Gdyby przed zapoznaniem się z „Książką z obrazkami bez obrazków” ktokolwiek mi powiedział, że Hans Christian Andersen oprócz znanych powszechnie dużym i małym ma na swoim koncie również książki dla dorosłych to bym to nie uwierzyła. Okazuje się, że znany na całym świecie bajkopisarz równie pięknie tworzył dla dzieci, jak i dla ich rodziców, czego przykładem jest właśnie ta książka. A o czym rzecz? „Książka z obrazkami bez obrazków” to zbiór kilkudziesięciu króciutkich opowiadań, jest ich raptem 33 sztuki, w których głównym obserwatorem, a zatem i narratorem jest księżyc i jego spostrzeżenia dotyczące rzeczywistości, którą ze swej perspektywy obserwuje. A że rozmach jak na Księżyc przystało ma wielki, to i miejsca do których dociera są różnorodne – od Ameryki, przez Grenlandię aż po Chiny. I jak to w życiu czasem przyjdzie mu zmierzyć się z ludzką podłością, czasem się wzruszy nad losem pokrzywdzonych, czasem cieszył się będzie z narodzin, a kiedy indziej zapłacze nad czyjąś śmiercią. Od smutku po radość, od miłości przez nienawiść, jak to w ludzkim życiu bywa. Choć to bajki dla dorosłych w każdej jest jakieś przesłanie, morał który Autor chciał przemycić.
Jest to nieco inne oblicze bajkopisarza, ale z pewnością warte poznania, choćby po to, aby sięgnąć po nieco inne opowieści słowem malowane.

Gdyby przed zapoznaniem się z „Książką z obrazkami bez obrazków” ktokolwiek mi powiedział, że Hans Christian Andersen oprócz znanych powszechnie dużym i małym ma na swoim koncie również książki dla dorosłych to bym to nie uwierzyła. Okazuje się, że znany na całym świecie bajkopisarz równie pięknie tworzył dla dzieci, jak i dla ich rodziców, czego przykładem jest właśnie ta...

Kolejna książka przeczytana w listopadzie. Tym razem Andersen i jego #książkazobrazkamibezobrazków

Co Wam mogę powiedzieć. Mnie nie urzekła. Nie znalazłam w niej nic ciekawego. Zdecydowanie baśnie dla dzieci są bardziej w moim guście.

Tu autor opisuje życie a czasami i śmierć ludzi na całym świecie, z perspektywy księżyca. To on może widzieć wszystko, być w każdym miejscu na ziemi od Chin przez pustynie, aż po Amerykę.

Krótkie historyjki o codzienności, o losach ludzkich.

Książka podzielona jest na 33 wieczory, kiedy to księżyc obserwuje Ziemię. Na pewno znajdujemy tu bogatą różnorodność gatunkową. Opowieści o życiu, śmierci, miłości, poświęceniu. Opowiada co widział, czego doświadczył a także czego był świadkiem.

Polecam, tak z ciekawości, żeby poznać też inne wydanie Andersena niż te, które znamy od dziecka .
Może akurat komuś przypadnie do gustu.

Dajcie znać czy czytaliscie?

Kolejna książka przeczytana w listopadzie. Tym razem Andersen i jego #książkazobrazkamibezobrazków

Co Wam mogę powiedzieć. Mnie nie urzekła. Nie znalazłam w niej nic ciekawego. Zdecydowanie baśnie dla dzieci są bardziej w moim guście.

Tu autor opisuje życie a czasami i śmierć ludzi na całym świecie, z perspektywy księżyca. To on może widzieć wszystko, być w każdym miejscu...

Mimo, że jest to podobno "Książka z obrazkami bez obrazkow" to jest tam wiele obrazków😂. Sam tytuł mnie przyciągnął, ale także to, iż autora znam tylko jako twórcę bajek dla dzieci. Jednak niedawno odkryłam akcję "Dania: mały kraj - wielka literatura", dzięki której poznałam Andersena w wersji tylko dla dorosłych.
Jest to zdecydowanie juz język na wyższym poziomie, trudniej zrozumiały.

W utworze są zawarte opowieści księżyca, które przekazuje malarzowi po jednej przrz 33 wieczoru. Każda z nich ma głębsze przesłanie. Malarz maluje to co widzi w słowach wypowiadanych przez księżyc. Wiele opisów przyrody i sytuacji życiowych.

Napisana w 1839 roku, osiągnęła sukces jakiego się nie spodziewano.

