Bardzo lubię motyw magii w tej książce. Piratów i sam pomysł na świat też. Bawiłam się lepiej niż przy "Czytelniczce". Na zachętę jeszcze dodam że w tej części dowiemy się jak na prawdę nazywa się Łucznik

Bardzo lubię motyw magii w tej książce. Piratów i sam pomysł na świat też. Bawiłam się lepiej niż przy "Czytelniczce". Na zachętę jeszcze dodam że w tej części dowiemy się jak na prawdę nazywa się Łucznik

"Mówczyni" to drugi tom Morza atramentu i złota. Myślałam, że problem z zagłębieniem się w historię minął wraz z połową części pierwszej, jednak tutaj miałam taką samą sytuację. Być może jest to wina dużej ilości nowych bohaterów, które funduje nam autorka w każdej części, ale zanim zorientuję się w tym co czytam mija trochę czasu. Plusem jest natomiast fakt, że tutaj moje przyzwyczajanie się trwało o wiele krócej niż w "Czytelniczce" Podoba mi się fakt, że historia nie jest przedstawiana tylko z perspektywy Sefii i Łucznika. Druga część utrzymuje poziom, i powiedziałabym wręcz, że poboczne historie podobały mi się bardziej niż w pierwszym tomie. Widać, że jesteśmy przygotowywani na następną część i wielkie zakończenie, jednak przemiana głównych bohaterów sprawia, że główną historię czyta mi się ciężej. Jestem ciekawa, jak autorka poprowadzi akcję w finale.

"Mówczyni" to drugi tom Morza atramentu i złota. Myślałam, że problem z zagłębieniem się w historię minął wraz z połową części pierwszej, jednak tutaj miałam taką samą sytuację. Być może jest to wina dużej ilości nowych bohaterów, które funduje nam autorka w każdej części, ale zanim zorientuję się w tym co czytam mija trochę czasu. Plusem jest natomiast fakt, że tutaj moje...

Ta książka nie potrzebuje Łucznika. Łucznik to skaranie boskie tej powieści. Zazwyczaj niechlubną i znienawidzoną rolę płaczki, użalaczki nad sobą i bidy życiowej pełni rolę główna bohaterka, co na szczęście już powoli staje się rzadkością. Niestety w tej powieści ów charakter pełni właśnie Łucznik. Jego narzekanie, smęcenie i stawianie siebie w roli ofiary jest tak męczące, że to po prostu najgorsza postać męska, jaką dane mi było poznać. Na szczęście wynagradzają to postacie poboczne: Kapitan Reed, król Eduoar, Tanin i wielu innych, których losy są o wiele bardziej pasjonujące, niż Łucznika. Tym większy żal odczuwam, że to właśnie jego perypetię dominują, a tamtych spychają na drugi plan. No cóż, mimo tego książkę tę odbieram znacznie lepiej, niż tom pierwszy, stąd ocena skacze o gwiazdkę dalej, niż wcześniej. Polecam. Książka ma w sobie coś niezwykłego i ma w sobie Łucznika, którego powinno się eksmitować z kart historii. Sami zdecydujcie, czy chcecie zrozumieć, o co mi chodzi i przeczytać.

Ta książka nie potrzebuje Łucznika. Łucznik to skaranie boskie tej powieści. Zazwyczaj niechlubną i znienawidzoną rolę płaczki, użalaczki nad sobą i bidy życiowej pełni rolę główna bohaterka, co na szczęście już powoli staje się rzadkością. Niestety w tej powieści ów charakter pełni właśnie Łucznik. Jego narzekanie, smęcenie i stawianie siebie w roli ofiary jest tak...

"Mówczyni" to kontynuacja "Czytelniczki" i skłamałabym mówiąc, że jest o wiele lepsza.😶 Obie książki są niesamowite i owszem drugi tom był minimalnie lepszy, ale dla tego, że więcej się w nim dowiadujemy. 😃Drugi tom według przewidywań nie rozczarował mnie, a wręcz przeciwniw oczarował. 😻 Na pewno jest więcej akcji i krwi niż w pierwszej części, ale nie ma też przegięcia 😁 Tak samo jak wcześniej wciągnęłam się od samego początku i czytało mi się ją z taką łatwością, że po każdej przerwie zastanawiałam się "kiedy tyle przeczytałam".😂 Bohaterów kocham jeszcze bardziej niż wcześniej i marzę o tym by powrócić do tamtego świata. Autorce ponownie udało się mnie zaskoczyć wydarzeniami i obrotami akcji. 🙈 Ta trylogia jest dla mnie numerem jeden w 2018 czy to się zmieni, wątpie. Najchętniej już bym dopadła do trzeciego tomu, który mam nadzieje pojawi się niedługo ❤

"Mówczyni" to kontynuacja "Czytelniczki" i skłamałabym mówiąc, że jest o wiele lepsza.😶 Obie książki są niesamowite i owszem drugi tom był minimalnie lepszy, ale dla tego, że więcej się w nim dowiadujemy. 😃Drugi tom według przewidywań nie rozczarował mnie, a wręcz przeciwniw oczarował. 😻 Na pewno jest więcej akcji i krwi niż w pierwszej części, ale nie ma też przegięcia 😁...

