Kto nie słyszał o "Ani z Zielonego Wzgórza"? Uwielbiana prawie przez wszystkich, dla wielu jest wspomnieniem dzieciństwa.

Przyznaję się, że nie jest to książka z moich lat dziecinnych i dopiero teraz zapoznałam się z tą powieścią. Mogę się narazić fanom tej rudowłosej, krąbrnej dziewczynki, ponieważ "Ania z Zielonego Wzgórza" niemiłosiernie mnie męczyła. Mordowałam tę książkę z tydzień, bardzo często myślałam o porzuceniu czytania.

Dlaczego?
Powód jest jeden- tytułowa bohaterka.
Kompletnie nie rozumiem fenomenu tej postaci. Okropnie mnie irytowała swoim zachowaniem i przemyśleniami, które ciągnęły się stronami. Jak można tyle gadać o niczym? Zdarzało się, iż tylko przebiegałam oczami po jej słowotokach, bo przeważnie był to nic nie wnoszący bełkot.

Jednak sytuacja zaczęła się zmieniać, gdy bohaterka zaczęła dojrzewać. Przyłapałam się na tym, że z ciekawością przyglądałam się jej perypetiom.

Bohaterka stale pakuje się w śmieszne sytuacje. Choć w ogóle nie pojmuję jej zachowania, to trzeba przyznać, że dziewczynka potrafi rozbawić czytelnika.

Ta powieść w znakomity sposób przedstawia realia ówcześnie panujące. Pokazała mi czasy i przestrzeń obce dla mnie, zaciekawiła i olśniła. W pewnym momencie także mnie wzruszyła, bo uroniłam kilka łez.

Koniec końców nie jestem pewna, czy jestem za "Anią z Zielonego Wzgórza" czy też nie. To niewątpliwie dobra powieść, ale niekoniecznie dobra dla mnie.

Kto nie słyszał o "Ani z Zielonego Wzgórza"? Uwielbiana prawie przez wszystkich, dla wielu jest wspomnieniem dzieciństwa.

Przyznaję się, że nie jest to książka z moich lat dziecinnych i dopiero teraz zapoznałam się z tą powieścią. Mogę się narazić fanom tej rudowłosej, krąbrnej dziewczynki, ponieważ "Ania z Zielonego Wzgórza" niemiłosiernie mnie męczyła. Mordowałam tę...