Tak podaną literaturę faktu mogę czytać, czytać i czytać bez końca!
Wciągająca, zapierająca dech, działająca na wyobraźnię książka, której nie sposób odłożyć przed dotarciem do ostatniej strony!
Autorka wykonała fantastyczną pracę, przeprowadziła mnóstwo rozmów z TOPRowcami, stworzyła z nich obraz, który każdy powinien przeczytać: ci, którzy wybierają się w góry przede wszystkim, ale także ci, którzy interesują się tą tematyką, i uwierzcie mi - fani powieści sensacyjnej również będą zachwyceni. Ogromnym atutem tej książki jest brak cenzury wypowiedzi Bohaterów (wielka litera użyta celowo), są one podane w pierwotnej formie, więc niejednokrotnie ostre, pełne emocji, żywe.

Rzecz o tych, którzy poświęcają swoje ratując życie innych osób, walcząc z czasem, niepogodą, strachem, a bardzo często także ze skrajną ludzką głupotą i nieodpowiedzialnością. Ten ostatni aspekt jest przerażający, ponieważ zwykła bezmyślność może kosztować życie.
I to nie jedno.

Mija 110 lat od założenia w naszym kraju Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, przez ten czas bardzo wiele się zmieniło jeśli chodzi o ratownictwo górskie, jego historia jest fascynująca, niekiedy ciężka do uwierzenia, jednak nie zmieniło się jedno: słowa przysięgi, którą składają ratownicy wstępujący w szeregi TOPRu. Nie będę jej przytaczać całej, nie miejsce i nie czas, jednak dwa zdania z niej wyrwę, muszę, ponieważ zawarte w nich słowa wywarły na mnie niesamowite wrażenie, głównie dlatego, że żyjemy w czasach, kiedy słowa niewiele znaczą, a zawarcie umowy to paragrafy i drobne druczki , spójrzcie:
"(...)dobrowolnie przyrzekam pod słowem honoru, że póki zdrów jestem, na każde wezwanie...(...)... bez względu na porę roku, dnia i stan pogody...(...)...udam się w góry według marszruty i wskazań Naczelnika lub jego Zastępcy w celu poszukiwań zaginionego i niesienia mu pomocy. (...)...na znak dobrej swej woli powyższe przyrzeczenie przez podanie ręki Naczelnikowi potwierdzam."
Niektórzy pomyślą: "pod słowem honoru" i "przez podanie ręki", tylko tyle?
Aż tyle, kochani, aż tyle.

Książk,ę rzecz jasna, gorąco polecam!

Tak podaną literaturę faktu mogę czytać, czytać i czytać bez końca!
Wciągająca, zapierająca dech, działająca na wyobraźnię książka, której nie sposób odłożyć przed dotarciem do ostatniej strony!
Autorka wykonała fantastyczną pracę, przeprowadziła mnóstwo rozmów z TOPRowcami, stworzyła z nich obraz, który każdy powinien przeczytać: ci, którzy wybierają się w góry przede...