Don Ruiz Miguel Junior - Nowa umowa, jest to kolejna opowieść o rodzie tolteków. Książkę poznajemy w momencie, gdy mamy sobie wyobrazić, ze jesteśmy na imprezie. Spotykamy na niej różnych ludzi. Ludzi, którzy są lekko pijani, ludzi, którzy są pijani bardzo mocno. My jesteśmy jedyna trzeźwą osobą na tej imprezie. Każdy zachowuje się inaczej, jednak wszyscy myślą, że jesteś tak samo pijany jak oni. Próbują cię skusić do tego, żebys się doprowadził do takiego stanu jak oni. Na kartach książki autor opisuje tolteckiego wojownika. Najwazniejszą rzeczą dla niego jest zachowanie oczyszczonego umysłu. Tradycja toltecka mówi o kultywowaniu mistrza własnego Ja. Udomowienie i przywiązanie, poruszone jest w następujący sposób. Kazdy z nas posiada jakieś przyzwyczajenia nabyte we wczesnych latach naszego życia. Podany jest przykład, chyba kazdy z nas go przeżył, gdy pojechał do swojej babci na obiad, a babcia nałożyła porcje na talerz co najmniej dla 3 osób i żeby przykrości babci nie zrobić wpychalismy caly posiłek. Teraz gdy już ktoś sam ma własne dzieci pewnie już tak nie robi, bo wie, ze do niczego dobrego to nie prowadzi. Przywiązanie, nie powinnismy przykładać wagi do przedmiotów, które posiadamy. Autor radzi wyobrażenie sobie życia bez przedmiotu na którym najbardziej nam zależy. Z początku pewnie będzie ciężko, nie mniej z biegiem czasu nawet nie zauważymy, ze tego już nie posiadamy. Następnie bezwarunkowa miłość do siebie i innych ludzi polega na tym, iz w naszej głowie mamy sprzymierzeńca i pasożyta. Jeśli wpadniesz na jakiś genialny plan, wymyślisz coś wspaniałego, już zaraz sztab sabotażystów odsuwa cię od tego pomysłu, musisz ich przezwyciężyć. W innym człowieku powinnismy dostrzegać dobro, tworzyć z nimi dobre relacje. Jeżeli ktoś nas skrzywdził to wyciągnąć rękę do niego i wybaczyć mu wszystkie krzywdy. Dalej autor pisze, o maskach w naszym życiu, każdy z nas jakieś posiada. Jesteś w domu to nosisz maskę typu dziecko, rodzic, brat, siostra. Kazdy ma jakieś życiowe role, które stara się wypełniać jak najlepiej. Ustalanie celów, to czynność, która pewnie wielu z nas robi w pierwszych tygodniach nowego roku. Tu tez ważne jest, żeby nie dać się pasożytom w naszej głowie i iść krok po kroku do zamierzonego przez nas celu. Słowem podsumowania, książki Don Ruiza Miguela czy to juniora czy seniora moim zdaniem są trudne do opisania. Książki te pozwalają zajrzeć w głąb swojej duszy i rozważyć swoją dalsza życiowa drogę. Jest to droga do duchowego szczęścia o którym tak często dziś zapominamy. Polecam, jeżeli chcesz się zatrzymać, zastanowić i może obrać inny kurs w swoim życiu. W każdym rozdziale znajdziemy ćwiczenia do wykonania. Polecam!

Don Ruiz Miguel Junior - Nowa umowa, jest to kolejna opowieść o rodzie tolteków. Książkę poznajemy w momencie, gdy mamy sobie wyobrazić, ze jesteśmy na imprezie. Spotykamy na niej różnych ludzi. Ludzi, którzy są lekko pijani, ludzi, którzy są pijani bardzo mocno. My jesteśmy jedyna trzeźwą osobą na tej imprezie. Każdy zachowuje się inaczej, jednak wszyscy myślą, że jesteś...

