Jedna z lepszych książek o historii jakie czytałem, a było tego sporo już w moim życiu. Na pewno autor postawił sobie bardzo ambitne zadanie opisania historii świata poprzez analizę tego, co działo się na jedwabnym szlaku / szlakach. Robi to w sposób bardzo sprawny, do pewnego momentu wręcz rewelacyjny - trudne zagadnienia starożytne, zawikłane nazwy ludów, miast, krain - piórem Petera Frankopana stają się łatwe i przyswajalne. Ilość tekstu jaką sobie zaznaczałem na przyszłość ku pamięci zatrważała mnie i mojego Kindla.
W naprawdę wyjątkowy sposób autor wciąga czytelnika w historię świata, obala wiele mitów, kopie Europę po kostkach i każe pokłonić się przed Azją Centralną i jej dorobkiem - ja przyznam się szczerze, pokłoniłem się wiele razy i zweryfikowałem powiedzenie, że wszystkie drogi prowadzą do Rzymu. Przy okazji wędrówki przez wieki dowiedziałem się o mnóstwie ciekawostek, takich jak losy czwartej krucjaty (już nigdy na Wenecję nie spojrzę tak samo), oblężeniu Konstantynopola w 626 roku, błyskawicznej ekspansji islamu itd.
ALE
I tu wchodzimy w listę zarzutów:
- autor momentami ślizga się po tematach - dość pobieżnie potrafi przejść przez zmiany dynastyczne w głównych krajach regionu, praktycznie jednym zdaniem czasami o czymś wspomina (mamelucy załapali się na jeden akapit). O Ottomanach to w ogóle nie napisano zbyt wiele
- mam gruby niedosyt na temat Indii, śladowo opisane dzieje tego kraju
- mam poczucie naciągnięcia szlaku jedwabnego na trasy handlowe które szły nad morzem czarnym przez tereny Ukrainy współczesnej

To uwagi pierwsze z brzegu. Autor dramatycznie natomiast prześlizgnął się przez okres XVI - XIX wiek, wskazał, że odkrycie Ameryki i kulistości Ziemii spowodował upadek znaczenia JSZ, opowiedział w kilku stronach o ekspansji Holandii, Anglii, dominacji tych krajów i kompanii handlowych nad Azją - a potem pstryk, odkrywamy ropę na koniec XIX wieku i zaczyna się detaliczny opis jak Anglia a potem USA kompletnie spartoliły relacje z krajami Zatoki Perskiej i pokłóciły się z miejscowymi o ropę rozpętując terroryzm przez ostatnie 30 lat. Opowieści te zajmują 1/3 książki i szczerze mówiąc miałem poczucie zdominowania tematyki ksiązki przez ropę.

Dodatkowo autor ma kilka tez, które dla mnie są naciągane, a mianowicie:
- I wojna światowa wybuchła, bo Anglia rywalizowała z Rosją o dominację w Azji Środkowej, a ponieważ jej nie do końca szło, to zaangażowała Rosję w sprawy europejskie, Ententę i finalnie Rosja wyłożyła się na tym, rozpętując wojnę światową. Nie spotkałem się z takim ujęciem tematu jeszcze
- do holokaustu doszło z powodu niedoboru żywności - Niemcy zdecydowali o zamordowaniu milionów Żydow, bo spodziewane plony z "jedwabnego szlaku" na Ukrainie, pól czarnoziemów, były zbyt niskie aby wyżywić naród niemiecki, więc przyspieszyło to decyzję o wymordowaniu więźniów obozów i eksterminacji całego narodu żydowskiego. Jestem za cienki w tych tematach, ale ponownie - nie spotkałem się nigdy z takim podejściem
- polski tłumacz znalazł około 150 miejsc, w których autor myli fakty, to nieco obniża dla mnie wiarygodność pewnych przemyśleń lub tez.

W końcowych stronach autor przekonuje czytelnika, że czas jedwabnych szlaków powraca, Europa kończy swój okres dominacji, który to okres był praktycznie aberracją, zaledwie 500 latami w całej historii świata. I ta smutna konstatacja dla mieszkańca Europy została pieczołowicie udowodniona - nawet jeśli ma się wrażenie, że nieco momentami na siłę i w sposób naciągany.

Polecam każdemu, kto ma trochę czasu i zaparcia aby poczytać o historii w sposób nieco odmienny.

Jedna z lepszych książek o historii jakie czytałem, a było tego sporo już w moim życiu. Na pewno autor postawił sobie bardzo ambitne zadanie opisania historii świata poprzez analizę tego, co działo się na jedwabnym szlaku / szlakach. Robi to w sposób bardzo sprawny, do pewnego momentu wręcz rewelacyjny - trudne zagadnienia starożytne, zawikłane nazwy ludów, miast, krain -...