ASSASSINS CREED ODYSSEY to książka napisana poprawnie.
I w zasadzie tu możnaby zakończyc całą recenzję.

No... ale postanowiłem sobie, że kilka zdań jednak napiszę- może nie będzie to recenzja w sensie stricte, ale ktoś może się nią zasugeruje.

Gordon Doherty napisał na zlecenie powieść w świecie z gry AC:Odyssey, powieść będącą z tego co rozumiem dokładnym opisaniem fabuły gry. Na każdym kroku widać, że jest to "po prostu kolejna książka z uniwersum."
Śledzimy losy Kassandry, dziewczyny ze Sparty, uwikłanej w konflikt, który ciągnie się za jej rodziną. Po drodze trafia się jeszcze wojna z Atenami, ponury Kult Kosmosu, podróże, walki, skradania. Przez karty powieści przewija się kilka znanych Greckich imion, rzem z Kassandrą odwiedzamy przeróżne (a właściwie jednakowe) Greckie wyspy...
Wszystko jest opisane mniej więcej, bez żadnego polotu, zwroty akcji klasyczne i przewidywalne, motywacje poznanych bohaterów sztampowe.

Książkę przeczytałem tylko dlatego, że wygranie jej zgrało się w czasie z dłuższą podróżą autobusem, i nie miałem nic ciekawszego do roboty. Bardzo lubię klimat Grecji, zwłaszcza starożytnej, ale tu nie bardzo go czułem.
Nie zrozumcie mnie źle- ta powieść wcale nie jest zła, nie jest słaba... Po prostu brak jej powiewu świeżości, czegoś, co przykułoby czytelnika.
Po odłożeniu tomu w połowie drogi wcale nie zastanawiałem się, jak to wszystko się zakończy. Sięgnąłem ponownie, bo nie miałem nic lepszego pod ręką.

Czytając Odyseję kilkukrotnie zastanawiałem się, czy dana scena to opis przerywnika fabularnego gry, czy sceny grywalnej. Niekiedy mamy wrażenie, że ktoś stał przy drzwiach, i nagle znalazł się na drugim końcu pomieszczenia, zrobił coś i na dodatek nikt mu nie przeszkodził- zupełnie jak podczas animacji w grze, kiedy gracz tylko się irytuje. Kiedy indziej trafia nam się dokładny opis danej lokacji, w której graczowi przyszło się skradać.
Na całe szczęście ta powieść nie zawiera ani pół rozdziału dziejącego się w "naszej" teraźniejszości. Grajac w jakieś poprzednie części niezwykle frustrowałem się nudnymi wtrąceniami o Animusie oraz misjami, w których trzeba było chodzić po jakimś biurze... nie po to grany w np grę o piratach, żeby nagle zostać wyrzuconym do półgodzinnej sceny, w której nie możemy ani się wspinać ani nawet biegać...
Sceny batalistyczne są raczej słabe, bez większej konsekwencji.
Irytował mnie fakt, że, niczym w grach, wszystkie napotkane postaci wymienione z imienia miały swój udział w historii. Zupełnie jak w grze. Ba! Niekiedy nawet dochodziło do sytuacji, że jeden z bohaterów opowiadał, że lata wcześniej spotkał kobietę o jakimś imieniu... i zgadnijcie co? Akurat ta historia też była ważna, bo męża tej kobiety spotykamy... eech... Autor nie pokusił sie nawet na odrobinę własnej kreatywności, cała powieść to odtwórstwo od a do z.

Reasumując:
Jeśli ktoś jest fanem serii książek (są tacy?) albo fanem gier o asasynach - to pewnie się nie zawiedzie, przymykając oko na nieścisłości i błędy.
Pozostałym radzę sięgnąc po coś innego, lub czytać tylko gdy jesteście zmuszeni.

ASSASSINS CREED ODYSSEY to książka napisana poprawnie.
I w zasadzie tu możnaby zakończyc całą recenzję.

No... ale postanowiłem sobie, że kilka zdań jednak napiszę- może nie będzie to recenzja w sensie stricte, ale ktoś może się nią zasugeruje.

Gordon Doherty napisał na zlecenie powieść w świecie z gry AC:Odyssey, powieść będącą z tego co rozumiem dokładnym opisaniem...