Gdyby Remigiusz Mróz był lepszym literatem, czyli jak prawidłowo napisać książkę inspirowaną sensacyjnymi wydarzeniami. Conrad w „Tajnym agencie” pokazuje, jak wziąć fakty i przerobić je na pełnokrwistą powieść obsadzoną garścią niebanalnych bohaterów. Książka ma nieco ironiczne, humorystyczne zabarwienie, które może i nieco kontrastuje z poważną tematyką, ale akurat mnie to połączenie przypadło od gustu i całość mogę śmiało polecić.

Gdyby Remigiusz Mróz był lepszym literatem, czyli jak prawidłowo napisać książkę inspirowaną sensacyjnymi wydarzeniami. Conrad w „Tajnym agencie” pokazuje, jak wziąć fakty i przerobić je na pełnokrwistą powieść obsadzoną garścią niebanalnych bohaterów. Książka ma nieco ironiczne, humorystyczne zabarwienie, które może i nieco kontrastuje z poważną tematyką, ale akurat mnie...

Wbrew temu, co pisze w przedmowie do książki sam autor, „Tajny agent” to bynajmniej nie „prosta opowieść z wieku dziewiętnastego”, tylko powieść wyrafinowana, o bardzo ciekawej kompozycji i tematyce, jak na Conrada, zupełnie niespodziewanej. Podobno książka ta dała początek gatunkowi jakim jest powieść sensacyjno-polityczna. Conrad nie byłby jednak sobą gdyby nie wzbogacił fabuły pogłębioną analizą psychologiczną bohaterów, i w rezultacie otrzymujemy także tragiczną historię rodzinną. Doskonale sportretowana została Winnie Verloc - spokojna, nieco wycofana, oddana niepełnosprawnemu bratu żona tytułowego tajnego agenta współpracującego z wywiadem rosyjskim.

Conrad nie tylko nie sympatyzuje z ruchami rewolucyjnymi, ale ma niechętny stosunek do wszystkich występujących w powieści „rewolucjonistów”.

Verloc to człowiek płytki, niebłyskotliwy, gnuśny i wręcz nieprzyzwoicie leniwy. Michaelis jest w swoich poglądach beznadziejnie naiwny, z kolei profesor to zadowolony z siebie mizantrop, zaś Ossipon jest nieprzebierającym w środkach typem spod ciemnej gwiazdy.

Jako Polak, syn powstańca styczniowego, w negatywnym świetle przedstawia też Conrad pracownika ambasady rosyjskiej, który na niczym się nie zna, niewiele wie i rozumie, ale domaga się "zamachu dynamitowego".

Powieść zawiera również motywy związane z ówczesną rzeczywistością społeczną i warunkami życia w Londynie. O głębokiej wrażliwości Conrada świadczą chociażby: incydent ze Steviem i taksówkarzem oraz wyjazd matki pani Verloc do przytułku i opis jej nędznej kwatery.

Conrad nie należy do twórców słynących z poczucia humoru, jednak w „Tajnym agencie”, pomimo jego ponurej tematyki, można znaleźć miejsca, które są zabawne i nawet potrafią skłonić osobę czytającą do (głośnego!) śmiechu.

Jeśli ktoś chciałby zacząć czytać Conrada, z przekonaniem poradziłabym zacząć właśnie od tej książki..

Wbrew temu, co pisze w przedmowie do książki sam autor, „Tajny agent” to bynajmniej nie „prosta opowieść z wieku dziewiętnastego”, tylko powieść wyrafinowana, o bardzo ciekawej kompozycji i tematyce, jak na Conrada, zupełnie niespodziewanej. Podobno książka ta dała początek gatunkowi jakim jest powieść sensacyjno-polityczna. Conrad nie byłby jednak sobą gdyby nie wzbogacił...

Powieść kompletnie nieconradowska - żadnych mórz południowych, żadnych wysp i statków - serce industrialnej Anglii i Greenwich, tętniące miasto, terroryzm i bomba. Złożony dramat psychologiczny, którego autor wnikliwie docieka, co tak naprawdę pobudza człowieka do aktów terroru.

Powieść kompletnie nieconradowska - żadnych mórz południowych, żadnych wysp i statków - serce industrialnej Anglii i Greenwich, tętniące miasto, terroryzm i bomba. Złożony dramat psychologiczny, którego autor wnikliwie docieka, co tak naprawdę pobudza człowieka do aktów terroru.

Toporny język uniemożliwia zaangażowane zanurzenie się w fabule, która de facto nie jest zbyt pociągająca.

Toporny język uniemożliwia zaangażowane zanurzenie się w fabule, która de facto nie jest zbyt pociągająca.

Pan Conrad to mistrz, nikt nie potrafi tak uroczo ględzić jak On. Pewnie składa się na to fakt bycia Polakiem oraz pracy na statkach z samymi mężczyznami, którzy od zawsze marudzą.

