Jak już wiele razy wspominałam na swoim IG - pierwszy tom tej historii pokochałam całym serduchem. Autorki porwały mnie fabułą, wspaniałymi, oryginalnymi postaciami, ktorych nie dało się nie lubic. No i ten humor! Dawno dawno tak się nie uśmiałam przy książce, a tam dosłownie plakalam ze smiechu. No a jak było z drugim tomem?
Niestety już od początku spotkaly mnie schody. Zaczęłam czytać z wielkimi nadziejami, a tu... Nie pamiętam kto jest kim! A autorki jak na zlosc na pierwszych kilku stronach upakowały chyba wszystkich możliwych bohaterow. Potem już się zapoznalam z nimi na nowo, ale pierwsze 20-30 stron było katorgą. Kiedy już wszystkich sobie przypomnialam, myslalam, że pójdzie z gorki. Liczylam na rozwinięcie wątków moich ulubionych bohaterow z pierwszego tomu, głównie Zuzy, Adama, Wojtka, no i najwspanialszej babci Cecylii, której wypowiedzi z pierwszej części namiętnie zaznaczalam znacznikami, bo tyle w nich było madrosci zyciowych. Niestety spotkalo mnie kolejne WIELKIE rozczarowanie - o babci przez dużą część książki nie było nic, bo była w Kanadzie, a nawet jak wróciła, to była raczej wspominana przez osoby trzecie, sceny z nią w roli glownej mogłabym policzyc na palcach, cytatu nie zaznaczylam żadnego, bo i nie było czego... To samo z reszta bohaterow, o ktorych wspomnialam - zostali odsunieci nawet nie na drugi, ale na totalnie poboczny plan i zaledwie od czasu do czasu wspomniani. Autorki skupily się za to na dziesiatkach innych bohaterow, przez co żaden watek nie zostal porządnie rozwiniety, tylko wszystkie po trochu liznęły. Przyznam szczerze, że momentami miałam już dość, bo fabuła się przez to kompletnie "rozłaziła", nie była spojna i gdyby w tej chwili ktoś mnie zapytal, o czym był drugi tom - nie mam pojęcia 🤷‍♀️ Dlatego jestem dość mocno zawiedziona. Świetny styl pisania autorek był, ale braklo humoru, który urzekł mnie w pierwszej części i do tego autorki chyba same pogubiły się w tym, co chcialy zawrzeć w II tomie. Albo same nie wiedzialy, co chcialy tam umiescic... Kolejna sprawa - watek kryminalny, który KOMPLETNIE tutaj nie pasowal, a zresztą jak się później okazało, wcale nie był kryminalny, więc tym bardziej nie miał sensu. Nie wiem, czy autorki porwała moda na kryminały, czy o co tu chodziło, ale ten pomysł był slaby, wykonanie tym bardziej.
Podsumowujac - pierwszy tom kocham nadal, drugi mnie mocno zawiódł, ale po trzeci pewnie sięgnę, żeby się przekonać, czy to była chwilowa niedyspozycja autorek czy jednak totalnie skończyły im się pomysły na poprowadzenie akcji. Mam nadzieję na to pierwsze :)

Jak już wiele razy wspominałam na swoim IG - pierwszy tom tej historii pokochałam całym serduchem. Autorki porwały mnie fabułą, wspaniałymi, oryginalnymi postaciami, ktorych nie dało się nie lubic. No i ten humor! Dawno dawno tak się nie uśmiałam przy książce, a tam dosłownie plakalam ze smiechu. No a jak było z drugim tomem?
Niestety już od początku spotkaly mnie schody....