Książka niełatwa w lekturze, ale świetnie pokazująca trudności, na jakie napotyka badacz starożytnych społeczeństw. Suder przedstawia źródła i metody badań nad demografią starożytnego Rzymu, stara się pokazać, jak bardzo hipotetyczne są wszelkie obliczenia, jak fragmentaryczny materiał źródłowy i jak nieadekwatne współczesne modele demograficzne. Autor stara się zachować umiar, nie szukać za wszelką cenę genialnej idei, która umożliwiłaby nagłe odkrycie, jak było naprawdę i ilu Rzymian mieszkało w Cesarstwie w danym okresie. Wręcz przeciwnie, wskazuje na trudności w sformułowaniu sądów uogólniających i krytykuje badaczy, którzy arbitralnie wyliczają populacje dla poszczególnych prowincji, nie mając do tego podstaw źródłowych. W dużej mierze jest to więc nauka ars nesciendi i przestroga przed dawaniem pierwszeństwa hipotezom i modelom, a nie źródłom.

Tomasz Babnis

Książka niełatwa w lekturze, ale świetnie pokazująca trudności, na jakie napotyka badacz starożytnych społeczeństw. Suder przedstawia źródła i metody badań nad demografią starożytnego Rzymu, stara się pokazać, jak bardzo hipotetyczne są wszelkie obliczenia, jak fragmentaryczny materiał źródłowy i jak nieadekwatne współczesne modele demograficzne. Autor stara się zachować...