Tytułową bohaterkę poznałam wraz z synkiem podczas lektury "Lato Toli", które nie skradło mojego serca. Ta część podobała mi się bardziej (synkowi chyba też). Tym razem mamy okazję towarzyszyć dziewczynce podczas jesiennej aury, kiedy można tworzyć ludziki z kasztanów, puszczać statki po kałużach, tarzać się w liściach, jeść zupę dyniową, budować karmnik dla ptaków czy piec pierniczki na święta.

Ogromny plus za rodzicielstwo bliskości, jakie Anna Włodarkiewicz delikatnie wplata w tę książeczkę. Karmienie piersią kuzyna Toli, noszenie w chuście, aby maluszek był blisko - to coś innego niż często spotykane w literaturze jedzenie mleka z butelki oraz zasypianie samemu. To się chwali!

Seria o Toli jest przepięknie wydana, a ilustracje idealnie oddają klimat danej pory roku. Każda z czterech historii jest odpowiednio wyważona, przez co idealnie nadaje się do przeczytania przed snem. Na pewno sięgniemy po kolejne przygody tej bohaterki.

Tytułową bohaterkę poznałam wraz z synkiem podczas lektury "Lato Toli", które nie skradło mojego serca. Ta część podobała mi się bardziej (synkowi chyba też). Tym razem mamy okazję towarzyszyć dziewczynce podczas jesiennej aury, kiedy można tworzyć ludziki z kasztanów, puszczać statki po kałużach, tarzać się w liściach, jeść zupę dyniową, budować karmnik dla ptaków czy piec...