MOJE PROPOZYCJE NA ALTERNATYWNE TYTUŁY DLA "POCAŁUNKU CESARZA TO:
"Z PAMIĘTNIKA KRETYNKI-NIMFOMANKI" LUB "CYSORZ TO MA KLAWE ŻYCIE" (JEŚLI PAN CHYŁA SIĘ NIE OBRAZI)

I na tym mogłabym zakończyć tę opinię, ale popastwię się trochę.

Przede wszystkim NIE JEST TO KSIĄŻKA HISTORYCZNA i nie powinna być skategoryzowana jako taka. Lepszym określeniem na tą pozycję jest: GNIOT

Harlequin to przy tym wysokich lotów literatura.

Dobrym sposobem na zwiększenie atrakcyjności tekstu byłoby zapoznanie się autorki z zawartością słownika synonimów, bo do znudzenia powtarzane te same wyrazy i zwroty czy wyrażenia były bardzo irytujące.
Zdumiewa i zastanawia mnie jak coś takiego mogło trafić do druku.

Gęsia skórka tak często pojawiała się na ciele głównej bohaterki, że miałam wrażenie iż lada moment przemieni się w tego, skądinąnd sympatycznego, przedstawiciela drobiu i odfrunie na skrzydłach pożądania.
Bo głównie na tym skupia się autorka, na pożądaniu. Same opisy tych miłosnych uniesień są nijakie, bez polotu, wszystkie na jedno kopyto, nie pozostawiające czytelnikowi pola do popisu dla jego wyobraźni - taka beznamiętna namiętność.

Język także pozostawia wiele do życzenia, zbyt wiele jest współczesnych "odzywek" typu: "super", "wywinęła orła", "wraca jak bumerang", "nie ma takiej opcji" i wiele innych.

Bohaterowie powieści są mdli, niezdecydowani, nijacy, infantylni i egoistyczni, ale za to każdy z nich posiada i nader często "odsłania szereg białych zębów". Bo jak wiadomo w XIX-wiecznej Francji zdrowe zęby to normalka tak jak i codzienne kąpiele, których bohaterowie zażywają w łazienkach znajdujących się w każdym domu.

Jawna ignorancja autorki dotycząca realiów epoki jest obrazą dla inteligencji czytelnika.

A najgorsze w tym wszystkim jest to, że to pierwszy tom!

Pani Bachleda nie ma pojęcia jak napisać dobrą książkę, a osoby, którym tak wylewnie dziękuje za wsparcie są, albo niekompetentne, albo fałszywe w stosunku do autorki.

MOJE PROPOZYCJE NA ALTERNATYWNE TYTUŁY DLA "POCAŁUNKU CESARZA TO:
"Z PAMIĘTNIKA KRETYNKI-NIMFOMANKI" LUB "CYSORZ TO MA KLAWE ŻYCIE" (JEŚLI PAN CHYŁA SIĘ NIE OBRAZI)

I na tym mogłabym zakończyć tę opinię, ale popastwię się trochę.

Przede wszystkim NIE JEST TO KSIĄŻKA HISTORYCZNA i nie powinna być skategoryzowana jako taka. Lepszym określeniem na tą pozycję jest:...