Zarówno autor, jak i jego twórczość były mi do tej pory zupełnie obce. I coś mi się wydaje, że jak na razie niewiele straciłam. "Cienka niebieska linia" to czwarta część serii o Leo Junkerze i ostatnia. A ja właśnie od niej rozpoczęłam swoją przygodę z owym autorem i chyba jednak na niej także poprzestanę. Nie jest to książka, która mnie zachwyciła, porwała czy też znacznie przypadła do gustu. Pomysł na fabułę wydaje się być całkiem ciekawy, jednak jego wykonanie to już całkiem inna sprawa. Brak totalnie jakiejkolwiek akcji. Akcji, która nadałaby charakteru tej powieści, która porwałaby czytelnika i zaskoczyła swoją nieobliczalnością. A tutaj po prostu przez całą swoją zawartość wiało nudą. Nawet bohaterzy wydawali mi się bezbarwni i apatyczni. Jedynym pozytywnym plusem tego kryminału było pokazanie pracy jaką wykonują policjanci kryminalni. Ten żmudny i czasochłonny proces przynosi później bardzo efektywne rezultaty, o którym często niewiele wiemy, jak dokładnie on wygląda. Ale mimo tego, ta książka zdecydowanie nie jest dla mnie. I nie jest to książka, którą z czystym sumieniem mogłabym polecić. A szkoda.

Zarówno autor, jak i jego twórczość były mi do tej pory zupełnie obce. I coś mi się wydaje, że jak na razie niewiele straciłam. "Cienka niebieska linia" to czwarta część serii o Leo Junkerze i ostatnia. A ja właśnie od niej rozpoczęłam swoją przygodę z owym autorem i chyba jednak na niej także poprzestanę. Nie jest to książka, która mnie zachwyciła, porwała czy też znacznie...