45 rozdzialików, a w każdym jak refren - "what's problem?" i "No problem - relax". Do znudzenia powtarzalne. Drażniące. Każdy z rozdziałów zaopatrzony w suchą część przedstawiającą poszczególne problemy np zagrożenie malarią, zanieczyszczenia wód Indii (źródło 31% chorób w kraju),czy święte krowy lub święci ludzie sadhu itd
Zdarza się humor.
Książka przedstawia nam podróż pewnej Niemki Almy komentowaną co wieczór we wspierających telefonach z Friedrichem, jej przyjacielem, który pozostał w Niemczech. Chwali on ją lub jak dziecku tłumaczy jej różne faux pas wynikające z nieznajomości kultury (stąd w tytule słowo Fettnaepchen). Alma podróżuje po Indiach zajeżdżając między innymi do Mumbaju, na Goa, do buddyjskiej Bodhgaji, Delhi, Agry, Waranasi i na południe do Ćennaju i Mahabalipuram. Wśród przedstawianych tematów są sprawy większej wagi dotyczące np.:
- niebezpiecznych rejonów Indii (np Bihar czy wschodnio-północne stany kontrolowane przez rebeliantów) w rozdziale "No-go- areas"
- plagi korupcji (speed-money) i od 2011 ruchu antykorupcyjnego Anny Hazare
- temat podziału na Indie i Pakistan po wyzwoleniu się spod panowania Brytyjczyków plus wojna domowa w Kaszmirze - tabu w rozmowach
i mniej istotne wokół:
- fotografowania w Indiach
- prania swojej bielizny
- popularnych gestów indyjskich
- czy jazdy ulicami wciąż o milimetr, sekundę od zderzenia
Alma, lat powyżej 30, singielka nie ciekawi mnie. Nie umiem się też do niej w trakcie podróży przekonać lub choćby ją polubić. Nie pojechałabym z nią w podróż.
W książce różne konkretne rady np. na temat wytrząsania butów, by nie nadepnąć przy wkładaniu ich na skorpiona, przeszukiwaniu łóżka, by uniknąć spotkania z wężem, wystrzegania kontaktu z policją (mam też inne doświadczenia),zakupu karty SIM, radzenia sobie z biegunką (Delhi Belly),nie podawania prezentów opakowanych w czarno- biały papier (kolory żałoby) itd

Przykładowe szczególiki:
- o biciu butem jako formie poniżenia, bo stopy nieczyste, o rzucaniu sandałami w negatywnego bohatera na ekranie kina
- "adithye devo bhava" - der Gast ist Gott - gość w dom, Bóg w dom

CYTATY:
- "Zdaniem Sudhira Kakara, najbardziej znanego psychoanalityka Indii, w świadomości indyjskiej zewnętrzna czystość pod postacią jasnej skóry kojarzy się z wewnętrzną czystością, a ciemna skóra z zarówno wewnętrznym jak i zewnętrznym brudem"
- "Ordnung ist das halbe Leben, insbesondere in Indien"
- "W Indiach komórka zajęła w międzyczasie podobnie ważne miejsce jak trzecie oko"

45 rozdzialików, a w każdym jak refren - "what's problem?" i "No problem - relax". Do znudzenia powtarzalne. Drażniące. Każdy z rozdziałów zaopatrzony w suchą część przedstawiającą poszczególne problemy np zagrożenie malarią, zanieczyszczenia wód Indii (źródło 31% chorób w kraju),czy święte krowy lub święci ludzie sadhu itd
Zdarza się humor.
Książka przedstawia nam podróż...