Do Tajnego agenta podchodziłem dwa razy. Książka nie jest o tym czego się spodziewałem, ale nie jest źle. Nie można liczyć, że jest to powieść sensacyjna, choć w czasie premiery pewnie ludzie mdleli z wrażenia przy czytaniu.

Podoba mi się uniwersalne i naturalne spojrzenie na człowieka, jego czyny i psychikę. Książka momentami wzrusza momentami drażni, ale jest dobra i warta przeczytania.

Pan Conrad to mistrz, nikt nie potrafi tak uroczo ględzić jak On. Pewnie składa się na to fakt bycia Polakiem oraz pracy na statkach z samymi mężczyznami, którzy od zawsze marudzą.

Do Tajnego agenta podchodziłem dwa razy. Książka nie jest o tym czego się spodziewałem, ale nie jest źle. Nie można liczyć, że jest to powieść sensacyjna, choć w czasie premiery pewnie ludzie...

Autor nie ma lekkiego pióra mimo to uważam go za wybitnego. Ta powieść zdecydowanie mnie nie zachwyciła. Nie przemawia do mnie.

Autor nie ma lekkiego pióra mimo to uważam go za wybitnego. Ta powieść zdecydowanie mnie nie zachwyciła. Nie przemawia do mnie.

Świetna, wciągająca książka, jak to u Conrada. Morderstwo, w tle opis charakterów ludzkich. Genialne!

Świetna, wciągająca książka, jak to u Conrada. Morderstwo, w tle opis charakterów ludzkich. Genialne!

Doskonałe. Analiza rewolucjonistów, czyli w skrócie pasibrzuchów, oszustów, leni, pseudointelektualistów., a przy tym egoistów, cwaniaków, ludzi bez głębszych wartości moralnych.
Ale to też analiza nędzy, biedy, nieszczęścia człowieka w wielkim, błotnistym, ponurym mieście, jakim był XIX-wieczny Londyn. To bardzo smutny obraz, wręcz przerażający.
Styl Conrada ujmujący - mocno ironiczny. To kpina ze środowiska anarchistów, polityków i policji. Bardzo wciągająca fabuła.
Po raz kolejny klasyka mnie nie zawodzi.

Doskonałe. Analiza rewolucjonistów, czyli w skrócie pasibrzuchów, oszustów, leni, pseudointelektualistów., a przy tym egoistów, cwaniaków, ludzi bez głębszych wartości moralnych.
Ale to też analiza nędzy, biedy, nieszczęścia człowieka w wielkim, błotnistym, ponurym mieście, jakim był XIX-wieczny Londyn. To bardzo smutny obraz, wręcz przerażający.
Styl Conrada ujmujący -...

Książka napisana jest ciężkim stylem, odczuwa się, że minęło grubo ponad 100 lat od daty pierwszego wydania, może lepszym pomysłem byłoby przeczytanie książki w najnowszym tłumaczeniu Macieja Świerkockiego. Lektor czyta monotonnie, co jeszcze pogarsza odbiór. O wciągnięciu się w bieg wydarzeń i zapomnieniu o całym świecie nie ma mowy. Przez cały czas nastrój jest wyjątkowo ponury, a opisywane wydarzenia są tragiczne. Nie odnalazłam tu niestety niczego szczególnie odkrywczego.
Aspekt psychologiczny jest najciekawszy. Najpierw poznajemy bohaterów w ich codziennym życiu, potem jednak ma miejsce kilka wydarzeń, które wytrącają wszystkich z rutyny, dochodzi do tragedii, a powrotu do poprzedniego życia nie ma.
całość
https://powrot-do-krainy-ksiazki.blogspot.com/2021/10/joseph-conrad-tajny-agent-audiobook.html

Książka napisana jest ciężkim stylem, odczuwa się, że minęło grubo ponad 100 lat od daty pierwszego wydania, może lepszym pomysłem byłoby przeczytanie książki w najnowszym tłumaczeniu Macieja Świerkockiego. Lektor czyta monotonnie, co jeszcze pogarsza odbiór. O wciągnięciu się w bieg wydarzeń i zapomnieniu o całym świecie nie ma mowy. Przez cały czas nastrój jest wyjątkowo...

Jako wielbicielka Conrada tym razem poddałam się, gdyż powieść bardzo mnie znużyła. Może to specyficzna ironia w budowaniu postaci ( dla mnie były po prostu papierowe) , może ciekawa analiza mechanizmów politycznych tamtych czasów ( dla mnie niestety tylko satyra albo kpina),lub ukryty przekaz, którego nie dostrzegam ( dla mnie akcja zupełnie niewiarygodna) ale porzuciłam książkę w połowie

Jako wielbicielka Conrada tym razem poddałam się, gdyż powieść bardzo mnie znużyła. Może to specyficzna ironia w budowaniu postaci ( dla mnie były po prostu papierowe) , może ciekawa analiza mechanizmów politycznych tamtych czasów ( dla mnie niestety tylko satyra albo kpina),lub ukryty przekaz, którego nie dostrzegam ( dla mnie akcja zupełnie niewiarygodna) ale...