Ciąg dalszy poznawania bohaterów, trochę szkoda że Hori z Miyamurą są bardziej gościnnie bo bardzo ich lubię ale coś za coś.

Ciąg dalszy poznawania bohaterów, trochę szkoda że Hori z Miyamurą są bardziej gościnnie bo bardzo ich lubię ale coś za coś.

SPANIE, MANGI I KŁAMANIE

„Horimiya” to seria nierówna. Miała kilka absolutnie zachwycających tomów, miała kilka bardzo dobrych i dobrych, a od pewnego czasu trzyma już tylko niezły poziom. Ale i tak nadal bawi i chce się ją czytać, a każdy kolejny tomik pochłania się szybko i z przyjemnością. I dwunasty wcale nie jest tutaj żadnym wyjątkiem, choć jednocześnie do połowy jest zabawniejszy niż kilka ostatnich.

Kiedy Miyamura może zobaczyć uśmiech na twarzy Hori? Kiedy, zgodnie z jej prośbą, próbuje ją bić – próbuje, bo nie potrafi tego zrobić. Ale jest jeszcze jedna rzecz, której nie potrafi – skłamać jej, co też niepokoi dziewczynę. A to zaledwie jeden z wielu problemów, z jakimi mierzą się bohaterowie. Władze szkoły mają dość, że uczniowie nie zjawiają się na zajęciach fakultatywnych, dlatego wprowadzają dla szóstoklasistów program zero tolerancji. Zdjęcie każdego, kto spóźni się choć raz, zostanie wywieszone w szkole. Yanagi ma jednak wieczny problem ze spaniem, przez co spóźnia się jak nikt. Koledzy postanawiają zapewnić mu skuteczną pobudkę, ale czy to się uda? Tym bardziej, że w pokoju chłopka pod jego nieobecność dzieją się dziwne rzeczy…
Tymczasem Sakura zaczyna czytać mangę shounen „Konoha” i nie może się oderwać. Czekanie na kolejne odcinki to prawdziwa katorga, ale co będzie, kiedy magazyn drukujący komiks zostanie wykupiony? Jednocześnie dziewczyna odkrywa, że Yanagi też jest fanem „Konohy”, co zbliża oboje do siebie…

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/10/horimiya-12-hero-daisuke-hagiwara.html

SPANIE, MANGI I KŁAMANIE

„Horimiya” to seria nierówna. Miała kilka absolutnie zachwycających tomów, miała kilka bardzo dobrych i dobrych, a od pewnego czasu trzyma już tylko niezły poziom. Ale i tak nadal bawi i chce się ją czytać, a każdy kolejny tomik pochłania się szybko i z przyjemnością. I dwunasty wcale nie jest tutaj żadnym wyjątkiem, choć jednocześnie do połowy...