Kaznodzieja" to jedna z najwybitniejszych serii komiksowych, jakie do tej pory przyszło mi przeczytać. To epicka podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej natury, pełna niezwykłych postaci, brutalnej akcji i głęboko poruszających tematów. Niezależnie od tego, czy jesteś komiksowym weteranem, czy dopiero zaczynasz swoją przygodę z tym medium, "Kaznodzieja" jest obowiązkową leturą.

Fabuła jest starannie skonstruowana i pełna napięcia, które utrzymuje się przez całą serię. Ennis wykreował fascynujący świat pełen ciekawych postaci i tajemniczości. Jego umiejętność tworzenia wielowymiarowych bohaterów jest zadziwiająca. Każda postać ma swoje motywy, historię i osobowość, co sprawia, że są one nie tylko realistyczne, ale także niezapomniane. Autor zgrabnie balansuje między momentami humoru, dramatu, sensacji i refleksji, tworząc kompletną i satysfakcjonującą historię.

Steve Dillon zaprezentował niesamowitą umiejętność oddawania emocji na twarzach postaci, która sprawia, że czytelnik bez trudu wczuwa się w ich uczucia i doświadczenia. Ponadto, sceny akcji są dynamiczne i pełne energii, co w połączeniu z głębią fabuły sprawia, że czytanie tego komiksu to czysta przyjemność.

Podsumowując, seria "Kaznodzieja" autorstwa Gartha Ennisa z rysunkami Steve'a Dillona to absolutny majstersztyk. Fascynująca fabuła, głęboko rozwinięte postaci i wspaniałe ilustracje sprawiają, że to niezwykłe dzieło przyciąga czytelnika i trzyma go w napięciu do samego końca. Jeśli jesteś fanem komiksów pełnych emocji, trudnych pytań i znakomitego pióra, "Kaznodzieja" jest pozycją, której nie możesz przegapić.

Kaznodzieja" to jedna z najwybitniejszych serii komiksowych, jakie do tej pory przyszło mi przeczytać. To epicka podróż przez mroczne zakamarki ludzkiej natury, pełna niezwykłych postaci, brutalnej akcji i głęboko poruszających tematów. Niezależnie od tego, czy jesteś komiksowym weteranem, czy dopiero zaczynasz swoją przygodę z tym medium, "Kaznodzieja" jest obowiązkową...

Wspaniałe zwieńczenie niesamowitej epopei - to jest jeden z najwybitniejszych komiksów ever.

Wspaniałe zwieńczenie niesamowitej epopei - to jest jeden z najwybitniejszych komiksów ever.

Kapitalne zakończenie serii. Trudno było się oderwać od lektury, trzeba było poznać koniec przygód głównych bohaterów. A finał jak dla mnie dosyć zaskakujący. Przynajmniej forma finału. Całość serii na swoje lepsze i gorsze momenty ale do polecenia dla każdego fana komiksów.

Kapitalne zakończenie serii. Trudno było się oderwać od lektury, trzeba było poznać koniec przygód głównych bohaterów. A finał jak dla mnie dosyć zaskakujący. Przynajmniej forma finału. Całość serii na swoje lepsze i gorsze momenty ale do polecenia dla każdego fana komiksów.

Custer, Tulip, Cassidy - nieświęta Trójca, która szukała Boga, tylko po to aby nakopać mu w arogancki, narcystyczny tyłek. Zdążyłem pokochać tą serię, za jej bezpośredniość, humor i makabrę. Dlatego bardzo czekałem czas wolny, aby zakończyć tą przygodę. I choć Ennis nadal trzyma nogę na gazie, to nie mogę pozbyć się pewnego odczucia. Nie, nie żalu, że to koniec. Rozczarowania.

Bo finał przynosi wiele odpowiedzi. Domyka praktycznie każdy wątek, nawet taki o którym zapomniałem, vide gość liczący ziarnka piasku. Ale jednocześnie mamy tu zbyt dużo dobroci i happy endów, jak na standardowego Ennisa. Źli dostają za swoje, ze Starrem i Bogiem na czele, a ci dobrzy odjeżdżają w stronę wschodzącego/zachodzącego Słońca. Przyzwyczajony do makabry i groteski, jaką mnie raczył autor, mocno się zdziwiłem. I poczułem się jakbym został oszukany.

Bo tu nie ma prawie żadnych pozytywnych postaci. Sam Jesse'ie to nie jest ziółko. Cassidy tym bardziej, bo w tym tomie dowiadujemy się wielu informacji na temat wampira, który był krwiopijcą nie tylko z natury. Cassidy okazuje się pasożytem, który niszczy powoli ludzi, których zna. Finał serii to właśnie konfrontacja tych dwóch osób. Konfrontacja żali i oczekiwań. A gdzieś obok siły Starra realizują własny plan.

Końcówka nie dała mi tego, czego oczekiwałem. Satysfakcji. Przynajmniej takiej pełnej, bo w sumie i Custer i Tulip zasługują na spokój od całego tego boskiego bałaganu. Niemniej nadal jestem pod wrażeniem, jak autor "wykończył" całościowo wątki. Najbardziej chyba "rozczula" koniec Gębodupy. W końcu zasłużył na to co zebrał.

Dillon. Święć Panie nad jego duszą, odwalił kawał dobrej roboty, choć nie jestem jakimś fanem jego prac. Brudna kreska jednak stanowi o klimacie całej serii, więc wypada tylko docenić ogrom pracy włożony w całość. A co do Ennisa? Teraz lecę po Hellblazera...

