Bardzo słaba książka.
Stylistycznie przypomina mi moje szkolne wypracowania, kiedy to liczyliśmy na ile stron jest napisane, a wydumane zwroty dawały złudzenie kunsztu literackiego.
O ile nagminnie używane "odkluczyć" i "zakluczyć" mogłbym potraktować jako nieco irytującą fanaberię autorki (a może tak właśnie mówi się w Poznaniu - tak, chodzi o zamknięcie i otwarcie drzwi przy użyciu klucza),to liczne błędy językowe i dziwolągi stylistyczne typu: "gruby baryton", "ciężkie, opasłe tomy", "spadanie z deszczu pod rynnę", "wynik na skali termometru nie powalał wysokością", "standardowy trzydziestoletni samotny mężczyzna", "wduszając nogą odpowiedni pedał by wskazówka poszybowała wyżej niż trzeba", "czyli przez około trzy czwarte książki, jaką będzie jej dwuletnie, trochę ponad stustronicowe, dziełko" (uff, jest tego znacznie, znacznie więcej) budzą we mnie bunt czytelnika. Autorko, pisz do szuflady, nie katuj mie swoją niekompetencją. Albo znajdź dobrego redaktora.

Bardzo słaba książka.
Stylistycznie przypomina mi moje szkolne wypracowania, kiedy to liczyliśmy na ile stron jest napisane, a wydumane zwroty dawały złudzenie kunsztu literackiego.
O ile nagminnie używane "odkluczyć" i "zakluczyć" mogłbym potraktować jako nieco irytującą fanaberię autorki (a może tak właśnie mówi się w Poznaniu - tak, chodzi o zamknięcie i otwarcie drzwi...

Dobry debiut, ale brakuje dokładnej korekty i przeredagowania pewnych fragmentów.

Dobry debiut, ale brakuje dokładnej korekty i przeredagowania pewnych fragmentów.

Polecam;-)

Polecam;-)

Podsumowując - książka ciekawa, akcja rozwija się powoli, zakończenie zaskakujące... I niby wszystko jest tak jak być powinno, ale... Niestety szwankuje mocno redakcja treści, co spowodowało, że w książce jest mnóstwo nieścisłości i błędów językowych. Miało to wpływ na moją niechęć do dalszego czytania; przez pierwsze 100 stron męczyłam się okropnie wstrzymując od rzucenia książki w kąt. Zatrzymała mnie rozwijająca się akcja, z czego się cieszę po przeczytaniu zaskoczenia. Polecam "niewrażliwym" na ogólnie pojętą gramatykę ;-)

Podsumowując - książka ciekawa, akcja rozwija się powoli, zakończenie zaskakujące... I niby wszystko jest tak jak być powinno, ale... Niestety szwankuje mocno redakcja treści, co spowodowało, że w książce jest mnóstwo nieścisłości i błędów językowych. Miało to wpływ na moją niechęć do dalszego czytania; przez pierwsze 100 stron męczyłam się okropnie wstrzymując od rzucenia...

Na samym poczatku urzekły Mnie slowa " Mężowi, bo rzeczywistość z Tobą ,stała się piękniejsza od Marzeń". Sama utożsamiam sie z tymi słowami i życzę tego każdemu. Pięć zwyczajnych osob i ich historie. Zwyczajnych? -Takich jak my.Mają swoje plany, problemy i czasem wzajemnie się mijaja, czego nie zauważają. Każda z Nich staje na życiowym zakręcie i musi podjąć decyzje, które zadecydują o jej dalszych losach. Decyzje które takze wpłyną na życie innych.
W książce zatrzymane są ważne chwile, radosne i bolesne, jak w prawdziwym świecie.Czytając utożsamialam sie z bohaterami i ich myslami .Czułam ze to opowieści realnych ludzi o problemach z którymi walczy kazdy z Nas. A do tego szybko i przyjemnie się czyta . 😍😀

Na samym poczatku urzekły Mnie slowa " Mężowi, bo rzeczywistość z Tobą ,stała się piękniejsza od Marzeń". Sama utożsamiam sie z tymi słowami i życzę tego każdemu. Pięć zwyczajnych osob i ich historie. Zwyczajnych? -Takich jak my.Mają swoje plany, problemy i czasem wzajemnie się mijaja, czego nie zauważają. Każda z Nich staje na życiowym zakręcie i musi podjąć decyzje, które...

