Lata temu zaczytywałam się w twórczości Harlana Cobena. Niestety później w moim życiu pojawili się inni kryminalni autorzy i „Cobenowe love” zeszło na dalszy plan. Przy okazji wydania najnowszej powieści autora pt: „Nie odpuszczaj”, postanowiłam odświeżyć sobie pamięć i przypomnieć, czym tak naprawdę, autor uwiódł mnie ponad dekadę temu. Nie emocjonowałam się jakoś nad wyraz, nie snułam planów na fantastyczną przygodę, ale już po pierwszych kilku rozdziałach czułam, że ta powieść była dokładnie tym, czego szukałam i tym za czym tęskniłam.

Nie zdziwi Was zapewne, jeśli napiszę że „Nie odpuszczaj”, to bardzo zgrabnie napisana historia, w której wszystkie elementy łączą się w idealną całość, a przygody bohaterów śledzi się z zapartym tchem. Za nim jednak rozpłynę się do reszty nad superlatywami tej książki, napiszę Wam parę słów o niej.

Akcja „Nie odpuszczaj” toczy się w małym prowincjonalnym miasteczku, osnutym tragedią sprzed lat, gdzie grupa nastolatków ginie w niewyjaśnionych okolicznościach. Lokalna społeczność nabiera wody w usta, bo najprościej, całe to mrożące krew w żyłach zajście, zrzucić na barki napranych do nieprzytomności narkotykami i alkoholem nastolatków. Mimo iż od nieszczęścia mija piętnaście lat, Napoleon Dumas nie może przestać myśleć o swoim tragicznie zmarłym bracie bliźniaku, oraz o tajemniczym zniknięciu dziewczyny z którą planował spędzić resztę swojego życia. Dziwnym trafem, jej odciski palców znajdują się na miejscu zabójstwa policjanta z pobliskiego miasteczka. Kim tak naprawdę jest Maura i kto jest odpowiedzialny za śmierć nastolatków? Tego Wam niestety nie zdradzę.

Na pełną recenzję zapraszam oczywiście na blog
https://kryminalnakuchnia.com/nie-odpuszczaj-harlan-coben/

Lata temu zaczytywałam się w twórczości Harlana Cobena. Niestety później w moim życiu pojawili się inni kryminalni autorzy i „Cobenowe love” zeszło na dalszy plan. Przy okazji wydania najnowszej powieści autora pt: „Nie odpuszczaj”, postanowiłam odświeżyć sobie pamięć i przypomnieć, czym tak naprawdę, autor uwiódł mnie ponad dekadę temu. Nie emocjonowałam się jakoś nad...