Klasycznie dobry amerykański kryminał.

Klasycznie dobry amerykański kryminał.

Chociaż to część gdzieś zupełnie ze środka serii to świetnie słuchało mi się (również za sprawą ulubionego lektora). To solidnie napisany kryminał, logiczny, bez silenia się na spektakularność, dający wielką satysfakcję czytania.

Chociaż to część gdzieś zupełnie ze środka serii to świetnie słuchało mi się (również za sprawą ulubionego lektora). To solidnie napisany kryminał, logiczny, bez silenia się na spektakularność, dający wielką satysfakcję czytania.

Jakże przyjemnie było przeczytać (a konkretnie wysłuchać w audiobooku) w końcu porządny kryminał. Jestem świeżo po lekturze kilku kryminałów polskich autorów, które mają dziwną tendencję (pewnie chodziło o ambicję) by pod konwencją kryminału pisać powieści obyczajowe, psychologiczne i generalnie publicystyczne. W efekcie były to marne kryminały. A Michael Connelly napisał po prostu kryminał, który nie każe wierzyć czytelnikowi w nieprawdopodobne przypadki i nie robi z niego idioty dając mu rozwiązania przeczące logice i zdrowemu rozsądkowi. Mamy świetnego bohatera Harrego Bosha, który dostaje od innego bohatera znanego z powieści Connellego sprawę: udowodnij niewinność mojego klienta. Wraz z detektywem wciągamy się w intrygujące śledztwo, w którym każdy ruch jest logiczny i jasny. Mamy też wątki rodzinne relacji Bosha z córką ale przede wszystkim jest to kryminał. I to bardzo dobry kryminał. Polecam!

Jakże przyjemnie było przeczytać (a konkretnie wysłuchać w audiobooku) w końcu porządny kryminał. Jestem świeżo po lekturze kilku kryminałów polskich autorów, które mają dziwną tendencję (pewnie chodziło o ambicję) by pod konwencją kryminału pisać powieści obyczajowe, psychologiczne i generalnie publicystyczne. W efekcie były to marne kryminały. A Michael Connelly napisał...

Dobry thriller kryminalny. Bez czytania poprzednich tomów spokojnie można czytać. Dałabym nawet 7,5.

Dobry thriller kryminalny. Bez czytania poprzednich tomów spokojnie można czytać. Dałabym nawet 7,5.

Zazwyczaj unikam sięgania po części wieloodcinkowych serii książkowych bez uprzedniego poznania wcześniejszych przygód ich bohaterów, ale jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności ten cykl rozpocząłem od... 18 tomu! Ponadto, przed lekturą nie skojarzyłem faktu, że bohater powieści Michaela Connely'ego - na etapie, w którym go poznałem emerytowany detektyw wydziału policji w Los Angeles, obecnie parający się pracą prywatnego "konsultanta" - Harry Bosch, to postać znakomicie sportretowana w niezłym serialu, bazującym na tym cyklu powieściowym, przez lubianego przeze mnie, acz znanego głównie z ról złoczyńców, Titusa Wellivera...

Mając te refleksje za sobą, moje pierwsze zetknięcie z twórczością Connelly'ego uważam za niezwykłe udane i z pewnością warte kontynuowania. Szukałem bohatera i cyklu kryminalnego, który w jakimś stopniu zapełni mi lukę po przeczytaniu wszystkich z wydanych do tej pory książek Jo Nesbø o Harrym Hole i wychodzi na to, że w najbliższym czasie zamienię jednego Harry'ego na innego... Bosch nie jest może tak okrutnie sponiewieranym przez los, jak Hole, ale to też detektyw zmagający się ze swoimi demonami, wyjątkowo przenikliwy, choć bardziej metodyczny w swojej pracy, to jednak wciąż balansujący na granicy tego, co dopuszczalne w ramach posiadanych przezeń uprawnień. Dodatkowo fajnym elementem jest melanż z kryminału z dramatem sądowym, lubianym przeze mnie gatunkiem, który nieco ostatnio zaniedbałem...

Tak więc z pewnością będę kontynuował przygodę z Boschem, choć raczej cofnę się w chronologii do wcześniejszych tomów z serii. Polecam!

Zazwyczaj unikam sięgania po części wieloodcinkowych serii książkowych bez uprzedniego poznania wcześniejszych przygód ich bohaterów, ale jakimś dziwnym zbiegiem okoliczności ten cykl rozpocząłem od... 18 tomu! Ponadto, przed lekturą nie skojarzyłem faktu, że bohater powieści Michaela Connely'ego - na etapie, w którym go poznałem emerytowany detektyw wydziału policji w Los...

Nuuuuuuuudy.

Nuuuuuuuudy.

Solidna literatura. Kryminał ciekawy, dobrze napisany, realistyczny. Rozrywka na przyzwoitym poziomie.

Solidna literatura. Kryminał ciekawy, dobrze napisany, realistyczny. Rozrywka na przyzwoitym poziomie.

Kto z nas nie lubi klasycznych kryminałów ? To pytanie raczej retoryczne . Oczywiście z czasem "klasyczny" zmienia się i ewoluuje , ale zasada jest prosta zagadkowa zbrodnia lub przestępstwo i ktoś kto chce tę zagadkę rozwikłać . Obecnie fabuła wzbogacana jest o wątki osobiste głównych bohaterów , ale tylko na tyle by postaci nabrały wymiaru ludzkiego . Akcję urozmaica się zabawnymi sytuacjami , dialogami lub opisami , choć niekoniecznie . Wszystkie te zasady Michael Connelli stosuje w swojej osiemnastej powieści o Harrym Boschu . Już na początku wiemy kto nie zabił , ale dopiero dochodzenie wyjaśnia kto to zrobił , a jego dalsza część odpowiada na pytania : dlaczego ? i jak udowodnić winę ? Część obyczajowa jest dość oszczędna ; opisuje trudne stosunki z córką , jest też coś o uczuciach detektywa . Heller to ktoś , kto ożywia całość i bywa czasem zabawny , też warto go poznać .
Autor nie szokuje nagłymi zwrotami akcji , krwawymi opisami , nie ubarwia tekstów wulgaryzmami , a jednak powieść czyta się znakomicie . Ja "połknąłem" ją za jednym razem , kończąc o trzeciej nad ranem . Polecam .

Kto z nas nie lubi klasycznych kryminałów ? To pytanie raczej retoryczne . Oczywiście z czasem "klasyczny" zmienia się i ewoluuje , ale zasada jest prosta zagadkowa zbrodnia lub przestępstwo i ktoś kto chce tę zagadkę rozwikłać . Obecnie fabuła wzbogacana jest o wątki osobiste głównych bohaterów , ale tylko na tyle by postaci nabrały wymiaru ludzkiego . Akcję urozmaica się...

Solidna książka sensacyjna w której mamy głównych bohaterów z dwóch różnych serii autora. Faktem jednak jest, że Haller jest postacią drugoplanową, a większość akcji skupiona jest na Boshu.

Solidna książka sensacyjna w której mamy głównych bohaterów z dwóch różnych serii autora. Faktem jednak jest, że Haller jest postacią drugoplanową, a większość akcji skupiona jest na Boshu.

Dodatkowa gwiazdka za obecność Hallera, któego lubię chyba jeszcze bardziej niż Boscha - tu są obaj.

Dodatkowa gwiazdka za obecność Hallera, któego lubię chyba jeszcze bardziej niż Boscha - tu są obaj.