Zawsze lubiłam poezję i zawsze czytanie tomików zajmuje mi sporo czasu. Dla mnie najpiękniejsze wiersze to te, które zatrzymują, zmuszają do refleksji, nie pozwalają ot, tak, przejść do następnego. Właśnie takie są wiersze Agnieszki. Czuję też, że są mi bardzo bliskie.
Czytając wiersze nie próbuję odpowiedzieć sobie na szkolne pytanie „co poeta chciał przez to powiedzieć ?”, bo sądzę, że powinno ono być zadawane poecie. Czytelnik może tylko opowiadać o swoich odczuciach. Może sobie wyobrażać jakim człowiekiem jest autor. Ja zobaczyłam wrażliwą osobę, która w piękny sposób opowiada o sobie, o mnie, o Tobie i wielu ludziach, którzy nie zawsze potrafią ubrać w słowa swoje myśli i odczucia. To poruszająca poezja zrozumiała dla każdego.
Chwile nostalgii zdarzają się w naszym życiu nie raz. Czasem ogarnia nas smutek, bo:
kiedyś po prostu
było
sukienkę założyło
oko podmalowało
namiętnością pachniało
kiedyś było
teraz jest
pająk zawieszony na ścianie
za oknem zmierzch
ciche tykanie zegara
W chwilach radości świat jest piękny. Czy nie jest tak, że chciałoby się wtedy:
zaglądać motylom w oczy
rozmawiać z biedronkami
cykać ze świerszczami
tańczyć na wiatru nosie
Miałam wielki problem, żeby wybrać krótkie cytaty z wierszy Agnieszki, bo w każdym jest „coś”, każdy przyciąga, z wieloma się utożsamiam. Na koniec „Przypadek” – jeden z moich ulubionych.
jak masz na imię?
Przypadek
a…
to ty…
przypadkiem wskoczyłam do lodowatej wody
przypadkiem płakałam za tobą
przypadkiem mam na imię Julia?
nie Anna
przypadkiem usunąłeś z nieba słońce
przypadkiem wynająłeś chmury by padał deszcz (…)
Każdy z nas powinien od czasu do czasu podarować sobie miłe chwile. Jeśli może Ci je zapewnić poezja, sięgnij po wiersze Agnieszki. I zrób to nie przypadkiem…
Skarlet https://dobulgarii.wordpress.com/2018/08/29/zagladac-motylom-w-oczy/

Zawsze lubiłam poezję i zawsze czytanie tomików zajmuje mi sporo czasu. Dla mnie najpiękniejsze wiersze to te, które zatrzymują, zmuszają do refleksji, nie pozwalają ot, tak, przejść do następnego. Właśnie takie są wiersze Agnieszki. Czuję też, że są mi bardzo bliskie.
Czytając wiersze nie próbuję odpowiedzieć sobie na szkolne pytanie „co poeta chciał przez to powiedzieć...