Ilekroć dostaję od kogoś książkę do oceny, zawsze biorę ją do rąk z obawą, że moja opinia nie będzie taką, jakiej spodziewa się darczyńca. Podobnie było oczywiście przy „Immortalistach”. Tym razem jednak obawy rozwiały się po kilku stronach. Książka zadowoliła mnie zarówno pod względem treści, jak również pod względami szeroko pojętej estetyki. A wszystko to za przyczyną niezwykłych bohaterów. Postaci „Immortalistów” są prawdziwe i przedstawione bardzo plastycznie. Dokonują zwykłych, codziennych wyborów, popełniają błędy, żyją raz lepiej, raz gorzej. Są swojscy przez swoją zwyczajność i codzienność. I to jest jedna z podstawowych zalet powieści.

Drugim ogromnym plusem jest narracja. Chloe Benjamin porywa czytelnika w głąb swojej opowieści, oplata słowami, czaruje zdaniami. Autorka sprawia, że czytelnik staje się częścią historii, nie pozostaje bierny. Dzieje się tak, ponieważ nieodzownym elementem lektury „Immortalistów” są emocje. Książka jest ich pełna, to oczywiście sprawia, że lektura chwilami jest trudniejsza, jednak nie pozostawia odbiorcy obojętnym, zmusza do refleksji i powoduje, iż treść jeszcze długo pozostanie z czytelnikiem.

Dla mnie powieść „Immiortaliści” to jedna z lepszych współczesnych powieści obyczajowych, gdzie na uwagę zasługuje zarówno świetna narracja jak i wspaniale wykreowani bohaterowie.

Ilekroć dostaję od kogoś książkę do oceny, zawsze biorę ją do rąk z obawą, że moja opinia nie będzie taką, jakiej spodziewa się darczyńca. Podobnie było oczywiście przy „Immortalistach”. Tym razem jednak obawy rozwiały się po kilku stronach. Książka zadowoliła mnie zarówno pod względem treści, jak również pod względami szeroko pojętej estetyki. A wszystko to za przyczyną...