Kto z nas nie ma w życiu problemów?
Maja mieszka z rodzicami, od których chce się wyprowadzić.
Honorata to starsza kobieta, która ma dosyć życia i modli się o szybką śmierć.
Iwona próbuje zajmować się córką i pracować na kasie.
Janusz to młody chłopak, szukający własnej drogi w życiu.
Bożena matka trójki dzieci, chcąca chwili odpoczynku.
Każdy z nich ma własne problemy, które próbuje w jakiś sposób rozwiązać.
Czasami z różnym skutkiem. Dla każdego życie przygotowało coś innego.
Ich los z czasem splata się ze sobą.
Brnąc w dalszą lekturę książki, czytelnik dowiaduje się, że ci bohaterowie są w jakiś sposób ze sobą spokrewnieni.
Brat, siostra, sąsiadka, bliska krewna.
Książka napisana lekkim stylem, czyta się szybko, nie ma tu niepotrzebnych opisów czy wątków, które nie wnoszą nic do książki. Warta przeczytania.

Kto z nas nie ma w życiu problemów?
Maja mieszka z rodzicami, od których chce się wyprowadzić.
Honorata to starsza kobieta, która ma dosyć życia i modli się o szybką śmierć.
Iwona próbuje zajmować się córką i pracować na kasie.
Janusz to młody chłopak, szukający własnej drogi w życiu.
Bożena matka trójki dzieci, chcąca chwili odpoczynku.
Każdy z nich ma własne problemy,...

Recenzje książek "Egzemplarz recenzencki" na tej stronie: http://moznaprzeczytac.pl/author/yola/

Recenzje książek "Egzemplarz recenzencki" na tej stronie: http://moznaprzeczytac.pl/author/yola/

Premiera: 8.10.2018

(...) Do lektury tej powieści zasiadłam z pewnym niepokojem, ponieważ po pierwsze, powieści obyczajowe pozbawione wątków sensacyjnych czy psychologicznych zajmują dalsze lokaty na mojej czytelniczej liście, a po drugie, literackie debiuty bywają obarczone problemami wynikającymi z pisarskiego niedoświadczenia, co przejawia się na przykład w nadużywaniu pewnych sformułowań czy też w stylistycznych niedociągnięciach. I mimo tego, że kolejne rozdziały "Daleko-Blisko" czytało mi się bardzo sprawnie, bo zainteresowały mnie perypetie bohaterów i powiązania między nimi (odnosi się to zwłaszcza do Janusza i Mai),to przyjemność z lektury odbierała mi zbyt duża ilość pytań retorycznych, którymi wypełnione były monologi wewnętrzne bohaterów. Lekko również przytłoczyła mnie liczba epitetów "matka Polka", za którymi osobiście nie przepadam, ponieważ wywołują pejoratywne skojarzenia z macierzyństwem jako nieustającym pasmem wyrzeczeń. A że każdą, zwłaszcza tę bliską realnemu życiu, książkę możemy filtrować przez sito własnych doświadczeń, to nic w tym dziwnego, że mój wewnętrzny radar wszczyna w niektórych momentach alarm ;) (...).

Zachęcam do lektury całej opinii na: www.domi-czyta.pl/2018/11/recenzja-daleko-blisko-barbara.html

Premiera: 8.10.2018

(...) Do lektury tej powieści zasiadłam z pewnym niepokojem, ponieważ po pierwsze, powieści obyczajowe pozbawione wątków sensacyjnych czy psychologicznych zajmują dalsze lokaty na mojej czytelniczej liście, a po drugie, literackie debiuty bywają obarczone problemami wynikającymi z pisarskiego niedoświadczenia, co przejawia się na przykład w nadużywaniu...

” — Proszę pani, a czemu przywiązuje pani dzidziusia? Żeby nie uciekł? – zapytała Małgosia.”
Basię Garczyńską poznałam jako żonę Przemysława Garczyńskiego, który prowadzi blog 3telnik oraz jest autorem kryminału „Kelner”. Nie spodziewałam się, że w tej drobnej istotce kryją się tak ogromne pokłady talentu i umiejętności literackich. Powieść „Daleko – blisko” zaskoczyła mnie swoją dojrzałością, realizmem oraz naprawdę ciekawą fabułą. To historia o zwyczajnych ludziach, którzy mają swoje plany, problemy i czasem mijają się nie zauważając wzajemnie a czasem, bardzo dosłownie, zderzają ze sobą.

