Szczerze, to spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Otrzymałam tak miłą niespodziankę...
Liczyłam na to, że książka będzie typową podróżniczą opowieścią (szczególnie, że autorzy są Polakami, dlatego spodziewałam się reportażu). A o ile dobrze policzyłam takie wspomnienia może pojawiły się dwa razy. Za to poznałam magię Laponii, kraju który teraz zafascynował mnie jeszcze bardziej.
Język książki jest bardzo przystępny. Czułam się, jakbym czytała baśń a nie (bądź co bądź) dokument opisujący zwyczaje Saamów. Opisy serwowane przez autorów bardzo działały na moją wyobraźnię, muszę przyznać, że momentami czułam się jakbym była właśnie obok Saamów.
Najbardziej zafascynowały mnie zwyczaje związane z miłością - od rękawiczki po wizytę w domu wybranki.
Do tego jeszcze zostały dodane przepiękne zdjęcia.
Brakowało mi jednak ciut więcej wspomnień autorów. Byłam ciekawa czy łatwo było im się zaadaptować wśród społeczności, pamiętać o tych wszystkich tradycjach, jak zostali przyjęci (wnioskuję, że wszystko było dobrze, no ale... ;) ).

Niemniej, książkę jak najbardziej polecam. Szczególnie na gorąco dni, bujna wyobraźnia zdziała cuda!

Szczerze, to spodziewałam się czegoś zupełnie innego. Otrzymałam tak miłą niespodziankę...
Liczyłam na to, że książka będzie typową podróżniczą opowieścią (szczególnie, że autorzy są Polakami, dlatego spodziewałam się reportażu). A o ile dobrze policzyłam takie wspomnienia może pojawiły się dwa razy. Za to poznałam magię Laponii, kraju który teraz zafascynował mnie jeszcze...