Z powieści pani Rudnickiej przeczytałam tylko "Martwe jezioro", które niezbyt mi się podobało. Jakoś niezbyt lubię "zwariowane bohaterki"i nieprawdopodobne sytuacje, które niby mają być śmieszne a mnie nie bawią. Nie lubię komedii ani w książkach ani w filmach.
Dlatego jak kot do jeża podeszłam do tej powieści, którą na siłę wcisnęła mi pani w bibliotece mówiąc....świetnie się pani będzie bawić i już pani rezerwuję kolejną część.
I muszę przyznać jej rację.....świetnie się bawiłam a nawet kilka razy śmiałam się serdecznie nie tyle z durnowatych sytuacji czy zwariowanych bohaterek i ich pomysłów co z dialogów.
Jest to dobra komedia z wątkiem kryminalnym i romansem a także z czarującym psem Tofikiem i kocurem sąsiadki Guciem o morderczych skłonnościach.
Nie ma tu zawiłych intryg, powieść nie zmusza do myślenia. Po prostu można przy niej miło spędzić czas a nawet dobrze się bawić, chociaż czasami jest też poważnie gdy poznajemy przeszłość Marty i jej kłopoty z byłym już mężem, damskim bokserem, który znowu pojawia się w jej życiu. A jej matka to dopiero jest "aparat".
Jak na czarną komedie przystało jest tu pełno groteski i absurdalnych sytuacji ale o dziwo mnie to tym razem nie raziło ale bawiło.
I w ten oto sposób okazało się, że komedię też mogę przeczytać, tylko trzeba mięć do tego odpowiedni nastrój.....już zabieram się za kolejną cześć.

Z powieści pani Rudnickiej przeczytałam tylko "Martwe jezioro", które niezbyt mi się podobało. Jakoś niezbyt lubię "zwariowane bohaterki"i nieprawdopodobne sytuacje, które niby mają być śmieszne a mnie nie bawią. Nie lubię komedii ani w książkach ani w filmach.
Dlatego jak kot do jeża podeszłam do tej powieści, którą na siłę wcisnęła mi pani w bibliotece mówiąc....świetnie...