“Już dawno doszłam do wniosku, że w życiu trzeba świętować chwile. Nie czekać na szczęście, nie gonić za spełnieniem. Po prostu i zwyczajnie zauważać to, co tu i teraz” (s. 225).
“W życiu jest najważniejsze, żeby się w nim dobrze czuć. Żebym się dobrze czuła sama ze sobą” (s. 117).
“Może człowiek rodzi się z genetycznie wdrukowanym popełniaczem błędów, taką wewnętrzną, nieustannie wibrującą maszynką, generatorem pomyłek, bez której nigdy by nie dorósł i nie dowiedział się, kim jest?” (s. 84).
* - numery stron w wersji elektronicznej epub.
Kobiety nieidealne autorstwa Małgorzaty Kawki i Magdaleny Hayles to nowa seria kobiecych powieści. Tytuł intryguje, zwraca uwagę, może się wydawać dość nietypowy, i właśnie o to chodzi. Miałam okazję przeczytać pierwszy tom, który ukazał się 21 sierpnia, czyli naprawdę niedawno :) Dotyczy on Magdy - jednej z głównych bohaterek - i dlatego to właśnie jej imię widnieje w tytule tej części. Gdy przeczytałam opis wszystko było jasne - nie miałam wątpliwości, że to książka dla mnie! Szybko się okazało, że się nie pomyliłam - zarówno podczas lektury, jak i po niej byłam po prostu zachwycona! Bardzo się cieszę, że dopiero rozpoczęłam przygodę z tą serią i przede mną jeszcze kolejne tomy! :)
Dlaczego to seria o kobietach nieidealnych, a nie idealnych? Czy to nie za duże ryzyko, że zniechęci potencjalnych czytelników? Ależ skąd! Wręcz przeciwnie - może to być przepis na sukces, tak jak, moim zdaniem, w tej konkretnej sytuacji! :) A o co chodzi? O to, że nie ma ludzi idealnych i nikt nie musi taki być ani do tego dążyć. Kobiety również. Te powieści mają pokazać kobietom, że nie muszą być idealne, perfekcyjne we wszystkim, sprostać wszystkim oczekiwaniom ani spełniać wszelkich możliwych wymagań. W życiu najważniejsze jest bowiem bycie sobą, odnalezienie własnej drogi i my, kobiety, również mamy do tego prawo. Nie musimy żyć tak, jak chcą tego inni. Nie powinnyśmy żyć wyłącznie dla innych, zapominając o sobie, własnych pragnieniach i potrzebach.
Od pierwszych zdań widać ogromne poczucie humoru autorek - uśmiech przez długi czas potrafił nie schodzić mi z twarzy, a śmiechu nieraz nie dało się stłumić ;) Pisana z dystansem, przymrużeniem oka, nieraz pojawia się także ironia. Powieść ta jest lekka, przyjemna i zabawna, bardzo szybko się ją czyta - tak, to wszystko prawda. Ale jednak nie do końca, gdyż nie oznacza to, iż jest zwykłym “czytadłem”, niezobowiązującą historią “o niczym”. Mimo stylu i przystępnej formy, porusza bardzo ważne kobiece tematy i problemy. Podane są one w lekki sposób, co ma ułatwić spojrzenie na nie z pewnym dystansem, a dzięki temu - zauważenie ich. Pojawia się kwestia macierzyństwa, relacji damsko-męskich czy problemów w związkach, rozwodu, różnic pokoleniowych (relacja z rodzicami) i związanych z nimi różnic światopoglądowych. Niezwykle istotna jest, przedstawiona w powieści, siła kobiecej przyjaźni, a także ukazanie kobiecych cech i tego, jak się przejawiają w codziennym życiu. Ciekawy pomysł stanowi pokazanie różnorodności kulturowej. W jaki sposób autorki to osiągnęły? Jedna z przyjaciółek wyszła za mąż za Araba (określenie narodowości), druga natomiast ma za sobą małżeństwo z Japończykiem i dzięki temu - syna, który musi nauczyć się samodzielności dużo wcześniej, niż powinien. Podkreślone zostały problemy, z którymi muszą się zmagać przedstawiciele innych narodowości. Stanowi to również próbę zmierzenia się z pewnymi stereotypami. Nie da się ukryć, że powieść staje się dzięki temu jeszcze bardziej barwna i ciekawa. A Magda? Ma 12-letniego syna, nieudane relacje damsko-męskie, pracę w redakcji, wiele trudności życiowych i... pewne nieotwarte listy oraz tajemniczego mężczyznę, który nagle, w wyniku pewnych okoliczności, pojawił się w jej życiu... A do tego przyjaciółki i rodziców, z którymi utrzymuje stały kontakt. Łatwo można się z nią utożsamić i bez problemu polubić ;)
Podsumowując, Kobiety nieidealne. Magda to książka od kobiet dla kobiet, która ma coś uświadomić, nauczyć pewnego dystansu, pozwolić na chwilę oddechu i odpoczynku od codziennej bieganiny i zmartwień. Zarówno śmiech, jak i refleksje - gwarantowane! Lekko, zabawnie, ale kobieco i wartościowo! Czyta się aż za szybko i z niecierpliwością czekam na drugi tom oraz, oczywiście, kolejne! ;) Polecam bardzo gorąco, naprawdę warto!

“Już dawno doszłam do wniosku, że w życiu trzeba świętować chwile. Nie czekać na szczęście, nie gonić za spełnieniem. Po prostu i zwyczajnie zauważać to, co tu i teraz” (s. 225).
“W życiu jest najważniejsze, żeby się w nim dobrze czuć. Żebym się dobrze czuła sama ze sobą” (s. 117).
“Może człowiek rodzi się z genetycznie wdrukowanym popełniaczem błędów, taką wewnętrzną,...