E-book/audiobook 7/10

Ciekawe spojrzenie „z tej drugiej strony”. Narracja poprowadzona jest ciekawie i nietypowo. Niestety sama intryga/i w mojej ocenie nudniejsza/e niż w pierwszym tomie. Niemniej jednak dalej jest to kawał dobrego tekstu wartego przeczytania. Lecimy dalej.

10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka se;
3 - Skończyłem z musu;
2 - Tragedia;
1 - Gorzej niż tragedia — nie wiem, jak skończyłem;

E-book/audiobook 7/10

Ciekawe spojrzenie „z tej drugiej strony”. Narracja poprowadzona jest ciekawie i nietypowo. Niestety sama intryga/i w mojej ocenie nudniejsza/e niż w pierwszym tomie. Niemniej jednak dalej jest to kawał dobrego tekstu wartego przeczytania. Lecimy dalej.

10 - Arcydzieło;
9 - Wybitna;
8 - Bardzo dobra;
7 - Dobra;
6 - Może być;
5 - Średnia;
4 - Taka...

W tej części patroli poznajemy historię od strony Ciemnych.

W pierwszej historii poznajemy bliżej Alicję – maga Ciemnych (tę która zabawiała się z pryzmatem i ukarał ją Zawulon). Alicja w trakcie akcji wypompowuje się z siły. Dla maga oznacza to tyle, że przez wiele lat będzie człowiekiem, dopóki nie odzyska Siły. Chyba, że Wielkiemu Ciemnych uda się wysłać ją na urlop rehabilitacyjny – do krymskiego kurortu turystycznego dla dzieci. Pełno w nim emocji i dlatego magowie mogą z nich czerpać Siłę i regenerować się. Traf chciał, że Alicja zakochuje się. Dopiero kiedy wrócą jej siły dowie się w kim tak naprawdę się zakochała.

W historii numer dwa poznajemy koncepcję Zwierciadeł. Kiedy równowaga jest zaburzona Zmrok bierze człowieka i zamienia go w Zwierciadło. Posiada on moce maga, a ładuje się i zdobywa kolejne stopnie wraz z przyjmowanymi atakami. Kiedy Witalij trafia do Moskwy, wszyscy Jaśni nie wiedzą co o nim myśleć, tym bardziej, że Ciemny pojawia się we wszystkich miejscach zbrodni. Na domiar złego z Berneńskiego biura inkwizycji ginie pazur Fafnira – potężny artefakt, który we wprawnych rękach może doprowadzić do niebagatelnych zniszczeń. Jak dalej potoczą się losy Jasnych i Ciemnych Moskwy?

W historii trzeciej spotykamy wszystkich na Trybunale Inkwizycji w Pradze. I tutaj nic więcej nie napiszę, żeby nie było spojlerów. Ta historia wiele wyjaśnia i rzuca nowe światło na wydarzenia.

Dawno nie czytałem tak przemyślanej fantasy. Każdy historia nie jest wyrwana z kontekstu, jak może się wydawać, tylko ma swój wkład w globalny wątek. To jak pięknie Łukjanienko te historie łączy, to mistrzostwo. Nie spodziewałem się tego. Nie mogę się doczekać kolejnych akcji Patroli.

W tej części patroli poznajemy historię od strony Ciemnych.

W pierwszej historii poznajemy bliżej Alicję – maga Ciemnych (tę która zabawiała się z pryzmatem i ukarał ją Zawulon). Alicja w trakcie akcji wypompowuje się z siły. Dla maga oznacza to tyle, że przez wiele lat będzie człowiekiem, dopóki nie odzyska Siły. Chyba, że Wielkiemu Ciemnych uda się wysłać ją na urlop...

Kontynuacja "Nocnego patrolu" zdecydowanie jest dużo lepsza i ciekawsza od pierwszego tomu. Pojawia się tu sporo nowych postaci, stare nierzadko odchodzą w Zmrok, a intryga goni intrygę sprawiając, że żal oderwać się od lektury chociaż na chwilę, aż do ostatnich stron. To naprawdę kawał solidnego pisarstwa!

Kontynuacja "Nocnego patrolu" zdecydowanie jest dużo lepsza i ciekawsza od pierwszego tomu. Pojawia się tu sporo nowych postaci, stare nierzadko odchodzą w Zmrok, a intryga goni intrygę sprawiając, że żal oderwać się od lektury chociaż na chwilę, aż do ostatnich stron. To naprawdę kawał solidnego pisarstwa!

Świetna kontynuacja "Nocnego Patrolu". W ogóle nie traci klimatu pierwszej części cyklu, a za to bardzo rozwija wykreowany przez pisarza świat. Wreszcie widzimy także drugą stronę medalu. Czy aby nie jest ona bliższa nam, ludziom?

Świetna kontynuacja "Nocnego Patrolu". W ogóle nie traci klimatu pierwszej części cyklu, a za to bardzo rozwija wykreowany przez pisarza świat. Wreszcie widzimy także drugą stronę medalu. Czy aby nie jest ona bliższa nam, ludziom?

