Patrząc na literacki dorobek Karoliny Wilczyńskiej naprawdę można pochylić głowę. Jej książki są trochę nostalgiczne, trochę melancholijne, trochę zabawne, trochę romantyczne. Jednym słowem są piękne. Szczególnie seria Jagodno.

Można pójść w ilość. Wypuszczać po trzy książki rocznie lub więcej a jednak nic one nie wnoszą. Ot kolejna historia przemykająca przed oczyma coraz bardziej znudzonego czytelnika. Można też iść w jakość. Tak właśnie czyni Wilczyńska. Stroni od banału. Przedstawia proste życie, które można kolorować każdego dnia miłością, przyjaznym nastawieniem do ludzi i świata, uśmiechem...Za każdym razem jest to celny strzał w dziesiątkę.

„W obiektywie wspomnień” to już ósmy tom popularnej serii. Kolejna szansa na odwiedziny w uroczej miejscowości, gdzie sympatyczni ludzie zawsze znajdą chwilę na zatrzymanie się i rozmowę pielęgnującą przyjaźń. Pozostawiają również przestrzeń dla nowych przybyszów, na których brak nie sposób narzekać. Tym razem na literacką scenę wychodzi Hubert, fotograf. Zostaje zatrudniony do zrobienia fotografii, które wejdą w skład albumu okolicznościowego. Na drodze mężczyzny stają między innymi dwie hrabinki, które wyrażają jawną niechęć do tego projektu. Jak się wkrótce okaże dla większości będzie to dość trudne. Wójt nie zdaje sobie sprawy, że wraz z tym pomysłem wyjdą na jaw sprawy skrzętnie skrywane przez między innymi przez Zofię. Gdy Kaśka odnajduje pewne zdjęcie rusza lawina. Już nie sposób jej zatrzymać.

Obok tego Tamara i Łukasz oczekują przyjścia na świat potomka. W tym czasie trwa również rozbudowa dworku. Lada chwila ma się tutaj również odbyć ślub Marzeny i Jana. U Romana i Jadwigi także sporo nowego... Jak widać naprawdę się dzieje! Nikt podczas czytania na nudę narzekał nie będzie. To jest pewne. Dobre chwile przeplatają się tutaj z tymi mniej pożądanymi tworząc niepowtarzalną mozaikę słów. Bardzo poruszający w tej części okazuje się wątek Huberta i Agaty małżeństwa dotkniętego kryzysem, który wywołał pośpiech, brak konwersacji, zapatrzenia się i zasłuchania w partnera. Pisarka ukazuje tutaj również destrukcyjny wpływ chorobliwej zazdrości. „W obiektywie wspomnień” znalazło się też sporo przestrzeni dla młodzieży. Poruszone zostały zagadnienia, które mocno trapią młode pokolenie.

Patrząc na literacki dorobek Karoliny Wilczyńskiej naprawdę można pochylić głowę. Jej książki są trochę nostalgiczne, trochę melancholijne, trochę zabawne, trochę romantyczne. Jednym słowem są piękne. Szczególnie seria Jagodno.

Można pójść w ilość. Wypuszczać po trzy książki rocznie lub więcej a jednak nic one nie wnoszą. Ot kolejna historia przemykająca przed oczyma...