„Mówi się, że szczęśliwi czasu nie liczą — nieszczęśliwe dzieci liczą go podwójnie, za nich.”
W „Daleko – blisko” autorka przedstawia losy kilku, z pozoru nie związanych ze sobą osób. Każda staje na życiowym zakręcie i musi podjąć decyzje, które zadecydują o jej dalszych losach oraz wpłyną na życie innych. Czy to świadome wybory, czy może zrządzenie losu kieruje ich krokami? Czy da się naprawić popełnione błędy, wybaczyć krzywdy i oderwać od toksycznych przyzwyczajeń? Bohaterowie Basi Garczyńskiej dostają takie szanse, ale tylko od nich zależy czy je wykorzystają…

Czytając miałam wrażenie, że to nie jest powieść, tylko autorka spisała opowieści prawdziwych ludzi i nam je przedstawia, niczym reporter lub socjolog. To, jak perfekcyjnie ukazuje przeróżne zjawiska społeczne, niezmiernie mnie zachwyca. Nie ma tu nadmiernej poetyki, zbędnych opisów czy dygresji, ale nie jest to też „krajanka” dialogów i zwrotów akcji. „Daleko – blisko” przypomina raczej album z fotografiami, w których zatrzymane są ważne chwile z życia bohaterów – te radosne i te bolesne, jak w prawdziwym świecie.

„<<Smęty o plemionach>> były trudną, ale niezwykle otwierającą oczy (a raczej serce) książką pod tytułem W głębi kontinuum. To od niej zaczęło się ich szaleństwo związane z rodzicielstwem bliskości.”
Jedną z bohaterek powieści jest Bożena, matka trójki dzieci, która (podobnie jak autorka) propaguje rodzicielstwo bliskości oraz chustonoszenie. Ta postawa jest mi bardo bliska, chociaż daleko mi do takich umiejętności oraz dojrzałych zachowań jakie przedstawia stworzona przez Garczyńską postać. Cała rodzina Bożenki jest wzorcowym przykładem i marzeniem chyba wielu kobiet. To dom pełen ciepła, miłości, pachnący dobrym jedzeniem, w którym mąż wspiera żonę i wzajemnie a czas spędzany z dziećmi nie jest uznawany za zmarnowany. Warto sięgnąć po „Daleko – blisko” chociażby dla tego właśnie wątku, który wyróżnia się na tle opisywanych wszędzie dramatów rodzinnych.

„Czegoś mu jednak ciągle brakowało. a plan – choć wypełniony – wydawał się pusty.”
Barbara Garczyńska w swoim debiucie nie skupia się na jednym motywie, czy postaci by prowadzić ją od początku do końca. To raczej wzajemnie uzupełniające się historie, które udowadniają, że można być z kimś blisko i go wcale nie znać, lub przeciwnie – w z pozoru odległym człowieku odnaleźć bratnią duszę. „Daleko – blisko” to szerokie spektrum postaci i ich życiorysów. Bohaterami są osoby w różnym wieku, o różnym statusie, posiadające rodziny lub samotne. Łączy ich jedno miasto, oraz z pozoru ze sobą niezwiązane zbiegi okoliczności.

„Kochała swoją świętą trójcę, uwielbiała zajmować się dziećmi, bawić się i je karmić, ale czasem – chyba jak każda matka (a w każdym razie miała taką nadzieję) – miała ich serdecznie dość.”
Wielkim atutem tej powieści jest autentyzm, zarówno postaci, jak i sytuacji czy języka. Autorka stworzyła dojrzałą i wyważoną historię o ludziach, którzy żyją tuż obok nas: blisko i jednocześnie daleko. Może mijamy ich na ulicy, może pracują w sklepie, w którym codziennie robimy zakupy, może to nasi sąsiedzi albo rodzice kolegów naszych dzieci. Przechodzimy obok nich, czasem zamieniamy kilka słów a czasem odwracamy głowę w drugą stronę – świadomie lub nie odcinając się od ich problemów i spraw.

