"Wszystko jest lepsze od apatii.
Nadmiar od pustki.

Kulisy, to jedyne miejsce, gdzie istnieje prawda.

Lubię, żeby obraz wyglądał, jakby sam się namalował.

Ludzie potrzebują rozrywki.
W ten sposób nie widzą rzeczywistości.

Prawdziwą wartością życia jest wspomnienie."

"Charlotte" David Foenkinos.To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i jakże obiecujące, chcę więcej. Książka jest opowieścią o życiu Charlotte Salomon, jest zapisem poszukiwań autora, który zafascynowany obrazami głównej bohaterki postanowił odwiedzić miejsca w których przebywała i porozmawiać z ludźmi z jej otoczenia, dowiedzieć się o niej jak najwięcej. Jak sam mówi, ogarnęła go obsesja na tym punkcie..
Charlotte Salomon była artystką malarką żydowskiego pochodzenia, urodziła się w zamożnej rodzinie, jej ojciec był znanym lekarzem. Niestety nad jej rodziną wisiało widmo szaleństwa, kobiety od kilku pokoleń popełniały samobójstwa. Jedną z tych kobiet była również matka Charlotte.
Książka jest niesamowicie klimatyczna, gdybym miała ja do czegoś porównać , to przypominała mi momentami "Godziny" Cunninghama i "Złodziejkę książek" Zusaka. Na ten klimat na pewno w dużej mierze wpływa specyficzna bardzo narracja. Foenkinos opowiada posługując się krótkimi zdaniami, gdzie kropka kończąca zdanie jest często wykrzyknikiem, znakiem zapytania, zatrzymaniem, momentem refleksji. Z jednej strony te zdania są bardzo oszczędne a jednocześnie całość jest niesłychanie poetycka.
Losy głównej bohaterki były tragiczne, była artystką, osobą niezwykle wrażliwą, jej rodzinna historia tylko potęgowała jej stan osamotnienia , wyalienowania. Do tego żyła w czasach gdzie nienawiść nazistów do ludności żydowskiej osiągnęła swoje apogeum. Jedynym sposobem radzenia sobie z rzeczywistością było dla Charlotte malowanie. Jest autorka kilkuset autobiograficznych obrazów zatytułowanych Życie? Czy teatr? W nich zawarła całe swoje życie, swoje lęki, marzenia, nadzieje.
To smutna książka, bardzo przejmująca ale prawdziwa. Opowieść o życiu w czasach zagłady. Ciekawa pod względem zarówno formy jak i treści. Długo będę pamiętać tę książkę, polecam po przeczytaniu obejrzeć również obrazy Charlotte Salomon.

"Wszystko jest lepsze od apatii.
Nadmiar od pustki.

Kulisy, to jedyne miejsce, gdzie istnieje prawda.

Lubię, żeby obraz wyglądał, jakby sam się namalował.

Ludzie potrzebują rozrywki.
W ten sposób nie widzą rzeczywistości.

Prawdziwą wartością życia jest wspomnienie."

"Charlotte" David Foenkinos.To moje pierwsze spotkanie z tym autorem i jakże obiecujące, chcę więcej....