Custer, Tulip, Cassidy - nieświęta Trójca, która szukała Boga, tylko po to aby nakopać mu w arogancki, narcystyczny tyłek. Zdążyłem pokochać tą serię, za jej bezpośredniość, humor i makabrę. Dlatego bardzo czekałem czas wolny, aby zakończyć tą przygodę. I choć Ennis nadal trzyma nogę na gazie, to nie mogę pozbyć się pewnego odczucia. Nie, nie żalu, że to koniec....

Zakończenie wznowionej zbiorczej serii na wysokim poziomie, zresztą jak całość.
Jak dla mnie jeden z najlepszych komiksów jaki czytałem.
Wielka szkoda, że to już koniec.
Czas zacząć kupować kolejny cykl. Tylko jaki, żeby kasa była dobrze wydana.
Plusy:
- świetnie wykreowany główny bohater Jesse Custer;
- miło znów spotkać Tulip, Cassidy’ego, Herr Stara;
- wyśmienite rysunki Dillona;
- Garth Ennis jako scenarzysta sprawdził się idealnie;
- czy poszukiwanie Boga w końcu się zakończy sukcesem;
- mocna, trochę kontrowersyjna rozrywka dla dorosłych;
- trochę kontrowersyjne przedstawienie religii i wiary;
- cynizm, czarny humor, specyficzne podejście do życia;
- ostateczne starcie wszystkich przeciwników w Alamo;
- jakie będą skutki decydującej rozgrywki;
- w pełni satysfakcjonujące zakończenie.
Minusy:
- niektórych mogą razić wulgaryzmy i podejście do wiary.
Ogółem cały cykl bardzo dobry.
Polecam.

Zakończenie wznowionej zbiorczej serii na wysokim poziomie, zresztą jak całość.
Jak dla mnie jeden z najlepszych komiksów jaki czytałem.
Wielka szkoda, że to już koniec.
Czas zacząć kupować kolejny cykl. Tylko jaki, żeby kasa była dobrze wydana.
Plusy:
- świetnie wykreowany główny bohater Jesse Custer;
- miło znów spotkać Tulip, Cassidy’ego, Herr Stara;
- wyśmienite rysunki...

Moja przygoda z Jessem, Tulip, Cassidym i moim ulubionym antagonistą - Herr Starem dobiegła końca. Czuje niedosyt, ale w tym pozytywnym kontekście. Po prostu chciałbym pobyć troszeczkę dłużej z bohaterami, których tak polubiłem. Moim skromnym zdaniem Ennisowi i Dollonowi należy się mały pomnik najlepiej postawiony gdzieś w Teksasie. Komiks gorąco polecam.

Moja przygoda z Jessem, Tulip, Cassidym i moim ulubionym antagonistą - Herr Starem dobiegła końca. Czuje niedosyt, ale w tym pozytywnym kontekście. Po prostu chciałbym pobyć troszeczkę dłużej z bohaterami, których tak polubiłem. Moim skromnym zdaniem Ennisowi i Dollonowi należy się mały pomnik najlepiej postawiony gdzieś w Teksasie. Komiks gorąco polecam.

Rewelacyjny komiks. Swietnie sie przy nim bawilam. Polecam.

Rewelacyjny komiks. Swietnie sie przy nim bawilam. Polecam.

NIETZSCHEGO SOBIE FINAŁ

Finał „Kaznodziei”, serii, która była jedną z inspiracji dla takich komiksów, jak cykl „Mroczna Wieża” czy „Y: Ostatni z mężczyzn”, wreszcie nadszedł. Fakt ten na równi cieszy mnie, co smuci – cieszy, bo wreszcie mamy w swym rękach cały, rewelacyjny cykl ze wszystkimi dodatkami, smuci, ponieważ chciałoby się, by tak dobre opowieści trwały, jak najdłużej. Ale czy samo zakończenie wypadło równie znakomicie i satysfakcjonująco, co historia samej wędrówki głównego bohatera do celu? Na to pytanie nie da się jednoznacznie odpowiedzieć, ale ostatni tom „Kaznodziei” trzyma poziom i dostarcza mocnej, kontrowersyjnej, ale i skłaniającej do myślenia rozrywki dla dorosłych.

Jesse miał kiedyś dziewczynę. Potem ją stracił, w końcu odnalazł, ale znów stracił. Teraz jednak on i Tulip znów się odnaleźli, a przed nimi ostateczne starcie, które najprawdopodobniej będzie go kosztowało życie. Ale starcie nie tylko z Bogiem. Gdy Jesse przygotowuje wszystko na pokonanie Wszechmogącego, próbując nakłonić do pomocy Świętego od morderców, jednocześnie stara się rozliczyć także z Cassidym. Tymczasem opętany żądzą zemsty Starr, dowiaduje się o miejscu jego przebywania i mobilizuje całe pozostałe siły Graala, do ostatecznego starcia. Alamo po raz kolejny staje się symbolem walki. Pytanie tylko: jakiej.

Całość recenzji na moim blogu: https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/12/kaznodzieja-tom-6-garth-ennis-steve.html

NIETZSCHEGO SOBIE FINAŁ

Finał „Kaznodziei”, serii, która była jedną z inspiracji dla takich komiksów, jak cykl „Mroczna Wieża” czy „Y: Ostatni z mężczyzn”, wreszcie nadszedł. Fakt ten na równi cieszy mnie, co smuci – cieszy, bo wreszcie mamy w swym rękach cały, rewelacyjny cykl ze wszystkimi dodatkami, smuci, ponieważ chciałoby się, by tak dobre opowieści trwały, jak...