Pierwsze, na co zwróciłam uwagę to okładka. Jest jeszcze ładniejsza niż w tomie pierwszym. Elektryzuje i zachwyca, oczy bohaterki przyciągają jak magnes.

Natomiast jeśli chodzi o treść — niewiele ustępuje okładce. Drugi tom serii „Morze atramentu i złota” przedstawia akcję wędrowną. Łucznik i Sefia w dalszym ciągu uciekają przed Strażą, tyle że teraz próbują również atakować. Ratują wielu chłopców, którzy przyłączają się do nich, tworząc pewien oddział nazywany Rzeźnikami. Wiele niepokoi przynoszą rozterki na temat przeznaczenia Łucznika, o którym w „Mówczyni” dowiadujemy się naprawdę sporo.

Pojawiło się sporo nowych bohaterów i zarazem nowych historii, a życiorysy starych postaci zostają poszerzone. Wprowadziło to trochę zamieszania i wymagało ode mnie skupienia, aby wszystko dobrze skojarzyć.

Niezbyt podoba mi się to, w jaką stronę podążyła akcja. Bohaterowie postawieni coraz bardziej pod ścianą podejmują trudne decyzje. Mam nadzieję, że nie zapomną o swojej moralności. Mam na myśli zwłaszcza Łucznika.

Ogólnie ta książka jest dobra. Porównując ją jednak do pierwszego tomu — przeciętna. Niby styl pisania się nie zmienił, świat przedstawiony też nie, ale fabuła po prostu mnie nie przekonuje i martwi swoim tokiem. Zamierzam jednak sięgnąć po trzeci tom i przekonać się, jak akcja się rozwiąże.

Pierwsze, na co zwróciłam uwagę to okładka. Jest jeszcze ładniejsza niż w tomie pierwszym. Elektryzuje i zachwyca, oczy bohaterki przyciągają jak magnes.

Natomiast jeśli chodzi o treść — niewiele ustępuje okładce. Drugi tom serii „Morze atramentu i złota” przedstawia akcję wędrowną. Łucznik i Sefia w dalszym ciągu uciekają przed Strażą, tyle że teraz próbują również...

Po mojej przerwie wakacyjnej przedstawiam wam dwa tomy książki Traci Chee pt „Czytelniczka” i „Mówczyni” Morze atramentu i złota.
Powieść ta, to fantastyczna przygoda młodej Sefie. Dziewczyna straciła tragicznie rodziców, zaopiekowała się nią ciotka Nin. Razem próbowały przetrwać we wrogim świecie krainy Kelanna. Niestety źli i podli ludzie, porwali Nin, i Sefie została sama. Ukrywa się w lesie przed ludźmi Serakeena. Towarzyszy jej magiczny artefakt, książka o nadprzyrodzonych mocach, a jednocześnie jedyna pamiątka po rodzicach. W tej powieści książka stanowi niezwykłość i ukrywa swą fantastyczność. Spotkamy tu morskich piratów, iluminatów, skrytobójców i transformacje.
Książka pełna niebezpieczeństw i niewiarygodnych przygód, w której znajdziecie magiczne zaklęcia, uroki, baśniowy i metafizyczny świat.
Czy Sefie odnajdzie rodziców, jakie tajemnice ujrzą światło dzienne, czy Sefie i tajemniczy Łucznik to dobry kompan czy coś więcej. Jak potoczą się losy dziewczyny w świecie pełnym okrucieństwa?
*
Kiedy zaczęłam czytać tę książkę byłam nastawiona sceptycznie. Nie przypadła mi do gustu, nie mogłam się połapać w fabule i zawiłościach historii. Powieść opisuje kilka wątków naraz, trudno połapać się co do czego. Pierwszy tom mnie troszkę znudził, ale drugi tom już czytałam z zainteresowaniem. Akcja uległa zmianie na korzyść. Dialogi ciekawsze i porywają czytelnika.
Książka dla tych co lubią magie i jej skutki. Ogólnie godna przeczytania. Polecam miłośnikom gatunku.

