Ciekawe ile faktycznie z tego Bukowskiego jest w Chinaskim?
W porównaniu do KOBIETY i LISTONOSZ jest tu zdecydowanie mniej zabawnych dialogów i historii. Smutniejsza pozycja pokazująca patologiczne rodzicielstwo, którego pewnie ofiarami w tamtych czasach stało się wiele dzieciaków. Liczyłem na inne zakończenie historii z ojcem przez co lekko zawiodłem się. Jeżeli Bukowski miał faktycznie takie dzieciństwo to cud, że nie został psychopatą i mordercą.
Moja trzecia pozycja tego autora, trzecia z Chinaskim. KOBIETY > Z SZYNKĄ RAZ! > LISTONOSZ

Ciekawe ile faktycznie z tego Bukowskiego jest w Chinaskim?
W porównaniu do KOBIETY i LISTONOSZ jest tu zdecydowanie mniej zabawnych dialogów i historii. Smutniejsza pozycja pokazująca patologiczne rodzicielstwo, którego pewnie ofiarami w tamtych czasach stało się wiele dzieciaków. Liczyłem na inne zakończenie historii z ojcem przez co lekko zawiodłem się. Jeżeli Bukowski...

8,5/10

8,5/10

Pod koniec książki złapała mnie biegunka. Czytanie na kiblu doskonale wpisało się w klimat powieści.

Pod koniec książki złapała mnie biegunka. Czytanie na kiblu doskonale wpisało się w klimat powieści.

Ta podróż trwała dwie noce i byłem przekonany, że dyskutuję, ale co ważniejsze słucham z absolutnym szacunkiem życia mojego samotnego przyjaciela.

Ogromna bezpośredniość i ogromny talent przywiązania do odbiorcy jego słów.
Nawet jeśli nigdy nie zastanawiałeś się nad jego wersją, niezmienną opinią czy światopoglądem w odniesieniu do istnienia i ewolucji gatunku ludzkiego, z pewnością będziesz przekonany, że jego własny egoizm wobec marności jest ostatecznie tym prawdziwym.

Współczułem ludziom i ich nieszczęściu, ale nie czułem absolutnie żadnego żalu do mojego drogiego "przyjaciela", ponieważ przez to wyznanie jego własne życie było tragicznie, boleśnie, zabawne, zawsze był bezwolnym oblężonym, bezkompromisowo winnym, cynicznym marzycielem, okrutnym rycerzem, miłośnikiem piękna otoczonym jedynie brzydotą.

Ta podróż trwała dwie noce i byłem przekonany, że dyskutuję, ale co ważniejsze słucham z absolutnym szacunkiem życia mojego samotnego przyjaciela.

Ogromna bezpośredniość i ogromny talent przywiązania do odbiorcy jego słów.
Nawet jeśli nigdy nie zastanawiałeś się nad jego wersją, niezmienną opinią czy światopoglądem w odniesieniu do istnienia i ewolucji gatunku ludzkiego, z...

Pierwsza powieść Bukowskiego, jaką miałem szanse przeczytać i pomimo tego że nieco odstaje swoim poziomem od poezji (w której Bukowski potrafi dogłębnie poruszyć serce, a także niezwykle skutecznie rozbawić) to jest to moim zdaniem wybitna powieść. Pokazuje w jakich warunkach dorastał Bukowski, jakie wzorce mu przekazywali zarówno rodzice jak i znajomi. To właśnie przez to dowiadujemy się dlaczego jego życie potoczyło się tak, a nie inaczej. Stąd wiemy czemu styl pisania Bukowskiego jest taki jaki jego styl bycia - wulgarny, niekonwencjonalny, kontrowersyjny, przez wielu nieakceptowany. Wydaję mi się, że styl jakim pisze Bukowski odzwierciedla jego styl bycia. Ta książka pokazuje też jedną ważną prawdę, która wielu zapewne jest znana - najczęściej to właśnie społeczeństwo, ludzie wokół nas, tworzą to kim jesteśmy, kim się stajemy. Rzadko kiedy jest na odwrót, choć i takie wypadki się zdarzają.

Pierwsza powieść Bukowskiego, jaką miałem szanse przeczytać i pomimo tego że nieco odstaje swoim poziomem od poezji (w której Bukowski potrafi dogłębnie poruszyć serce, a także niezwykle skutecznie rozbawić) to jest to moim zdaniem wybitna powieść. Pokazuje w jakich warunkach dorastał Bukowski, jakie wzorce mu przekazywali zarówno rodzice jak i znajomi. To właśnie przez to...

Chyba najciekawsza książka Bukowskiego (co nie znaczy, że najlepsza). Mamy tu wgląd w to co ukształtowało Chinaskiego/Bukowskiego, i chociaż cynizm głównego bohatera bywa męczący, to da się w nim znaleźć ciekawe spostrzeżenia na temat wojny, ameryki w czasach kryzysu czy dorastania w takim otoczeniu.

