Ta seria wciąż bardzo mi się podoba. Oczywiście, że do fabuły można się przyczepić gdyby ktoś chciał, ale mi czyta się to świetnie, bardzo szybko i z ciekawością. Bardzo lubię postacie jakie autor tu wykreował oraz fakt, że pojawia się tu dość sporo naukowych wyjaśnień. Jak bardzo poprawne są? Nie mam pojęcia i szczerze mówiąc guzik mnie to obchodzi, póki brzmią dla mnie prawdopodobnie, to mi wystarcza. Fabuła wciąga od początku zarówno w pierwszym jak i w drugim tomie.

Ta seria wciąż bardzo mi się podoba. Oczywiście, że do fabuły można się przyczepić gdyby ktoś chciał, ale mi czyta się to świetnie, bardzo szybko i z ciekawością. Bardzo lubię postacie jakie autor tu wykreował oraz fakt, że pojawia się tu dość sporo naukowych wyjaśnień. Jak bardzo poprawne są? Nie mam pojęcia i szczerze mówiąc guzik mnie to obchodzi, póki brzmią dla mnie...

Słabsza od pierwszej części, ale jak pojawiają się zwroty akcji to jest baardzo ciekawie. Ciekawa końcówka i ogólnie cały pomysł, główny cel przybycia obcych na naszą planetę.
Tylko bohaterowie troszeczkę nudni.
Jestem ciekawa co nam da zwieńczenie serii.

Słabsza od pierwszej części, ale jak pojawiają się zwroty akcji to jest baardzo ciekawie. Ciekawa końcówka i ogólnie cały pomysł, główny cel przybycia obcych na naszą planetę.
Tylko bohaterowie troszeczkę nudni.
Jestem ciekawa co nam da zwieńczenie serii.

Fabuła nie jest na tyle interesująca bym sięgnęła po niepotrzebny trzeci tom. Tym bardziej, że zmiana formatu tekstu z dokumentów na w większości spis rozmów był irytujący. Dla mnie to dobra, zakończona duologia.

Fabuła nie jest na tyle interesująca bym sięgnęła po niepotrzebny trzeci tom. Tym bardziej, że zmiana formatu tekstu z dokumentów na w większości spis rozmów był irytujący. Dla mnie to dobra, zakończona duologia.

Dobra kontynuacja, ale brakuje mi w tej historii napięcia, tajemnicy. Wszystko dzieję się od tak, ciężko się wciągnąć, choć jest jakiś element, który kazał mi skończyć. Może pokuszę się o III część.

Dobra kontynuacja, ale brakuje mi w tej historii napięcia, tajemnicy. Wszystko dzieję się od tak, ciężko się wciągnąć, choć jest jakiś element, który kazał mi skończyć. Może pokuszę się o III część.

„Przebudzeni bogowie” to drugi tom serii Archiwa Temidy, której autorem jest Sylvain Neuvel, książka przetłumaczona została przez Radosława Madejskiego. Wpisuje się ona w gatunek, jakim jest science-fiction.

Jako, że jest to kontynuacja, śledzimy bohaterów z pierwszego tomu. Poznajemy także nowych. Akcja dzieje się około dziewięć lat po wydarzeniach przedstawionych w „Śpiących gigantach”. Kara i Vincent w dalszym ciągu starają się poznać jak najwięcej możliwości Temidy. Doktor Rose, z którą dzieją się dziwne rzeczy, próbuje dociec tego, kim naprawdę jest i co o tym stanowi. Już na początku dowiadujemy się, że w Londynie znikąd pojawił się robot przypominający Temidę. Skąd się wziął? Co chcą uzyskać ci, którzy go przysłali?

Tak jak w pierwszym tomie, śledzimy historię w równie ciekawej formie, są to między innymi zapisy rozmów, komunikaty prasowe, wywiady, przesłuchania, ale także notatki służbowe (i wiele więcej, gdy zaczęłam wypisywać wszystkie formy, było ich zdecydowanie zbyt wiele, by je tutaj zamieścić). Ten styl sprawia, że książkę bardzo szybko się czyta.

W powieści śledzimy wielu bohaterów, w jednych życie wnikamy bardziej, w innych mniej, ale każdy pełni jakąś rolę, a my możemy obserwować wiele perspektyw, punktów widzenia. W dialogach nie znajdują się często wykorzystywane w nich wyrażenia typu ‘odparła’, a przez formę ich zapisu, nierzadko nie było także napisane kto co mówi. Postaci jednak na tyle się od siebie odznaczają i na tyle je ‘czułam’, że trudno było mi je pomylić i z łatwością odnajdowałam się w dialogach. Myślę, że są świetnie wykreowani i każdy z nich ma swój wyróżniający się charakter.

Olbrzymim plusem tej pozycji są zwroty akcji. Nie spodziewałam się żadnego, a każdy bardzo zmieniał moje patrzenie na historię. Świetne były również fragmenty dotyczące genetyki, mimo tego, że były naukowe, dobrze się przy nich bawiłam (chociaż to może być kwestia profilu w liceum – taka pozostałość po omawianiu właśnie tego działu). Technologia nie została opisana przesadnie szczegółowo, co jest dla mnie zaletą, ponieważ jeszcze nie odnajduje się w tego typu tematach. Powieść pobudza do wielu refleksji, jednak przywołanie ich mogłoby wiązać się ze spojlerem.