"Rok 2021 przyniesie przekłady najgorętszych duńskich nowości i klasyków literatury tego kraju– nakładem wydawnictwa Driada ukaże się powieść „Nieprzystosowani” Petera Høega należącego do grona najbardziej poczytnych duńskich pisarzy, a także trzeci tom serii „Andersen dla dorosłych” – „Driada i inne opowieści” oraz antologia duńskiej poezji współczesnej. Biuro Literackie wyda tomik wierszy kultowego duńskiego poety Mortena Nielsena, rówieśnika Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który podobnie jak on zginął podczas wojny, a wydawnictwo Marpress opublikuje książkę „Ulica dzieciństwa” wybitnej duńskiej powieściopisarki i poetki Tove Ditlevsen."

Zaciekawieni? Mam nadzieje, że tak!
.
Sentencja na dziś:👇
"- Zajrzałem tuż ponad lampą - mówił księżyc - czteroletnia dziewczynka leżała w swoim łóżku, w białej, ładnej pościeli, złożyła rączki, twarzyczka miała uroczysty wyraz; odmawiała Ojcze nasz. "Ale co to, przerwała modlitwę matka, gdy powiedziałaś chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj, coś jeszcze dodałaś, tylko nie dosłyszałam, co. Co to było? Musisz mi powiedzieć!". Zawstydzona mała patrzyła na matkę w milczeniu. "Co jeszcze mówisz, oprócz chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj?". "Nie gniewaj się, mamusiu, powiedziała dziewczynka, dodałam <>"

Mimo, że jest to podobno "Książka z obrazkami bez obrazkow" to jest tam wiele obrazków😂. Sam tytuł mnie przyciągnął, ale także to, iż autora znam tylko jako twórcę bajek dla dzieci. Jednak niedawno odkryłam akcję "Dania: mały kraj - wielka literatura", dzięki której poznałam Andersena w wersji tylko dla dorosłych.
Jest to zdecydowanie juz język na wyższym poziomie, trudniej...

Książka ta, jak określił sam Autor, to wiersze pisane prozą. Zgadzam się z tym całkowicie. Malowniczość wykreowanych przez Andersena historii aż wybija się z kart tej około stu-stronicowej książeczki. Zawiera ona krótkie obrazki ludzkiego życia opowiadane narratorowi przez księżyc, wędrujący każdej nocy po niebie całego świata. Opowieści te pokazują całe spectrum życia - od ulotnej radości i cudu natury, po smutek, rozpacz i osamotnienie. Andersen nie boi się sięgać po trudne tematy, jakimi są bieda, okrucieństwo losu, śmierć, zapomnienie, czy nie znane każdemu problemy sztuki i bycia artystą. Te minimalistyczne formy są tak pełne treści, że dobrze po każdym pojedynczym rozdziale zatrzymać się i pomyśleć. Na mnie właśnie tak to zadziałało. Oczarowały mnie te słowa i obudziły w sercu nieokreśloną tęsknotę. Jestem pewna, że sięgnę po kolejne tomy z serii Andersen dla dorosłych!

Książka ta, jak określił sam Autor, to wiersze pisane prozą. Zgadzam się z tym całkowicie. Malowniczość wykreowanych przez Andersena historii aż wybija się z kart tej około stu-stronicowej książeczki. Zawiera ona krótkie obrazki ludzkiego życia opowiadane narratorowi przez księżyc, wędrujący każdej nocy po niebie całego świata. Opowieści te pokazują całe spectrum życia - od...

Od lat zaczytuję się w baśniach autora kierowanych dla młodszych czytelników. Posiadam w domu kilka tomów, łącznie z tym, które rodzice dzierżyli w rękach próbując nastroić mnie jako latorośl do snu. Dzięki akcji "Dania - mały kraj, wielka literatura " miałam okazję wziąć się za barki z literaturą kierowaną do dorosłego czytelnika. I tak, dostajemy w tych dwóch krótkich zbiorach rozważania na temat istoty życia, zabarwionej baśniowo.Autor maluje słowem migawki efemerycznych chwil, z których składa się ludzka egzystencja. Wplatając nam jak warkocz we włosy refleksje o kruchości i zmianach w człowieku na przestrzeni lat. Jak również ze względu na miejsce egzystowania. "Książka z obrazkami bez obrazków" jest korelacją grozy(jej odłamów) z życiem realnym. Andersen w wierszach pisanych prozą portretuje rzeczywistość. Obrazy które maluje słowem są sugestywne, nostalgiczne i przejmujące. A tematy które uwypukla znane w literaturze od lat. Są nimi w głównej mierze miłość, tęsknota i smutek. Muszę wspomnieć również o ilustracjach Ib Spang Olsena. Dopełniają wrażenia poznawcze. Nie dziwi więc sława jaką autor zdobył, dzięki tej książce wydanej w 1839 roku.Pani Bogusława Sochańska za przekład książek Andersena była nominowana do Nagrody Literackiej GDYNIA. Za całokształt działalności przekładowej otrzymała Duńską Państwową Nagrodę dla Tłumacza Literackiego 2014.
Muszę zainteresować się szerzej działalnością wydawnictwa Driada.
Specjalizuje się ona szczególnie w literaturze duńskiej, o której chciałabym się dowiedzieć więcej. Dostaniecie tam również klasyki literatury, co trzeba zaznaczyć.

