowca Chrystusa na ziemi. Jest w mojej grupie autorytetów kościoła razem z Karolem Wojtyłą, Franciszkiem Macharskim, Tadeuszem Pieronkiem...Jest żal że wszyscy oni patrzą na nas z nieba. ale za to jakie fajne tam muszą odbywać rozmowy...Cieszę się że po takich ludziach zostało słowo pisane tak jak ta książka po którą sięgnąłęm z wielką przyjemnością i nie zawiodłem się. Jakże mądre ostatnie słowa arcybiskupa Józefa. Bardzo bym sobie życzył żeby w oparciu o takie myślenie budowany był współczesny kościół katolicki. Kościół który jest moim kościołem...

Muszę się przyznać, że jak miałem trochę mniej lat to arcybiskup wydawał mi się trochę za delikatny do roli którą pełnił. Później dowiedziałem się więcej na jego temat i teraz wydaje mi się że ta delikatoność to było dobro. To był bardzo mądry przedstawiciel kościoła katolickiego co nie jest niestety u nas normą. Dobry naśladowca Chrystusa na ziemi. Jest w mojej grupie...

W kraju i w Kościele brakuje ludzi mądrych i odważnych, którzy nie boją się mówienia rzeczy niewygodnych, jednocześnie robiąc to inteligentnie i z klasą. Brakuje ludzi światłych, niezamykających się w obrębie jednej dziedziny, którzy jeżeli o czymś mówią, to dlatego, że wiedzą. Brakuje mocnych autorytetów religijnych, których wiara jest prawdziwa, a nie jest tylko przepustką do kariery. Mając tę świadomość, tym trudniej czyta się ten ostatni wywiad.

Dlatego przeczytać warto, właśnie po to, żeby wiedzieć, że zdarzają się czasami tacy ludzie, którzy naprawdę mają coś do powiedzenia. I warto ich słuchać, kiedy jeszcze można.

Sam wywiad jest bardzo rzeczowy, skupiający się na konkrecie. Na emocjach skupia się za to posłowie, w którym cytowane są fragmenty innych wywiadów oraz krótko wypowiadają się ludzie znający Życińskiego. Osoba, która pokusi się o napisanie biografii arcybiskupa, będzie miała arcyciekawe zadanie.

W kraju i w Kościele brakuje ludzi mądrych i odważnych, którzy nie boją się mówienia rzeczy niewygodnych, jednocześnie robiąc to inteligentnie i z klasą. Brakuje ludzi światłych, niezamykających się w obrębie jednej dziedziny, którzy jeżeli o czymś mówią, to dlatego, że wiedzą. Brakuje mocnych autorytetów religijnych, których wiara jest prawdziwa, a nie jest tylko...

Książka która skłania do refleksji; ciekawa, mądra, wartościowa. Warto znaleźć dla niej chwilę.
Rozmowa (przerwana, niestety),obejmuje wiele współczesnych i uniwersalnych tematów, takich jak cierpienie, samotność, wolność,
pieniądze..
Profesor (naukowiec i duchowny),zaznacza iż w centrum jego zainteresowań zawsze był człowiek. Podkreśla zasady jakimi się
kierował w swoim życiu: prawda, solidarność, sprawiedliwość. W świecie, w którym "szczególnie boli zanik poczucia solidarności i łączy nas tylko wyścig szczurów", warto posłuchać takiego głosu.

Książka która skłania do refleksji; ciekawa, mądra, wartościowa. Warto znaleźć dla niej chwilę.
Rozmowa (przerwana, niestety),obejmuje wiele współczesnych i uniwersalnych tematów, takich jak cierpienie, samotność, wolność,
pieniądze..
Profesor (naukowiec i duchowny),zaznacza iż w centrum jego zainteresowań zawsze był człowiek. Podkreśla zasady jakimi się
kierował w swoim...

Chciałabym podzielić się myślą, w której utwierdziłam się po przeczytaniu tego wywiadu:
Podstawową prawda w relacjach miedzy ludźmi jest stwierdzenie "nie oceniaj działań innych bo nie wiesz wszystkiego" Dziś kiedy po jednym zdaniu wyrwanym z kontekstu formułuje się ocenę i wyrzuca "delikwenta" na śmietnik. A jednocześnie tak łatwo uniewinniamy sami siebie. Wszystko mi wolno.... Ja się nie zgadzam!!!
Jest tu również wiele innych wskazówek na życie, ale ta jedna wydaje mi się szczególnie aktualna w obecnym czasie.

Chciałabym podzielić się myślą, w której utwierdziłam się po przeczytaniu tego wywiadu:
Podstawową prawda w relacjach miedzy ludźmi jest stwierdzenie "nie oceniaj działań innych bo nie wiesz wszystkiego" Dziś kiedy po jednym zdaniu wyrwanym z kontekstu formułuje się ocenę i wyrzuca "delikwenta" na śmietnik. A jednocześnie tak łatwo uniewinniamy sami siebie. Wszystko mi...