Zakończenie zostawia czytelnika z wieloma pytaniami i (przynajmniej mnie) z olbrzymią chęcią sięgnięcia po następny tom.

Nie jest to książka (seria) dla każdego, zdecydowanie trzeba polubić się z formą, żeby czerpać z niej jakąkolwiek przyjemność. Polecam osobom, które tak jak ja, dopiero zagłębiają się i chcą spróbować swoich sił w literaturze science-fiction.

„Przebudzeni bogowie” to drugi tom serii Archiwa Temidy, której autorem jest Sylvain Neuvel, książka przetłumaczona została przez Radosława Madejskiego. Wpisuje się ona w gatunek, jakim jest science-fiction.

Jako, że jest to kontynuacja, śledzimy bohaterów z pierwszego tomu. Poznajemy także nowych. Akcja dzieje się około dziewięć lat po wydarzeniach przedstawionych w...

Pierwsza część mi się podobała, ta zdecydowanie mniej. Tak naprawdę niczym nowym nie zaskakuje. Przeczytałem, ale spodziewałem się czegoś więcej.

Pierwsza część mi się podobała, ta zdecydowanie mniej. Tak naprawdę niczym nowym nie zaskakuje. Przeczytałem, ale spodziewałem się czegoś więcej.

Bardzo chciałabym napisać o kontynuacji "Śpiących gigantów" chociaż jedno pozytywne zdanie, ale nie mogę. Lektura pierwszej części przypominała pływanie w mętnej wodzie, tom drugi jest niebezpiecznie blisko dna.
Fabułę litościwie pominę milczeniem, bo cały ten koncept z inwazją i walką jest po prostu idiotyczny. Nadal nie wiem po jakie licho obcy zostawili na naszej planecie robota zdolnego niszczyć całe miasta i armie, skoro tak w kółko podkreślają, że nie chcą ingerować w nasz rozwój?
Bohaterowie to klisze, kalki i powtórki z powtórki. Szaleni naukowcy, idealni tatusiowie, genialne dzieci i pani doktor, nowy Mesjasz. Ja nie wiem czym oni się kierują, co myślą, ani jakimi ludźmi są, bo autorowi chyba nie chciało się dopisać im jakiejś charakterystyki. Przynajmniej wyjaśnia się dlaczego taką formę ma ta książka, dialogi, raporty, fragmenty dzienników, wszystko to pozwoliło autorowi pominąć żmudne opisy przeżyć wewnętrznych swoich bohaterów. A zważywszy na to, że słabym pisarzem jest i językowo ta książka jest mizerna, to może i lepiej dla czytelnika, że oszczędzono mu tych mętnych wywodów.
Zakończenie jest naprawdę powalające, nie zdradzę jakie, ale niemal spadły mi kapcie, bo jeśli zastosować do niego kryteria logiki i zdrowego rozsądku, to rodzi się tylko jedno pytanie, po co było to wszystko skoro można sprawę załatwić, że tak powiem z dystansu?
Boję się trzeciego tomu, bo jeśli to jest taka równia pochyła, to "Tylko ludzie" będą "gwoździem do trumny".

Bardzo chciałabym napisać o kontynuacji "Śpiących gigantów" chociaż jedno pozytywne zdanie, ale nie mogę. Lektura pierwszej części przypominała pływanie w mętnej wodzie, tom drugi jest niebezpiecznie blisko dna.
Fabułę litościwie pominę milczeniem, bo cały ten koncept z inwazją i walką jest po prostu idiotyczny. Nadal nie wiem po jakie licho obcy zostawili na naszej...

Fajna fantastyczna opowieść z obcą cywilizacją w tle i motywem walki pomiędzy kosmicznym najeźdźcą a ludzkością. Wciągnęła mnie trochę mniej niż część pierwsza a minusem są przydługie przerywniki, które są relacją listową z aktualnych wydarzeń.

Fajna fantastyczna opowieść z obcą cywilizacją w tle i motywem walki pomiędzy kosmicznym najeźdźcą a ludzkością. Wciągnęła mnie trochę mniej niż część pierwsza a minusem są przydługie przerywniki, które są relacją listową z aktualnych wydarzeń.

Niestety owa historia ma bardzo irytującą formę.
Zmęczyłam,ale nie polecam...

Niestety owa historia ma bardzo irytującą formę.
Zmęczyłam,ale nie polecam...

Godna następczyni poprzedniczki. Akcja znacznie szybsza, bardziej globalna. Bohaterowie wciąż pozostają tajemnicą, jak poprzednio ich charaktery zostały zarysowane grubymi konturami, ale bez żadnego wypełnienia. Wciąż czyta się to płynnie i nie sposób się oderwać. Wątki naukowe fascynujące.

Nic tylko czekać jak w łapy wpadnie kolejna część.

Godna następczyni poprzedniczki. Akcja znacznie szybsza, bardziej globalna. Bohaterowie wciąż pozostają tajemnicą, jak poprzednio ich charaktery zostały zarysowane grubymi konturami, ale bez żadnego wypełnienia. Wciąż czyta się to płynnie i nie sposób się oderwać. Wątki naukowe fascynujące.

Nic tylko czekać jak w łapy wpadnie kolejna część.