Sięgnęłam po książkę, ponieważ film zrobił na mnie wrażenie, szczególnie rola Agaty Buzek, która świetnie zagrała główną bohaterkę - skromną, cichą dla wszystkich miłą ale jak się okazuje zdolną do wszystkiego redaktorkę Sabinkę.
Czytając tą historię byłam zaskoczona jak wiernie na jej podstawie nakręcono film, dopiero później dowiedziałam się że było odwrotnie:). Ale do rzeczy:
Książkę oceniam na dobry właśnie niejako w zestawie z filmem - za fabułę i klimat lat 50-tych. Osobiście lubię takie historie - to mała dawka wiedzy o mechanizmach władzy ludowej lat 50 ale na pierwszym planie mamy 3 pokoleniową rodzinę kobiet nieprzystosowanych do obecnych czasów, żyjących wciąż w duchu międzywojnia. Mało wyeksponowany ale ciekawy jest wątek nacisku na Sabinkę ze strony matki i babki, które w bardzo wysublimowany sposób wypominają jej staropanieństwo, brak kobiecości, samotność i niezaradność. Na ile te sugestie są powodem dalszych dramatycznych wydarzeń? Czy Sabinka byłaby tak zdeterminowana do znajomości z Bronisławem?
Dla mnie najbardziej irytującym fragmentem jest wątek współczesny i samo zakończenie tej historii - zbyt naiwne oraz nierzeczywiste.

Sięgnęłam po książkę, ponieważ film zrobił na mnie wrażenie, szczególnie rola Agaty Buzek, która świetnie zagrała główną bohaterkę - skromną, cichą dla wszystkich miłą ale jak się okazuje zdolną do wszystkiego redaktorkę Sabinkę.

Czytając tą historię byłam zaskoczona jak wiernie na jej podstawie nakręcono film, dopiero później dowiedziałam się że było odwrotnie:). Ale do...