Wiecie, że ostatnio chadzam ścieżkami na których można napotkać jakieś dramy, masę romantyzmu i się spłakać prawda?
No więc właśnie dlatego sięgnęłam po ‘Forever my girl’ bo zapowiadało się na pełną orgię rozkoszy. Tylko czy swoje zadanie spełniło?

Sam pomysł na historię to jest to co lubię. Spotkanie po latach, ukrywana ciąża, bohater walczący o miłość i rodzinę... tak zdecydowanie to jest to co lubię.
Tylko, że wykonanie kuleje. 'Forever my girl' zaczyna się jakby w połowie, akcja idzie jakby etapami. Na zmianę poznajemy kawałek przeszłości i posuwamy się w przód. Może się czepiam, nawet na pewno trochę tak, bo na ogół lubię retrospekcje. Tu jednak na zdrowie wyszłoby gdyby wszystko działo się chronologicznie. W sensie, poznajemy bohaterów w liceum, widzimy jak się zakochują, potem jak wszystko się wali. Możemy pokochać Liama, by potem go znienawidzić i na nowo pokochać. Możemy kibicować Josie w najtrudniejszych chwilach i wściekać się na jej wybory mimo, że podejmuje je z wiarą na lepsze jutro.
A przy takim prowadzeniu fabuły, jakie podjęła autorka, w zasadzie wszystko wiadomo już na wstępie, sama swoją książkę bombarduje spoilerami…
Także, jak przeczytaliście powyższy fragment mojej opinii i się napaliliście na super fabułę, to wstrzymajcie konie. Szalu nie ma, butów nie stracicie.
Na dodatek przez taką formę narracji, do połowy było fajnie, emocjonująco i wciągająco a po połowie… Siadło na du.pie i się flaczyło.
Serio, nawet moment w którym bohaterowie na końcu się o coś sprzeczają, po to by się pogodzić w wielkim stylu (znacie ten zabieg w romansach nie? :D) jest spaprany i na siłę.
A Liam się za mocno wysilać nie musiał. A ja tak lubię jak oni się czołgają…

Sam Liam – jak liczycie na rockowca – Badboya, co to na motorze itp… no ok., na motorze jeździ, na gitarze gra, panienki w łóżku miewał ale nic poza tym. Cipcia grochowa i tyle. Zadziora zero. No i na dodatek egoista idiota. Zestaw kamikadze.
Zawiedziecie się.

Dlatego też uważam, że nie jest to nic wybitnego. Miało potencjał, mogło być świetną powieścią, ale kuleje jak diabli. Za mało soczysta jest ta historia, jest streszczeniem czegoś co mogło być świetne.
Tak, jest to pierwszy tom serii, dam drugą szansę autorce, gdy wyjdzie kontynuacja i będę mieć nadzieję na więcej.
Bo dostałam smutną porwaną historyjkę bez zaskoczeń.

Może dla odmiany film będzie lepszy? Przy słabym pierwowzorze ma szansę. Sprawdzę to ;)

Wiecie, że ostatnio chadzam ścieżkami na których można napotkać jakieś dramy, masę romantyzmu i się spłakać prawda?
No więc właśnie dlatego sięgnęłam po ‘Forever my girl’ bo zapowiadało się na pełną orgię rozkoszy. Tylko czy swoje zadanie spełniło?

Sam pomysł na historię to jest to co lubię. Spotkanie po latach, ukrywana ciąża, bohater walczący o miłość i rodzinę... tak...