Po mojej przerwie wakacyjnej przedstawiam wam dwa tomy książki Traci Chee pt „Czytelniczka” i „Mówczyni” Morze atramentu i złota.
Powieść ta, to fantastyczna przygoda młodej Sefie. Dziewczyna straciła tragicznie rodziców, zaopiekowała się nią ciotka Nin. Razem próbowały przetrwać we wrogim świecie krainy Kelanna. Niestety źli i podli ludzie, porwali Nin, i Sefie została...

Akcja drugiego tomu zaczyna się w miejscu zakończenia pierwszego dla Sefii i Łucznika udaje się uciec z siedziby Straży, lecz chłopaka nadal dręczą okrutne wspomnienia z przeszłości, ale wraz z Sefią starają się przezwyciężać jego traumę z przeszłości. Wkrótce spotykają oni grupę chłopców z tą samą przeszłością co Łucznik i razem postanawiają tropić impressorów i ratować ich ofiary. Jednak im dłużej walczą tym Łucznik co raz bardziej staje się żądny krwi. Chłopak z łagodnego człowieka przeistacza się w posępnego wojownika. Sefia nadal studiuje odziedziczoną książkę i odkrywa liczne sekrety, lecz w pewnym momencie księga zaczyna zatajać przed nią niektóre fakty.

Ten tom zdecydowanie oczarował mnie i zaskoczył przebiegiem zdarzeń. W tej części dzieje się zdecydowanie więcej i akcja jest bardziej rozwinięta, przez co ten tom był dla mnie jest dla mnie trochę ciekawszy niż poprzedni.🌟 Autorka już od pierwszych stron rzuca nas na głęboką wodę. Książka od początku aż do końca trzymała mnie w napięciu i ciągłym zaciekawieniu. Co ważne w tej części zostaje wyjaśnione wiele wątków z pierwszego tomu co łączy wszystko w całość.🤗 Jestem również straszliwie oczarowana cudownymi okładkami tej trylogii.😍 Książkę polecam Wam z całego serca, a sama z niecierpliwością czekam na następny tom przygód Sefii i Łucznika.❤️✨

Akcja drugiego tomu zaczyna się w miejscu zakończenia pierwszego dla Sefii i Łucznika udaje się uciec z siedziby Straży, lecz chłopaka nadal dręczą okrutne wspomnienia z przeszłości, ale wraz z Sefią starają się przezwyciężać jego traumę z przeszłości. Wkrótce spotykają oni grupę chłopców z tą samą przeszłością co Łucznik i razem postanawiają tropić impressorów i ratować...

Kocham tę serię!
Traci Chee po raz drugi pokazała na co ją stać. To jest jedna z tych książek, które jak już wciągną, to nie wypuszczą do ostatniej strony.
W tym tomie pojawiło się jeszcze więcej tajemnic Straży, jeszcze więcej akcji i emocji. I co ważne - autorce udało się zachować wysoki poziom.
Dodatkowo bardzo podoba mi się, że "to co zapisane, musi się wypełnić", a jednak główni bohaterowie cały czas próbują oszukać przeznaczenie ;-) Niby można się było tego spodziewać, ale to i tak zawsze jest miły akcent. A tutaj jest o tyle ciekawy, że Książka okazała się nie do końca godna zaufania...
Wątek Lona i Mareah nadaje historii smaczku, a ich relacja z Tanin wszystko idealnie scala, łączy i dopełnia.
W pierwszym tomie troszkę (odrobinkę) przeszkadzała mi relacja Sefii i Łucznika - do osób o takich doświadczeniach życiowych nie pasuje mi taki młodzieżowy flirt. Odnosiłam też wrażenie, że raz zachowywali się zbyt dorośle, to znowu po chwili bardzo dziecinnie.
Natomiast w tym tomie ich relacja stała się głębsza, ciekawsza. Obydwoje obawiali się tego, że nie zasługują wzajemnie na siebie. Z jednej strony szczera rozmowa wiele by wyjaśniła, z drugiej - przeprowadzenie jej nie byłoby łatwe. Te wewnętrzne zmagania bardzo urozmaiciły i wzbogaciły ich charaktery. - Myślę, że postacie stały się dużo bliższe czytelnikowi. Jakoś tak można było ich lepiej poznać.
Genialnym pomysłem są rozdziały z Książki, ponieważ dzięki nim akcja rozgrywa się w kilku miejscach i w różnym czasie, ale jednocześnie nie jest zbyt dużo namieszane. Zwłaszcza, że oprawa graficzna ułatwia (i urozmaica) odbiór książki. Tym samym czytelnik jeszcze bardziej się zagłębia w opowieść^^
Dla fanów pierwszego tomu -> pozycja obowiązkowa!
Gorąco polecam :-)

Kocham tę serię!
Traci Chee po raz drugi pokazała na co ją stać. To jest jedna z tych książek, które jak już wciągną, to nie wypuszczą do ostatniej strony.
W tym tomie pojawiło się jeszcze więcej tajemnic Straży, jeszcze więcej akcji i emocji. I co ważne - autorce udało się zachować wysoki poziom.
Dodatkowo bardzo podoba mi się, że "to co zapisane, musi się wypełnić", a...

