„ Arabska córka” jest kontynuacją losów Doroty oraz znacznie pomniejszonej w liczebności jej libijskiej rodziny. Po śmierci Miriam, wypadku Samiry, wyjeździe do Kanady Ahmeda rodzinę tworzą już jedynie nestorka rodu – Nadia, Malika – utrzymująca rodzinę, Marysia oraz Chadidża. Zmuszeni do opuszczenia kraju przez okoliczności wynikłe po poczynaniach Ahmeda udają się na placówkę dyplomatyczną w Ghanie. Codzienność w Akrze, nowe wyzwania w pracy Maliki, odnalezienie miłości i kolejna tragedia rodzinna . Marysia, pół Polka, pół Libijka powraca z babcią do Trypolisu, zamieszkuje z nią w maleńkim domku na przedmieściach , nie dane jest im jednak spokojne życie. Po spotkaniu z despotycznym ojcem wyjeżdżają do dalekich krewnych do Jemenu. Tam Marysia odnajduje szczęście, miłość . Styka się również z terrorem i zwolennikami ortodoksyjnego islamu. Jej mąż za wszelką cenę chce oczyścić imię swojej rodziny z piętna terroryzmu. Życie głównej bohaterki i jej rodziny jest zagrożone.
Wbrew przeczytanym w Internecie raczej mało entuzjastycznych recenzji o drugiej części dwutomowego cyklu – „ Arabska córka” zachwyciła mnie . Powieść jest nie tylko kontynuacją dramatycznych losów głównej bohaterki, ale rodzajem przewodnika po świecie krajów arabskich, bardzo zróżnicowanych pod wieloma względami.
Zwyczaje, codzienność, obyczaje odmiennej kultury opisane w przystępny sposób i wplecione w dramatyczne losy bohaterów przedstawiają fascynujący obraz życia w krajach Orientu.

„ Arabska córka” jest kontynuacją losów Doroty oraz znacznie pomniejszonej w liczebności jej libijskiej rodziny. Po śmierci Miriam, wypadku Samiry, wyjeździe do Kanady Ahmeda rodzinę tworzą już jedynie nestorka rodu – Nadia, Malika – utrzymująca rodzinę, Marysia oraz Chadidża. Zmuszeni do opuszczenia kraju przez okoliczności wynikłe po poczynaniach Ahmeda udają się na...