Od lat zaczytuję się w baśniach autora kierowanych dla młodszych czytelników. Posiadam w domu kilka tomów, łącznie z tym, które rodzice dzierżyli w rękach próbując nastroić mnie jako latorośl do snu. Dzięki akcji "Dania - mały kraj, wielka literatura " miałam okazję wziąć się za barki z literaturą kierowaną do dorosłego czytelnika. I tak, dostajemy w tych dwóch krótkich...

Na Książkę z obrazkami bez obrazków składają się trzydzieści trzy miniatury literackie, których głównym narratorem jest Księżyc, leniwie snujący swe opowieści w następujące po sobie, kolejne wieczory. To jego oczyma autor – Hans Christian Andersen – dokumentuje rzeczywistość. Tę tworzą wycinki, skrawki, urywki, przebłyski codzienności ludzi z całego świata. Dotyczą one przekrojowych miejsc, usytuowane zostały zaś w różnym czasie. Znajdziemy tutaj zatem opowieści z Paryża, Rzymu, Frankfurtu, Hagi i Tyrolu, szwedzkiej Uppsali, wybrzeża Grenlandii czy z serca Chin lub Indii. Przeniesiemy się do pustynnej krainy Libii – Fezzanu oraz miasta umarłych, czyli Pompejów. Różnorodność ta przedstawiona została w miniaturce o baśniowej, fantastycznej konwencji, jak sam pisarz przyznaje, to cyt. niejednorodna arabeska.

Twórca jednych z najbardziej znanych baśni dla dzieci niniejszymi miniaturami próbuje sportretować życie ludzi wraz z całym wachlarzem towarzyszących im emocji, począwszy od odmalowania najmniejszych radości (jak przykładowo w Wieczorze jedenastym unikatowych chwil, gdy po hucznym weselu świeżo poślubieni małżonkowie z utęsknieniem padają sobie w ramiona, ciesząc się rozkoszną chwilą bycia razem),trosk, zawodu i rozczarowań (jak w przypadku Wieczoru dziewiętnastego, podczas którego na deskach teatru wyśmiano debiut młodego aktora) czy niemego przerażenia (historia Wieczoru trzydziestego pierwszego, podczas którego matka obawia się o życie swoje dzieci, które zachwyciły się niespodziewaną wizytą niedźwiedzia).

andersen_bezobrazkow2

W obrazach tych nie brak elementów baśniowości, grozy i fantastyki. Warstwę baśniową tworzy przede wszystkim główny narrator – Księżyc, ale też zgrabnie przemycone pomniejsze elementy, zarówno folklorystyczne jak i nieprawdopodobne. Opowiadania wzbogaca poetycki język, liczne niedopowiedzenia oraz przebijająca się, wyraźna romantyczna nuta. Andersen skupia się na naturze ludzkiej, wzorem równych mu twórców romantyzmu, eksponując w znacznej mierze jej uczuciową i duchową stronę.

Punktowe i nielinearne spojrzenie na świat jako całość, rwane i wyrwane rzeczywistości w czasie i przestrzeni historie, jak i wplecione weń niepokojące ilustracje i szkice rozbudzają apetyt na ciąg dalszy. Autor pozostawił sporych rozmiarów, frustrujący margines niedopowiedzeń, pozwalając tym samym odbiorcy na własną interpretację historii oraz dopisanie im dalszego ciągu. To konwencja, która nie daje spokoju, wywołuje uczucie niepewności oraz niedosytu, ale też konwencja, która może irytować. Zbiór fantazji, które zakwalifikować trzeba jako klasykę skierowaną wyłącznie dla dorosłego odbiorcy.