Któż nie chciałby uzdrowić swojego życia, żyć zgodnie z własnymi przekonaniami i nie ulegać emocjom… Wielu ludzi poszukuje sposobu na osiągnięcie równowagi i wolności, ja też. Dlatego zainteresowałam się książką Don Miguela Ruiza Jra „Nowa umowa. Przewodnik uzdrawiania życia i osiągania wolności”, w której autor przedstawia nam wizję świata, człowieka i doskonalenia siebie. Operuje przy tym pojęciami związanymi z kultura Tolteków, z której się wywodzi.
Wszystko, co oddziałuje na ludzi nazywa Snem Planety, a głównymi procesami wciągającymi nas w ten sen są przywiązanie (do rzeczy lub idei) i udomowienie (co możemy rozumieć jako wychowanie, naginanie do ogólnych zasad). Istotą prawdziwego życia jest umiejętność odnajdywania w sobie tego, co jest wynikiem tych dwóch procesów i odróżnienia tego od naszego prawdziwego Ja, które należy odkryć i żyć zgodnie z własnymi potrzebami, zasadami.
Odpowiedzią na przywiązanie i udomowienie jest bezwarunkowa miłość do siebie i do innych. W tradycji Tolteków istnieje narrator, czyli głos, który słyszymy w naszych głowach. Narrator może być inspirujący albo dołujący, w zależności od tego, czy żyjemy w zgodzie ze sobą, czy z narzuconymi nam przekonaniami i wymaganiami. Każdą historię życia można opowiedzieć z perspektywy pasożyta albo sprzymierzeńca. Podążanie ścieżką Tolteków wymaga pozbycia się osądów i przepracowania wydarzeń z przeszłości w taki sposób, aby w każdym dostrzec dary. Z kolei bezwarunkowa miłość do innych ma się wyrażać wybaczaniem, które uwalnia przede wszystkim nas od przeszłości.
Będąc na ścieżce Tolteków trzeba dążyć do Doskonalenia Swojego Ja. Wymaga to zrozumienia własnych emocji, ich nazwanie, zidentyfikowanie przyczyn pojawienia się pozwalają lepiej je kontrolować i nie wdawać się w niepotrzebne konflikty, a autor przedstawia potrzebne do tego narzędzia. Kolejną kwestią jest wyrwanie się z życia zgodnego ze schematami, rozważanie wielu opcji działania, zamiast kierowania się przyzwyczajeniami. Potrzebna do tego jest świadomość, rozumiana jako proces skupiania uwagi na własnym ciele, umyśle i teraźniejszości. Musimy też wiedzieć, że często przybieramy maski, czyli narzucamy sobie obraz siebie w jakiejś roli, np. rodzica, męża, pracownika, sportowca.. Ważne, aby nie utożsamiać się z maską, odróżniać ja od prawdziwego ja, nakładać wtedy, kiedy uważamy za korzystne oraz nie pozwolić sobie założyć tych, które inni uważają dla nas za właściwe.
Jeśli chodzi o nasze podejście do życia, trzeba wyznaczać sobie cele i je realizować. Często motywem, dla którego podejmujemy się dążenia do jakiegoś celu jest brak akceptacji stanu obecnego, jakaś niedoskonałość, lecz autor wskazuje, że taki tryb myślenia jest pułapką, bo w rezultacie uzależnia nasz pozytywny obraz siebie od osiągnięcia jakiegoś wyniku. Ideałem jest wyznaczanie celów z pozycji miłości bezwarunkowej, bo wtedy dążenie do niego prowadzi do wzrostu naszej pewności siebie. Nasze ambicje powinny też sięgać ponad zwykłą rywalizację z innymi.
Bardzo ważną ideą, która charakteryzuje wizję świata reprezentowaną przez Tolteków jest przekonanie, że świat zawsze daje nam to, czego potrzebujemy. A nie zawsze to, czego chcemy. Często zdarza się, że w naszym życiu dzieje się jakaś tragedia, która z perspektywy czasu okazuje się błogosławieństwem.
Tak z grubsza przedstawia się nauka Tolteków o życiu i naszej w nim obecności. Pozostało mi wypowiedzieć się o samej książce, której poświęciłam tylko kilka chwil, bo czyta się szybko i jest zrozumiała. Tak naprawdę jest poradnikiem jakich wiele, jedynym urozmaiceniem jest odnoszenie się do tradycji indiańskiego plemienia i posługiwanie się nietypowymi pojęciami. Każdy rozdział jest zakończony ćwiczeniami, które mają pomóc nam wprowadzić do swojego życia wiedzę przedstawioną wcześniej. Idee Tolteków tłumaczone są również na przykładach z życia, więc łatwo je odnieść do procesów psychologicznych, które zachodzą w relacjach między ludźmi, ale także w samoświadomości. Mój stosunek do książki określiłabym jako obojętny, bo nie wyczytałam tam nic odkrywczego. Niemniej jest syntetyczną próbą ujęcia sposobów, które pozwolą nam lepiej funkcjonować w interakcjach z innymi i lepiej zrozumieć siebie, swoje motywacje, ograniczenia, dlatego zachęcam osoby poszukujące własnej drogi w życiu do rozpoczęcia od tej lektury.

Któż nie chciałby uzdrowić swojego życia, żyć zgodnie z własnymi przekonaniami i nie ulegać emocjom… Wielu ludzi poszukuje sposobu na osiągnięcie równowagi i wolności, ja też. Dlatego zainteresowałam się książką Don Miguela Ruiza Jra „Nowa umowa. Przewodnik uzdrawiania życia i osiągania wolności”, w której autor przedstawia nam wizję świata, człowieka i doskonalenia...