Początek nowej intrygi niezły, ale nie należy obiecywać sobie za wiele, bo potem okazuje się nawiązywać i wracać do poprzednich zdarzeń i "lepić" to w całość która nie wygląda ani intrygująco ani subtelnie. Powracanie do wydarzeń pierwszej części przypomina nachalne "a pamiętasz? Opowiem ci to jeszcze raz gdybyś zapomniał..." No i rozwodzenie się o tym jak to "inni" są oderwani od "ludzi", jakby mowa była o kosmitach, a nie różnicy rzędu ludzie X-XXII wiek. Filozofowanie o dobru i złu, tzn. o ciemnych i jasnych, chociaż już nie abstrakcyjne, ale nawiązujące od obserwowalnych zachowań, to nadal dość faktycznie męczące. Przechodzimy przez pryzmaty każdego z bohaterów, poznając jego rozkminy o tym co mogą kombinować szefowie, by potem okazało się że te niesamowicie przebiegłe, tajne plany, okazały się banalne i wszystkim upublicznione w ciągu 12h. Mało akcji i praktycznej magii.

Początek nowej intrygi niezły, ale nie należy obiecywać sobie za wiele, bo potem okazuje się nawiązywać i wracać do poprzednich zdarzeń i "lepić" to w całość która nie wygląda ani intrygująco ani subtelnie. Powracanie do wydarzeń pierwszej części przypomina nachalne "a pamiętasz? Opowiem ci to jeszcze raz gdybyś zapomniał..." No i rozwodzenie się o tym jak to...

Niezła książka, zaskakująco szybko się czyta, za jakiś czas sięgnę po kolejną część.

Niezła książka, zaskakująco szybko się czyta, za jakiś czas sięgnę po kolejną część.

Druga część sagi nie dorównuje niestety pierwszej. Podzielona na trzy opowiadania z różnymi narratorami jak to u Łukanjenki prowadzi do wielkiego finału na końcu powieści. Jednak jak dla mnie cała intryga jest szyta zbyt grubymi nićmi i nie wszystkie wątki łączą się ze sobą ani nie wszystkie zostają wyjaśnione. Autor tym razem przekombinował i to co było atutem w pierwszej części, tutaj jest już męczące i naciągane. Mam nadzieję, że następny tom będzie lepszy.

Druga część sagi nie dorównuje niestety pierwszej. Podzielona na trzy opowiadania z różnymi narratorami jak to u Łukanjenki prowadzi do wielkiego finału na końcu powieści. Jednak jak dla mnie cała intryga jest szyta zbyt grubymi nićmi i nie wszystkie wątki łączą się ze sobą ani nie wszystkie zostają wyjaśnione. Autor tym razem przekombinował i to co było atutem w pierwszej...

Muszę przyznać, że wszystko się tu nawet trzyma kupy - nietrudno się domyślić, że 3 opowiadania tutaj zawarte nawiązują do siebie, można by było czytać je w różnej kolejności, a komfort z lektury spadłby nieznacznie tylko (sposób w jaki to napisano, jest chronologiczny - a jak myślisz, że tylko taki ma prawo istnieć, zapoznaj się z "Paragraf 22").
Lecz ponadto, kilka kluczowych decyzji lub ich skutków nawiązują bezpośrednio do wydarzeń z "Nocnego Patrolu", co dodatkowo zachęca do lektury.
Pierwsze opowiadanie jednakże to takie momentami flaki z olejem, ale to dlatego, że jest tam duży nacisk położony na wątek romantyczny, a ja z takimi rzeczami jestem trochę na bakier.

Muszę przyznać, że wszystko się tu nawet trzyma kupy - nietrudno się domyślić, że 3 opowiadania tutaj zawarte nawiązują do siebie, można by było czytać je w różnej kolejności, a komfort z lektury spadłby nieznacznie tylko (sposób w jaki to napisano, jest chronologiczny - a jak myślisz, że tylko taki ma prawo istnieć, zapoznaj się z "Paragraf 22").
Lecz ponadto, kilka...

Lepsza od pierwszej, ale miejscami potrafi jeszcze przynudzić.

Lepsza od pierwszej, ale miejscami potrafi jeszcze przynudzić.

Bardzo fajna książka. Chyba jeszcze lepsza od pierwszej części. Dwie pierwsze opowieści trzymają w napięciu, a w trzeciej dowiadujemy się co je łączy i jaką intrygę snuli Hesser z jednej, a Zawulon z drugiej strony.
Polecam.

Bardzo fajna książka. Chyba jeszcze lepsza od pierwszej części. Dwie pierwsze opowieści trzymają w napięciu, a w trzeciej dowiadujemy się co je łączy i jaką intrygę snuli Hesser z jednej, a Zawulon z drugiej strony.
Polecam.