Mi się podobało, bardzo dobrze się czyta.

Mi się podobało, bardzo dobrze się czyta.

to nie zabrzmi poprawnie, ale inaczej nie umiem nazwać wrażenia - jak na książkę o wojnie czyta się ją zaskakująco przyjemnie. Jak przygodówkę właściwie, coś w rodzaju serialu z ważną akcją/ zasadzką w każdym odcinku. I to jest oczywiście komplement i wyraz mojej czytelniczej radości. Doskonale to autor poukładał i jestem pod wrażeniem pracy, którą włożył w odkopywanie źródeł i relacji.

to nie zabrzmi poprawnie, ale inaczej nie umiem nazwać wrażenia - jak na książkę o wojnie czyta się ją zaskakująco przyjemnie. Jak przygodówkę właściwie, coś w rodzaju serialu z ważną akcją/ zasadzką w każdym odcinku. I to jest oczywiście komplement i wyraz mojej czytelniczej radości. Doskonale to autor poukładał i jestem pod wrażeniem pracy, którą włożył w odkopywanie...

Ministerstwo Imperialnej Bufonady.
Po lekturze czytelnikowi może się wydawać, że SOE to banda superbohaterów na miarę Avengers i bez nich niemożliwe byłoby wygranie tej wojny. Bzdura.
Dlaczego Wielka Brytania podjęła się tego rodzaju działań? Z uwagi na totalny brak zasobów. Po rzuceniu Polski na pożarcie Hitlerowi (aby odrobinę zyskać na czasie) nadal znajdowali się w kiepskim położeniu, z małą armią, kiepskimi czołgami i armatami. Położeniu w zasadzie beznadziejnym.
Przy małej dostępności zasobów zdecydowali się zainwestować w operacje specjalne. To była jedyna rzecz na jaką było ich stać. Trzeba pamiętać o tym, że "podpalanie Europy" to bardzo komfortowa działalność kiedy się siedzi na własnej wyspie i to nie twoje wioski idą z dymem w odwetowych akcjach Niemców.
Sowieci też mieli osiągnięcia w partyzantce, robili w zasadzie to samo, ale przy pomocy większej ilości słabiej wyszkolonych ludzi z pepeszami na sznurkach.
Naprzeciw czołgów i mas wojska było to naprawdę niewiele. Działanie uzupełniające, a nie wiążące.
Brakuje rozległego opisu klęski desantu pod Dieppe, gdzie komandosów użyto jako zwykłej piechoty, zupełnie nie ucząc się na niemieckich błędach desantu na Krecie.
Ładunki kumulacyjne, które można z lektury książki uznać jako dzieło Brytyjczyków, były rozwijane od I wojny światowej, a Niemcy używali ich z powodzeniem dużo wcześniej (Eben Emael).
Podsumowując - szkoda czasu na tę lekturę. Chyba że w ramach rozrywki, z dużym przymrużeniem oka.

Ministerstwo Imperialnej Bufonady.
Po lekturze czytelnikowi może się wydawać, że SOE to banda superbohaterów na miarę Avengers i bez nich niemożliwe byłoby wygranie tej wojny. Bzdura.
Dlaczego Wielka Brytania podjęła się tego rodzaju działań? Z uwagi na totalny brak zasobów. Po rzuceniu Polski na pożarcie Hitlerowi (aby odrobinę zyskać na czasie) nadal znajdowali się w...

Dla mnie bomba! Przewrotnie napisana książka o panach, którzy wymyślali różne dziwne urządzenia aby sobie "coś wysadzić." A poważnie, bardzo przystępnie napisana pozycja z masą anegdot o jednym z ciekawszych epizodów w czasach drugiej wojny światowej. Epizodzie ważnym jak diabli. Wszelkie porównania z OSS nie mają sensu - na marginesie.

Dla mnie bomba! Przewrotnie napisana książka o panach, którzy wymyślali różne dziwne urządzenia aby sobie "coś wysadzić." A poważnie, bardzo przystępnie napisana pozycja z masą anegdot o jednym z ciekawszych epizodów w czasach drugiej wojny światowej. Epizodzie ważnym jak diabli. Wszelkie porównania z OSS nie mają sensu - na marginesie.