Oczywiście jak to bajka ma swój wesoły wydźwięk związany z nieocenioną i bezcenną sympatią do (najczęściej) głównych postaci. Pewnie wielu z nas, w tym również młodszych Czytelników sympatyzuje za postaciami występującymi w bajce Kubusia Puchatka, czy to bardziej, czy mniej, ale można sprawnie i szybko z którymś w jakimś stopniu osobowościowo się utożsamić.

W każdym razie wiadomo, że największą miłością Kubusia jest pochłanianie miodku, tak starszy, dorosły Czytelnik jest w stanie dopatrzyć ten niezdrowy, wręcz chory aspekt związany z bezmyślnym i ciągłym jego pochłanianiem. Kubuś ewidentnie ma problem ze słodkościami, o czym świadczą jego wielokrotne wewnętrzne przemyślenia czy na głos wypowiedziane myśli. Nieustająco miodek go absorbuje, a najbezpieczniej czuje się, mając pełen słoik w łapkach. 

Także i ta historyjka pokazuje, jak niebezpieczny w skutkach bywa nałóg, nawet zewnętrzne zagrożenie, czy doznanie fizycznej dolegliwości nie są w stanie zmienić postawy ani myślenia. Bajka ma wesoły wydźwięk, ale powiedziałabym, że nie udzieliła mi się podczas lektury ta słodkość uroczego misia i jego miłość do miodku, a wręcz zakończenie utwierdziło mnie w tym, że nałóg jest niebezpieczny i na nic zdają się ostrzeżenia, czy wpadanie w kolejne tarapaty. W przypadku kolejnego nieprzyjemnego doświadczenia Kubuś nic się nie nauczył na popełnionym błędzie.

Warto zwrócić dziecku uwagę na ten aspekt i przedstawić mu, jak każda ze zwierzęcych postaci bajki metaforycznie odpowiada ludzkim ułomnościom i jakie reprezentują problemy i ludzkie choroby. 

Oczywiście jak to bajka ma swój wesoły wydźwięk związany z nieocenioną i bezcenną sympatią do (najczęściej) głównych postaci. Pewnie wielu z nas, w tym również młodszych Czytelników sympatyzuje za postaciami występującymi w bajce Kubusia Puchatka, czy to bardziej, czy mniej, ale można sprawnie i szybko z którymś w jakimś stopniu osobowościowo się utożsamić.

W każdym razie...