Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Adama Przechrzty i już widzę, że nie ostatnie. Bardzo spodobał mi się pomysł magicznej Enklawy w środku Warszawy początku dwudziestego wieku. Wyszło z tego coś jakby połączenie świata z powieści Akunina z... czarnobylską Zoną ze S.T.A.L.K.E.R.a. Pan Przechrzta ma dobry styl, pisze bardzo sprawnie i interesująco, nie sposób się oderwać. Minusem jak dla mnie jest główny bohater, alchemik Rudnicki, który zdecydowanie nie jest w moim typie. Czytelnik Marcin określił go w swojej opinii jako "miałkiego i irytującego buca". Może to trochę za mocno powiedziane, ale tylko trochę. Bardziej przypadł mi do gustu Samarin. Ale zdecydowanie najciekawszą postacią jest demonica Anastazja. Strasznie się ucieszyłam, że pojawił się car Mikołaj II z rodziną. Natomiast wątek homunkulusa jest koszmarny, wolałabym, żeby go nie było. Niemniej jednak zamierzam przeczytać następne części, a potem może także "Demony Leningradu".

Jest to moje pierwsze spotkanie z twórczością Pana Adama Przechrzty i już widzę, że nie ostatnie. Bardzo spodobał mi się pomysł magicznej Enklawy w środku Warszawy początku dwudziestego wieku. Wyszło z tego coś jakby połączenie świata z powieści Akunina z... czarnobylską Zoną ze S.T.A.L.K.E.R.a. Pan Przechrzta ma dobry styl, pisze bardzo sprawnie i interesująco, nie sposób...