„Miłość nigdy nie przychodzi w porę. Nigdy nie zjawiła się wtedy, kiedy na nią czekał. Nie chciała też odejść, kiedy bardzo ją o to prosił.”
Czytając „Daleko – blisko” wcale nie czułam, jakbym trzymała w rękach debiut. Dla mnie to w pełni dopracowana powieść, w której autorka zawarła mnóstwo życiowej prawdy opisanej w plastyczny sposób, prostym, a zarazem ciekawym językiem. Ta historia powinna trafić w ręce szerokiego grona czytelników – nie tylko do kobiet, które są wielbicielkami powieści obyczajowych, ale także do każdego, kto interesuję się prawdziwym, codziennym życiem, opisanym z niemal socjologicznym zacięciem. To również doskonały literacki wzorzec bohaterów propagujących wychowanie w duchu rodzicielstwa bliskości, więc z pewnością „Daleko – blisko” znajdzie wielbicieli wśród „chustoświrek” 😉 A ja ze swojej strony z ogromną dumą polecam powieść Barbary Garczyńskiej i z czystym sumieniem zachęcam do sięgnięcia po nią!

” — Proszę pani, a czemu przywiązuje pani dzidziusia? Żeby nie uciekł? – zapytała Małgosia.”
Basię Garczyńską poznałam jako żonę Przemysława Garczyńskiego, który prowadzi blog 3telnik oraz jest autorem kryminału „Kelner”. Nie spodziewałam się, że w tej drobnej istotce kryją się tak ogromne pokłady talentu i umiejętności literackich. Powieść „Daleko – blisko” zaskoczyła mnie...

DAMIANOO CZYTA
WWW.DAMIANOOCZYTA.BLOGSPOT.COM

Już niebawem na sklepowe półki trafi książka ‘Daleko- blisko’ debiutantki Barbary Garczyńskiej. Mój blog patronuje tej właśnie pozycji.

Bożena- matka, żona, księgowa na macierzyńskim. Maja- studentka pedagogiki mieszkająca z rodzicami, ale marząca o wyprowadzce, właścicielka labradora. Honorata- zrzędliwa wdowa spędzająca czas na spacerach z kijkami, tęskniąca za mężem i przelewająca swoją całą miłość na wnuczkę. Iwona- kasjerka, słomiana wdowa wychowująca córkę. Janusz – brat Bożeny, uwielbia pichcić w kuchni.
Pięciu bohaterów, każdy z nich na pozór różny, z innymi priorytetami i systemem wartości, z różnym doświadczeniem życiowym. Łączy ich jedno: wszyscy znajdują się na tzw. życiowym zakręcie. Czy uda im wrócić na właściwe tory? Co czeka na nich za rogiem?
Barbara Garczyńska to żona Przemka Garczyńskiego, znanego z blogosfery jako 3telnik. Byłem zaskoczony, ale również bardzo zaciekawiony, kiedy otrzymałem informację, że Basia poszła w ślady męża i postanowiła wydać swoją powieść.(Przemek jest autorem ‘Kelnera’)
‘Daleko- blisko’ to ciepła, nie zawsze łatwa powieść obyczajowa. Pokazuje prawdziwe życie, wzloty ale i także upadki. Nie znajdziemy w niej przekolorowanego, idealnego życia bohaterów. Tak naprawdę każdy z nas zna taką Bożenę, czy Janusza, a może ktoś nawet ma podobne problemy do nich. Dzięki temu, że książka porusza nasze ‘ludzkie’ problemy nie ma problemu z jej odbiorem.
Jeżeli jesteście ciekawi jak bohaterowie odnajdą się w nowych dla nich sytuacjach oraz czy osiągną prawdziwe szczęście w wielu płaszczyznach musicie koniecznie sięgnąć po debiut Basi. Niech dodatkową zachętą będą przepiękne słowa umieszczone na okładce tej powieści ‘Gdy jedne drzwi do szczęścia się zamykają, otwierają się drugie’

DAMIANOO CZYTA
WWW.DAMIANOOCZYTA.BLOGSPOT.COM

Już niebawem na sklepowe półki trafi książka ‘Daleko- blisko’ debiutantki Barbary Garczyńskiej. Mój blog patronuje tej właśnie pozycji.

Bożena- matka, żona, księgowa na macierzyńskim. Maja- studentka pedagogiki mieszkająca z rodzicami, ale marząca o wyprowadzce, właścicielka labradora. Honorata- zrzędliwa wdowa spędzająca czas...