Na Książkę z obrazkami bez obrazków składają się trzydzieści trzy miniatury literackie, których głównym narratorem jest Księżyc, leniwie snujący swe opowieści w następujące po sobie, kolejne wieczory. To jego oczyma autor – Hans Christian Andersen – dokumentuje rzeczywistość. Tę tworzą wycinki, skrawki, urywki, przebłyski codzienności ludzi z całego świata. Dotyczą one...

Hans Christian Andersen próbował swoich sił w różnych gatunkach. „Książka z obrazkami bez obrazków” z pewnością przybliża fragment jego literackiego dorobku. To zbiór krótkich form, wierszy prozą. W skład publikacji wchodzą 33 wieczory, niewielkie obrazki malowane słowem, które księżyc opowiada młodemu, samotnemu artyście, malarzowi.

Drobnych rozmiarów opowiadania to zapisy chwil i sytuacji. Literackie szkice pełne są poetyckości, malarskości, muzyczności, ale też realizmu. Poruszają takie tematy jak np. miłość, śmierć, przyroda, bieda, rodzina, los artysty, trudy codziennego życia. Niewielkie utwory są nasycone elementami baśniowymi, ale pojawiają się w nich również wątki społeczne, a realizm zmieszany jest z fantastyką. Kojarzą efekty poetyckie, komiczne, nostalgiczne, ironiczne, tragiczne oraz sentymentalne, dzięki czemu przynoszą czytelnikowi wiele refleksji i wrażeń.

Tę niewielką książeczkę czyta się szybko, z zainteresowaniem. Publikacja wydana w 2018 roku przez Driadę to piękny przekład Bogusławy Sochańskiej, wzbogacony przemawiającymi do wyobraźni ilustracjami Ib Spang Olsena. Książka trafiła do mnie dzięki akcji „Dania: mały kraj – wielka literatura”. Polecam ją z czystym sercem.

Zachęcam do przeczytania recenzji na blogu: https://urocznica.pl/ksiazka-z-obrazkami-bez-obrazkow-andersen/.

Hans Christian Andersen próbował swoich sił w różnych gatunkach. „Książka z obrazkami bez obrazków” z pewnością przybliża fragment jego literackiego dorobku. To zbiór krótkich form, wierszy prozą. W skład publikacji wchodzą 33 wieczory, niewielkie obrazki malowane słowem, które księżyc opowiada młodemu, samotnemu artyście, malarzowi.

Drobnych rozmiarów opowiadania to...

Wiersze prozą. To najlepsze określenie tego, co niesie ze sobą Książka… . Króciusieńkie rozdziały są jak obrazy malowane słowami. Jak scenki, które zdolny malarz mógłby oddać na płótnie. Niezwykle poetyckie, czarujące i otoczone aurą spokoju i kojącej zadumy. Ilustracje wykonane przez Ib Spang Olsen’a, pomagają tworzyć tej leniwej lekturze baśniowy nastrój. “Arabeska”, sprzed niemal dwustu lat, oscyluje wokół ludzkich, odwiecznych tematów. Miłości, śmierci, niewinności dzieciństwa, ubóstwa. Andersen operuje cudownym, skondensowanym językiem, dzięki czemu pojedyncze zdania, oddają ogrom treści. Wystarcza strona lub dwie, by Czytelnik stał się częścią niezwykle złożonej opowieści.

Wiersze prozą. To najlepsze określenie tego, co niesie ze sobą Książka… . Króciusieńkie rozdziały są jak obrazy malowane słowami. Jak scenki, które zdolny malarz mógłby oddać na płótnie. Niezwykle poetyckie, czarujące i otoczone aurą spokoju i kojącej zadumy. Ilustracje wykonane przez Ib Spang Olsen’a, pomagają tworzyć tej leniwej lekturze baśniowy nastrój. “Arabeska”,...

Historyjki mają ten sam urok co baśnie, zachwyciły mnie grafiki Ib Spang Olsena.

Historyjki mają ten sam urok co baśnie, zachwyciły mnie grafiki Ib Spang Olsena.

prosta, minimalistyczna, z księżycem w roli gawędziarza

"Tak, ta książka z obrazkami wyda się tłumowi nazbyt niejednorodną arabeską, ale natury poetyckie uznają ją za zbiorek wierszy prozą." [Andersen]

prosta, minimalistyczna, z księżycem w roli gawędziarza

"Tak, ta książka z obrazkami wyda się tłumowi nazbyt niejednorodną arabeską, ale natury poetyckie uznają ją za zbiorek wierszy prozą." [Andersen]