Nie polecam mimo to na start z twórczością tego pisarza, bo lepiej się czyta z kontekstem pozostałych książek. Ponadto Bukowski w dużych ilościach robi się powtarzalny, a tutaj nie rezonuje emocjonalnie tak jak na przykład "Listonosz".

Chyba najciekawsza książka Bukowskiego (co nie znaczy, że najlepsza). Mamy tu wgląd w to co ukształtowało Chinaskiego/Bukowskiego, i chociaż cynizm głównego bohatera bywa męczący, to da się w nim znaleźć ciekawe spostrzeżenia na temat wojny, ameryki w czasach kryzysu czy dorastania w takim otoczeniu.

Nie polecam mimo to na start z twórczością tego pisarza, bo lepiej się...

Drugie spotkanie z Mistrzem. Pierwsze z Henrym Chinaskim - jak mówią, alterego pisarza. To chyba jedyny autor, u którego wulgarność mi nie przeszkadza a wręcz jest nieodzownym dodatkiem. Być może bluzgać też trzeba umieć.

U Bukowskiego uwielbiam sarkazm, cynizm i to odarcie z lukru. Czysta, surowa prawda. Życie jakim jest. Wyszukuję najlepsze perełki, genialne zdania wśród tego pozornego brudu. Śmieszy mnie, wzrusza i pozostawia w uwielbieniu.

Dziś poznałam Henrego Chinaskiego. W oparach alkoholu, seksu i bijatyk łatwo przeoczyć fascynującą postać. Ale on tam jest. Wrażliwy introwertyk, dojrzewający pisarz. Odważny indywidualista. Bardzo chcę wiedzieć co z niego wyrośnie.

Drugie spotkanie z Mistrzem. Pierwsze z Henrym Chinaskim - jak mówią, alterego pisarza. To chyba jedyny autor, u którego wulgarność mi nie przeszkadza a wręcz jest nieodzownym dodatkiem. Być może bluzgać też trzeba umieć.

U Bukowskiego uwielbiam sarkazm, cynizm i to odarcie z lukru. Czysta, surowa prawda. Życie jakim jest. Wyszukuję najlepsze perełki, genialne zdania...

Ależ mnie porwała ta książka, nie mogłem od niej się oderwać. Historia od dzieciństwa do dorosłości Bukowskiego (Chinaskiego). Gburowaty, nieludzki i tchórzliwy ojciec udający, że ma pracę, neurotyczna i bezsilna matka, u której młody Henry nie znajduje oparcia. Świetnie, lakonicznie, lecz niesłychanie obrazowo Bukowski opisuje świat, który nie jest mu przychylny. Bezrobocie, bieda, wojna, zniszczone Pearl Harbor, nabór do wojska. Chwała Bogu, że ktoś pochylił się nad jego twórczością, gdyby Chinaski nie został pisarzem, zginąłby, zapiłby się na śmierć lub został zadźgany nożem w jakiejś bójce, a umierając nadal byłby przekonany o swojej niezniszczalności

Ależ mnie porwała ta książka, nie mogłem od niej się oderwać. Historia od dzieciństwa do dorosłości Bukowskiego (Chinaskiego). Gburowaty, nieludzki i tchórzliwy ojciec udający, że ma pracę, neurotyczna i bezsilna matka, u której młody Henry nie znajduje oparcia. Świetnie, lakonicznie, lecz niesłychanie obrazowo Bukowski opisuje świat, który nie jest mu przychylny....

Ależ to jest wspaniała pozycja. Najlepsza książka Bukowskiego w mojej skromnej opinii bezkompromisowa i prawdziwa. Może nie ma tutaj mickiewiczowskich kilku stronicowych opisów bigosu ale pozycja ta wali czytelnika prosto i dosadnie w pysk, zupełnie jak tanie wino, którego autor był wielkim fanem,

Ależ to jest wspaniała pozycja. Najlepsza książka Bukowskiego w mojej skromnej opinii bezkompromisowa i prawdziwa. Może nie ma tutaj mickiewiczowskich kilku stronicowych opisów bigosu ale pozycja ta wali czytelnika prosto i dosadnie w pysk, zupełnie jak tanie wino, którego autor był wielkim fanem,

W odbiorze wydała mi się cięższa od przeczytanego wcześniej "Faktotum". Nie wiem czy to kwestia tego, że tutaj zagłębiamy się w dużej mierze w dzieciństwo bohatera, które - jak można się domyślić po Bukowskim - przepełnione jest wszechobecną patologią i to tak oddziałuje, ale rzeczywiście część przepełniona brutalnością walczy z tą, że tak ją nazwę, ironiczno-satyryczną.

W odbiorze wydała mi się cięższa od przeczytanego wcześniej "Faktotum". Nie wiem czy to kwestia tego, że tutaj zagłębiamy się w dużej mierze w dzieciństwo bohatera, które - jak można się domyślić po Bukowskim - przepełnione jest wszechobecną patologią i to tak oddziałuje, ale rzeczywiście część przepełniona brutalnością walczy z tą, że tak ją nazwę,...