Sefia i Łucznik uciekli Straży, od której poznali straszną prawdę o rodzicach dziewczyny. Chowają się w lasach, dbając o siebie nawzajem. Łucznika zaczynają dręczyć w snach okrutne wspomnienia. Jednakże, gdy spotykają grupę Impressorów, Łucznik odnajduje sposób na nocne męki – polowanie. Zaczyna coraz częściej i z coraz większą „pasją” zabijać prześladowców i jednocześnie uwalniać ich ofiary. Jednak Sefii nie podoba się ta zmiana. Ona zakochała się w łagodnym młodym człowieku, z którego Łucznik przemienia się w posępnego wojownika. Z dalszą drogą prowadzą coraz więcej walki i im ich więcej tym głód zabijania Łucznika jest większy. Sefia natomiast wgłębia się w tajemnice na temat Straży, rodziny i Łucznika. Czy jest to możliwe, że Łucznik jest tym wybranym bohaterem z legend ? To, co Książka pokazuje Sefii jest bardzo bolesne. Musi się ona pogodzić, że może stracić jedyną osobę, którą kocha.

„Mówczyni” to kontynuacja książki „Czytelniczka”. Autorka w genialny sposób rozwija osobowości bohaterów i ich sposób postrzegania świata. Utwór trzyma w napięciu. Traci Chee nie zmienia słownictwa. W stosunku do pierwszej części oczekiwałam, że powstanę jakieś kolejne słowa, ale widocznie autorka wolała zostać przy tych, które utworzyła w pierwszym tomie. Na kolejnych kartkach historii dowiadujemy się coraz więcej o bohaterach i ich przeszłości. A dodatkowe strony w postaci „wycinków” z owej tajemniczej Książki pomagają ułożyć tę wiedzę w jedną spójną całość.

Mamy nie tylko wątek przetrwania o życie czy walki dobra ze złem, ale również wątek miłosny. Mamy dwóch młodych bohaterów, którzy nie pamiętają swojej przeszłości, którzy nie wiedzą jak się człowiek powinien zachowywać, ponieważ stracili rodziców na zawsze albo ich im odebrano. Uważam, że ten wątek poznawania uczucia, jakim jest miłość, jest piękny. I za to bardzo dziękuję autorce. Pokazała, że życie bez rodziców to nie tylko poznawanie świata to również poznawanie siebie i drugiego człowieka.

Co czułam gdy czytałam tę książkę? Skłamię, gdy powiem, że niewiele. Ta książka tak na mnie oddziaływała, że ciężko mi było się od niej oderwać. Czytałam ją, gdzie tylko się dało, chodząc, stojąc, siedząc ( czasem na lekcji :) ),byle by tylko nie przerywać. Jak już musiałam się od niej oderwać, to z wielkim bólem na sercu. Czasem ludzie mówią, że „pochłaniają” książki. I można też tak powiedzieć o mnie, że pochłonęłam tę książkę. Ale tylko dlatego, że autorka mistrzowsko mnie „wciągnęła” w swoją historię.

Sefia i Łucznik uciekli Straży, od której poznali straszną prawdę o rodzicach dziewczyny. Chowają się w lasach, dbając o siebie nawzajem. Łucznika zaczynają dręczyć w snach okrutne wspomnienia. Jednakże, gdy spotykają grupę Impressorów, Łucznik odnajduje sposób na nocne męki – polowanie. Zaczyna coraz częściej i z coraz większą „pasją” zabijać prześladowców i jednocześnie...

Książka jest wspaniała.Bohaterowie są wspaniali.O takich właśnie lubię czytać.Ta książka mnie wzruszyła, momentami rozdarła. Takich emocji prawdziwych już dawno żadna książka mi nie dostarczyła. Jest miłośc, poświecenie, przyjaźń...i wiele innych.Czekam na Storyteller.

Książka jest wspaniała.Bohaterowie są wspaniali.O takich właśnie lubię czytać.Ta książka mnie wzruszyła, momentami rozdarła. Takich emocji prawdziwych już dawno żadna książka mi nie dostarczyła. Jest miłośc, poświecenie, przyjaźń...i wiele innych.Czekam na Storyteller.