Rogala umie pisać. Zdecydowanie.
Jak wiadomo większość literatury polskiej, współczesnej, zdrobnieniami stoi. Irytuje tym niemożebnie, dlatego za samo nieużycie ani jednego zdrobnienia w całej książce pani Małgorzata ma u mnie ogromnego plusa.

Zapłata nie jest książką wybitną, zasługującą na peany. Ale jest książką na tyle dobrą, że jak usiadłam wczoraj wieczorem tak dziś skończyłam. Wciąga, porywa i trzyma w swoim uścisku. I jak dla mnie sporo rzeczy nie było zaskakujących, schemat zbrodni, powiązania i marna ilość podejrzanych dość oczywiste i nie pozostawiające wielu możliwości to i tak potrafiło mnie zainteresować.
Wydaje mi się, że to zasługa bohaterów. Ludzi pełnokrwistych, definiujących się więcej niż tylko swoją profesją, mających wady i zalety. Dzięki Agacie, Justynie i Sławkowi 'Zapłatę' czyta się z ogromną przyjemnością.
Dzięki nim nie mogę się też doczekać wiadomości z biblioteki, że drugi tom czeka na odebranie, bo owszem, już zarezerwowałam ;)

Jak wspominałam, kryminał jest poprawny, mało zaskakujący choć ciekawy. Za to strona obyczajowa to czysta poezja. Czekam gryząc paznokcie jak rozwiąże się sprawa z dzieciństwa dziewczyn. Bo nie wierzę, że zostanie to gdzieś w mrokach niepamięci zakopane, to musi mieć swój finał!

Polecam z całego serca. Tym co unikają polskich autorek również, a może zwłaszcza ;) nie zawiedziecie się, Małgorzata Rogala wie jak to się robi ;)

Rogala umie pisać. Zdecydowanie.
Jak wiadomo większość literatury polskiej, współczesnej, zdrobnieniami stoi. Irytuje tym niemożebnie, dlatego za samo nieużycie ani jednego zdrobnienia w całej książce pani Małgorzata ma u mnie ogromnego plusa.

Zapłata nie jest książką wybitną, zasługującą na peany. Ale jest książką na tyle dobrą, że jak usiadłam wczoraj wieczorem tak dziś...