„ … Nie zdradzę mu nigdy tego, co zaszło między nami, to brzemię będę nosił w sobie, ale zamierzam pracować dla niego ile sił i nie zostawię go nigdy samego …”

Przed Wami interesująca książka, która odkrywa wszystkie karty. Powieść otwiera sagę z cyklu – Szczęście niejedno ma imię. W ostatnim czasie miałam okazję przeczytać inną książkę autorki, mianowicie „Siedlisko gorących serc”. Liczę na to, że i tym razem zarażę Was ciekawym tekstem, bo publikacja broni się sama, a kolejny rekord to jeden wieczór intensywnego czytania.

Patronat medialny nad powieścią objęła „Przyjaciółka”. Moim zdaniem to książka idealna na prezent. Porusza ważne wartości i problemy, od których i nam trudno uciec. Podzielona jest na trzy części – pierwsza zatytułowana jest „ W szponach nienawiści”, druga – „Przyjaźń aż po … grób …”, trzecia zaś to „Ku miłości”.

Autorką publikacji jest Roma J. Fiszer. Pisarka wplata w swoje powieści ciekawe elementy, życia, pracy, ale i pięknego krajobrazu. W książkach fragmenty zawierają wątki historyczne, ale również takie, które można traktować, bez mała, jak przewodnik po Kaszubach. Jest też trochę o technice, czy żaglach. Liczę na to, że pamiętacie twórczość pisarki. Na jej koncie znajduje się już kilka ciekawych powieści. To „Kilka godzin szczęścia”, „Wzgórze pełne słońca”, oraz „Sezon na szczęście”. Mimo technicznego wykształcenia posiada głęboką duszę artystyczną i według mnie, to jest jej prawdziwe powołanie.

Głównymi bohaterkami tej powieści są dwie kobiety. To Ewa i Iwona. Po latach wzajemnej niechęci, udaje im się odbudować pozytywne relacje, ale prawda wychodzi na jaw i ujrzy światło dzienne. Wraz z nią wyjdą na wierzch ukryte żale. Czytelniczki pochłonie też namiętność, ale ta jest nagła. Uczucie zaś, wymaga czasu.

Ewa – jest bogata, ma piękny gabinet, w oryginalnym biurowcu. Iwona przychodzi do niej prawie zawsze w przerwie śniadaniowej. Czasami czuje się niedoceniana. Kobiety są koleżankami ze studiów. Ewie zdarza się, że pije samotnie w domu, oraz analizuje swoje życie. Niestety jej mąż ma w głowie tylko biznes i wyjazdy. Brakuje jej spokoju, uwagi ze strony ukochanej osoby i dziecka, któremu oddałaby część swojego życia.

Punktem zapalnym jest przyjęcie, gdzie Ewa uwiodła męża Iwony, kochała się z nim. Iwona się wszystkiego domyśliła. Kobieta od dzieciństwa miewała taki stan półodrętwienia w pełnym słońcu i często robiła pewne rzeczy z premedytacją.

Pomimo to, siła przyjaźni jest wielka, oraz pomoże zawalczyć o siebie. Choroba nowotworowa Ewy doprowadza nawet do wspólnego zamieszkania. Szczęśliwy zbieg okoliczności sprawia, że w życiu Iwony pojawia się mężczyzna sprzed lat. Ten sam człowiek, o którym śniła - staje się realny. Przechowywane listy są skarbnicą wiedzy.

Po śmierci Ewy, Iwona zaczyna dojrzewać do zmian. Przewartościowuje swoje życie. Przeprowadza szczerą i trudną rozmowę z Zygmuntem, od którego postanawia odejść, wraca do pracy naukowej i w końcu, chce zadbać o siebie i własne szczęście.

Elementem zapalnym całej historii jest zdrada, oraz utracony szacunek do drugiej osoby. Bardzo podoba mi się to, że wszystkie postaci mają spory bagaż doświadczeń, popełniły wiele błędów, ale nie bały się przyznać do porażki.

Gorąco polecam dość życiową lekturę

Katarzyna Żarska
http://zarska18.blogspot.com/

Wydawnictwo: EDIPRESSE KSIĄŻKI
Oprawa: miękka
Liczba stron: 384
Premiera: 17.10.2018 r.
Projekt okładki i stron tytułowych: Magdalena Zawadzka
(nowość wydawnicza)

„ … Nie zdradzę mu nigdy tego, co zaszło między nami, to brzemię będę nosił w sobie, ale zamierzam pracować dla niego ile sił i nie zostawię go nigdy samego …”

Przed Wami interesująca książka, która odkrywa wszystkie karty. Powieść otwiera sagę z cyklu – Szczęście niejedno ma imię. W ostatnim czasie miałam okazję przeczytać inną książkę autorki, mianowicie „Siedlisko...