Piękny opis małżeńskiej miłości. Nie deklaratywnej, ale takiej jak w przysiędze „ na dobre i złe”. Młody człowiek szukający swojej życiowej drogi. Kiedy ją odnajduje - poświęca się całym sobą, rezygnuje z pełni życia rodzinnego i osobistego. Osiąga następny etap w swoim życiu, jest już uznanym neurochirurgiem . Wówczas poznaje diagnozę – rak. Walczy, wspierany przez żonę i rodzinę. Mimo smutku w tej opowieści jest spokój, rozwaga, wyciszenie, mądrość. Spokój wynikający z pogodzeniem się z tym co ostateczne. Pogodzenie, które nie oznacza rezygnacji. Pogodzenie, z którego wynika, podziękowanie za to co dane było przeżyć i doświadczyć oraz korzystanie z każdej pozostającej chwili w bliskości i miłości.
Wie, że nie zdąży zrobić wielu rzeczy o których marzył, ale wykorzystuje maksymalnie czas który pozostał. Wykorzystuje na napisanie książki, autobiografii, którą po śmierci kończy żona i wydaje.

Paul Kalanithi napisał o trudnych i ważnych przeżyciach i doświadczeniach z prostotą i bez patosu.

Piękny opis małżeńskiej miłości. Nie deklaratywnej, ale takiej jak w przysiędze „ na dobre i złe”. Młody człowiek szukający swojej życiowej drogi. Kiedy ją odnajduje - poświęca się całym sobą, rezygnuje z pełni życia rodzinnego i osobistego. Osiąga następny etap w swoim życiu, jest już uznanym neurochirurgiem . Wówczas poznaje diagnozę – rak. Walczy, wspierany przez...