Dwuaktowa sztuka o wojennej miłości Krystyny i Michała, których rozłączyła wojna i nie dała im się ponownie spotkać. Bohaterowie z jednej strony cierpią z samotności, a z drugiej angażują się w walkę dla dobra kraju i w pracę.
Akcja toczy się w wyzwolonym Lublinie od 1 września 1944 do końca stycznia 1945. W mieście odradza się nowa Polska. Sztuka napisana jest raczej w poważnym, minorowym tonie, choć gdzieniegdzie autorzy mrugają do nas okiem. Dialogi są przeplatane piosenkami, które śpiewa chór Chłopców w Mundurach. W książce, po tekście sztuki, dołączono nuty z muzyką Jerzego Wasowskiego, oraz bardzo szczegółowe uwagi inscenizacyjne Kazimierza Brauna, wraz ze szkicami scenografii poszczególnych pomieszczeń.
Grodzieńską znamy jako satyryczkę, a tu mamy autorkę w nowej, interesującej odsłonie. Autorka w "Balladzie..." opisała Lublin, jaki widziała w latach 1944-45, bowiem - tak jak Krystyna, bohaterka książki - mieszkała tam i była jedną z pierwszych spikerek lubelskiego radia.

Dwuaktowa sztuka o wojennej miłości Krystyny i Michała, których rozłączyła wojna i nie dała im się ponownie spotkać. Bohaterowie z jednej strony cierpią z samotności, a z drugiej angażują się w walkę dla dobra kraju i w pracę.
Akcja toczy się w wyzwolonym Lublinie od 1 września 1944 do końca stycznia 1945. W mieście odradza się nowa Polska. Sztuka napisana jest raczej w...