"Legenda Pendragonów" zapowiadała się bardzo ciekawie, klimatem przypominała mi nieco "Draculę" Brama Stokera. Niestety, fabularnie powieść Szerba nie potrafiła mnie zaangażować, a z każdą kolejną stroną coraz mniej interesował mnie dalszy rozwój wydarzeń, dodatkowo autor w "Legendzie Pendragonów" dość niezgrabnie balansuje między kryminałem a fantastyką. Doceniam język i parę intrygujących fragmentów które zapadły mi w pamięć. Jest to jednak stanowczo zbyt mało abym mogła uznać lekturę za godną polecenia

"Legenda Pendragonów" zapowiadała się bardzo ciekawie, klimatem przypominała mi nieco "Draculę" Brama Stokera. Niestety, fabularnie powieść Szerba nie potrafiła mnie zaangażować, a z każdą kolejną stroną coraz mniej interesował mnie dalszy rozwój wydarzeń, dodatkowo autor w "Legendzie Pendragonów" dość niezgrabnie balansuje między kryminałem a fantastyką. Doceniam język i...

Zagadkowa, intrygująca...Wydana po raz pierwszy w 1934 a zawiera w treści słowa "Heil Hitler"... Angielski humor, czasem nawet bardzo zabawny. W fabule pojawiają się nawiązania do różokrzyżowców. Warto przeczytać.

Zagadkowa, intrygująca...Wydana po raz pierwszy w 1934 a zawiera w treści słowa "Heil Hitler"... Angielski humor, czasem nawet bardzo zabawny. W fabule pojawiają się nawiązania do różokrzyżowców. Warto przeczytać.

Walia, Szkocja, legendy o przodkach, wolnomularskie sekty poszukujące przepisu na wieczne życie... Klimat trochę jak u Conan Doyle'a, akcja momentami przymula, ale jako całość daje radę.

Walia, Szkocja, legendy o przodkach, wolnomularskie sekty poszukujące przepisu na wieczne życie... Klimat trochę jak u Conan Doyle'a, akcja momentami przymula, ale jako całość daje radę.

Hammer Studio, jak mogliście tego nie nakręcić.

Hammer Studio, jak mogliście tego nie nakręcić.

Strasznie dziwna książka. Ni to fantasy ni to kryminał. Na fantasy zbyt mało fantasy i do tego nie do końca wiadomo, czy fantastyczne zdarzenia mają miejsce naprawdę, czy też są przywidzeniami. A żeby to był kryminał, to też nie do końca, bo nie wiadomo czy tu ktoś na kogoś czyha, czy to zwidy i imaginacje.

Strasznie dziwna książka. Ni to fantasy ni to kryminał. Na fantasy zbyt mało fantasy i do tego nie do końca wiadomo, czy fantastyczne zdarzenia mają miejsce naprawdę, czy też są przywidzeniami. A żeby to był kryminał, to też nie do końca, bo nie wiadomo czy tu ktoś na kogoś czyha, czy to zwidy i imaginacje.

Ta dwudziestowieczna powieść gotycka zawiera wszystkie obowiązkowe elementy, jak stare zamczyska, poszukiwania kamienia filozoficznego czy piękne niewiasty, a jednocześnie jest napisana z nerwem i (bardzo lekkim) przymrużeniem oka. Nie jestem tylko pewien, czy tłumaczka zdołała wydobyć z oryginału cały wykwint językowy i ładunek ironii. Swych wątpliwości nie mam jednak jak zweryfikować, bo język węgierski jest zaiste potworny.
Od samej historii również wieje grozą, jej przedmiotem jest zaś próba przełamania granic biologii; próba, która być może już wkrótce zostanie podjęta i w rzeczywistości, nie przy użyciu wiedzy tajemnej wszakże, jak w ruinach walijskiego zamku Pendragon, tylko przy wykorzystaniu zdobyczy nauki. Co budzi zresztą nie mniejszą grozę niż powieść Szerba, tyle że nieco innego rodzaju.

Ta dwudziestowieczna powieść gotycka zawiera wszystkie obowiązkowe elementy, jak stare zamczyska, poszukiwania kamienia filozoficznego czy piękne niewiasty, a jednocześnie jest napisana z nerwem i (bardzo lekkim) przymrużeniem oka. Nie jestem tylko pewien, czy tłumaczka zdołała wydobyć z oryginału cały wykwint językowy i ładunek ironii. Swych wątpliwości nie mam jednak jak...